Henri Loux
| Dialäkt: Mìlhüüserisch |
Dr Henri Loux (* 20. Hornung 1873 z'Auenem; † 19. Janner 1907 z'Stroßburi) ìsch a elsassischer Moler gsìì.[1]
.jpg)
Ar ìsch meischtens beriahmt fer sina Gmälda uf em tràditionella Gschìrr ìm Elsàss. Dia Bìlder zeiga scheena Szena vum làndliga Lawa um 1900, mìt Elsasser ìn dr Tràcht, Fàchwarkhiiser, Rässer un Gans...
Jugend
ändereDr Henri Loux hàt a groß Teil vu sinera Kìndheit z'Säsem verbrocht. Si Vàter ìsch Schüelmeischter gsìì. Dr Henri Loux hàt z'Stroßburi ìm proteschtàntischa Gymnàsium glehrt.
Àls Studant ìsch'r nìt schrecklig begàbt gsìì, üsser wàs s Mola ààbelàngt hàt. Ìn dam Fàch ìsch'r a so güet gsìì, àss si Zeichnalehrer, dr Edouard Weisandt, ìhm grota hàt, witterscht ìn dara Kunscht z'studiara.
Àm 30. Oktower 1893 hàt sìch dr Henri Loux àn dr „Akademie der Bildenden Kunst“ z'Mìncha igschrìewa.[2]
Ànna 1897 ìsch'r heim ìns Elsàss zruck kumma.
Berüef àls Moler
ändereDr Henri Loux hàt sìch mìt àndra Kìnschtler zammagmàcht. Vereiner sìn grìnda worra, wia zum Beispiel dr „Cercle Saint-Léonard“, wo dr Gustave Stoskopf un dr Anselme Laugel tätig gsìì sìn. Dur dia Versàmmlunga han dia Kìnschtler a Schwung ìn ìhra Kàrriera wälla gaa.[3]
Ìm Oktower 1903 ìsch s Blättla „Neue Elsässer Bilderbogen“ grìnda worra. Dr Henri Loux hàt do fer s zeischnerischa Teil mìtgmàcht. Dia Publikàtion hàt àwer kè Erfolg bikumma un ìsch ei Johr speeter verschwunda.
S greeschta Erfolg vum Henri Loux hangt mìt dr Gschìrrfàwrìk „Utzschneider et Cie“ zamma. Dàs Unternamma vu Sààrgemünd hàt Kìnschtler gsüecht, fer ìhra Gschìrr z'verziara. Ànna 1902 heischt sa ìm Henri Loux Gmälda fer d Kollektion „Obernai“ (Ewernàhn), wo hìtta noch a großer Erfolg hàt.
And vu sim Lawa
ändereDr Henri Loux ìsch harzkrànk gsìì[4]. Ààfàngs 1906 ìsch'r ìns Spitàl z'Stroßburi kumma. Noh dam ìsch'r zu sinera Müeter ge wohna, dia hàt ìhn bsorgt. Trotz sinera Krànket ìsch'r noch voller Hoffnung gsìì un hàt vu'ma Lawa tràuimt, wo numma ìm Mola gewìdmet gsìì war. Àwer àm 19. Janner 1907 ìsch'r gstorwa. Ar hàt si Gràb ìm stroßburier Kìrchhoff vum Polygone-Viartel.
Literatur
ändere- Paul-André Befort & Fernand Gastebois: Henri Loux 1873-1907. Il a mis l'Alsace dans nos assiettes. Dernières nouvelles d'Alsace, Wàssle 1985, ISBN 2-7165-0086-X.
- Paul-André Befort & Fernand Gastebois: Henri Loux. L'artiste de l'âme alsacienne. A propos de, Stroßburi 2011, ISBN 979-10-90826-00-7.
- Fernand Gastebois: „Henri Édouard Loux“, in Nouveau dictionnaire de biographie alsacienne, vol. 25, p. 2442
- Gilles Pudlowski: „Henri Loux“, in Dictionnaire amoureux de l'Alsace, Plon, Pàris, 2010 p. 447-452, ISBN 978-2-259-20947-2.
- Michel Weyl: Le service de table Obernai d'Henri Loux: Formes et décors. Les Petites vagues éditions 17. Novamber 2008, ISBN 978-2915146547.
Externa Links
ändereReferanz
ändere- ↑ Noochrìchta ìwer dr Henri Loux, uf geneastar.org (fr)
- ↑ Websitt vu dr Steigüetfàwrìk vu Sààrgemünd (fr)
- ↑ Websitt vu da „Amis du Cercle de St-Léonard“ (fr)
- ↑ Sitta vum Henri Loux uf em Websitt vu Auenem (fr). Archiviert vom Original am 18. Mai 2017; abgruefen am 25. März 2014.