Gilbert Bécaud

Dr Gilbert Bécaud (* 24. Oktober 1927 z Toulon, Frankriich; † 18. Dezämber 2001 z Bariis; äigentlig François Gilbert Léopold Silly) isch e franzöösische Schaasonnier gsi. Wäge sim Tämpramänt het men em au „Monsieur 100'000 Volts“ gsäit. Äins vo sine Markezäiche isch Grawatte mit wisse Pünktli gsi, won er zum blaue Aazuug aaghaa het.

Lääbe

Noch em Zwäite Wältchrieg isch dr Bécaud in de elegante Nachtlokal uf dr Rive Droite z Bariis ufdräte. Vo 1950 bis 1952 het er für e Jacques Pills uf däm sinere Amerikaturnee Klavier gspiilt und sini erste Schaasoaa komponiert, wo dr Pills d Teggst drfüür gschriibe het. Die si bald berüemt worde und Sänger wie d Dalida (Le jour où la pluie viendra/Am Tag, als der Regen kam), dr Frank Sinatra, dr Elvis Presley (Let It Be Me), d Marlene Dietrich (Marie Marie) und e Hufe anderi häi sä interpretiert. Au d Édith Piaf isch uf en ufmerksam worde und het drum bitett, ass dr Bécaud e Schaasoo für sä wurd schriibe.

Im Joor 1953 het dr Bécaud si erst grooss Erfolg as Interpret ghaa. Wie dr Jacques Brel isch im dr Durchbruch im Bariiser Olympia glunge, won er denn im Ganze 33 mol ufdräte isch, s letscht Mol in 1999.

Vo 1955 aa het dr Bécaud au as Schauspiiler gschafft und Muusig für Film komponiert. Under anderem het er 1957 mit dr Caterina Valente im Muusigfilm Casino de Paris gspiilt. Wil dr Bécaud besser het chönne singe und komponiere as Teggst schriibe, het er mit de franzöösische Teggstdichter Pierre Delanoë, Louis Amade und Vidalin zämmegschafft. Vom Ändi vo de 1950er Joor aa het dr Bécaud Turneä uf dr ganze Wält gmacht. 1973 het er vom westdütsche Bundesbresidänt Gustav Heinemann s Bundesverdienstchrüz ersti Klass überchoo.^[1] Si letschti groossi Turnee isch 1998 uf Kanada gsi.

Im Becaud si L’opéra d’Aran (Die Oper von der Insel Aran. Drame lyrique in zwei Akten; Libretto vom Jacques Emmanuel noch Louis Amade und Pierre Delanoë) isch am 25. Oktober 1962 im Théâtre des Champs Elysées z Bariis under dr musikalische Läitig vom Georges Prêtre urufgfüert worde.

Bis zum Ändi vo de 1990er Joor het er regelmäässig nöiji CD-Album uusegee. E baar vo sine grösste Erfolg, drunder Nathalie, het er au uf Dütsch gsunge.^[2]

S Graab uf em Friidhoof Père Lachaise, 2006

Die letschte Konzärt het dr Bécaud am 24. Merz 2001 z Lille und am 15. Juli 2001 z Freiburg im Brisgau gee. Noch mee as 50 Joor uf dr Büüni isch er am 18. Dezämber 2001 uf sim Huusboot „Aran“ uf dr Seine z Bariis an Lungechräbs gstorbe. Er isch uf em Friidhoof Père Lachaise begraabe. Noch sim Dood het si Soon Gaya zwäi CD-Album mit Ditel, wo bis denn nid veröffentligt gsi si, Titeln und mit nöije Versione vo bekannte Bécaud-Ditel uusegee.

Vo 2001 aa si au no e baar best of-Sammlige erschiine. 2011 het EMI Le coffret essentiel uusegee, e Box mit zwölf Originalalbum und eme umfangriiche Büechli drzue. Au bi EMI isch gliichzitig s dütsche best of mit em Ditel Unsterblich - seine besten Chansons uusechoo. 2012 het au Sony Music s best of uf e Määrt brocht: drei CD mit vile Läiw-Ufnaame us de 1990-er Joor e baar Studioufnaame.

Im Bécaud si Frau Kitty het 2011 d Biografii vo iirem Maa mit em Ditel Bécaud - La premiere idole uusegee.

Grössti Erfolg

Mes mains (1953)
Je t’appartiens (1955)
Les marchés de provence (1957)
Et maintenant (1961)
Le jour où la pluie viendra (1957)
Dimanche à Orly (1963)
Au revoir (1963)
Nathalie! (1964)
L’orange (1964)
T’es venu de loin (1964)
Quand il est mort le poete (1965)
Seul sur son étoile (1966)
L’important c’est la rose (1967)
Je reviens te chercher (1967)
Monsieur Winter go home (1969)
La solitude ça n’existe pas (1970)
La maison sous les arbres (1971)
Un peu d’amour et d’amitié (1972)
L’indifférence (1977)
C’est en septembre (1978)
Désirée (1982)
Le retour (1987)
Avec vingt ans de moins (1989)
Fais-moi signe (1989)
Il est à moi (l'Olympia) (1993)
De only you à maintenant (1995)
Ensemble (1996)
Faut faire avec (1999)
Je partirai (2002)
On marche (2002)
C’est quoi le temps (2005)

Fuessnoote

↑ DER SPIEGEL 15. April 1974
↑ Die dütschi Version vo Nathalie isch 1965 uf e Blatz 17 vo de dütsche Singles-Tscharts choo. Günter Ehnert (Hrsg.): Hit Bilanz. Deutsche Chart Singles 1956–1980. Hamburg: Taurus Press, 1990, S. 25