Dialäkt: Schwäbisch

Dr Hermann Reutter (* 17. Juni 1900 en Stuegert, † 1. Januar 1985 en Hoidna, a baar Quella moinet abr au, dass’r en seira Hoimetstadt gschtorba ischt) isch a deitscher Kombonischt, Hochschuellehrer ond Pianischt gwäa.

Aus seim Leaba

ändere

Herkonft, Kendheit ond Ausbildong

ändere

Dr Hermann Reutter kommt am 17. Juni 1900 en Stuegert uf d Welt. Der Bua stammt aus ra graußbirgerlicha Familie. Sei Vaddr isch a Fabrikant ond sei Muedr a Sengere. Boide Eltra send ganz arg vornarrt en d Musik. Drom wuud en deam Reutterscha Haus au oft ond viil musiziirt. Wia dr Hermann grad emol siiba Johr ald ischt, fangt’r â, Klaviir ond Schello z schbiilet ond neabaher kriagt’r noh Gsangsonderricht. En d Schual goht’r ufs Eberhard-Ludwig-Gymnasium en seira Hoimadstadt. Noch em Abi studiirt’r en Minchen Kombosizioo, Klaviir, Orgl ond Gsang. Sei wichdigschter Lehrer an dera Akademii dr Tonkunscht ischt dr Walter Courvoisier.

Dui Zeit als Hochschuellehrer

ändere

Em Johr 1932 kriegt dr Hermann Reutter a Stell bei dr Hochschuel fir Musik ond darstellenda Konscht en Stuegert, wo-nr seine Studenda beibrengt, wia mr gued ond richdig komboniirt. Viir Johr schbätr wuud’r vom Dr. Hoch’scha Konservadorium en Frankfurt am Main zom Direktr beruafa. Neabaher vollendet’r sei dridda Opr, Doktor Johannes Faust, wo-nr schau en seira Stuegerter Zeit ôgfange hot ond wo am 26. Mai 1936 mit ma graußa Erfolg en Frankfurt ihr Uraufführong erleabt. S dauret et lang, ond bald wuud dui Opr an viile Theatr em deitscha Sprochroom uf d Biine brocht. Em Johr druff entstoht sei erschda Ballettmusik zor Choreografii vo dr Sonja Korty, Die Kirmes von Delft. Des Ballett wuud am 20. März 1937 vo dr Frankfurter Balletttrupp en Bada-Bada em Rahma vom Musikfescht vo dr indrnazionala Gsellschaft fir nuia Musik zom erschda Mol gschbiilt. Au des Ballett wuud zo ma Renner.

1940 heiradet dr Hermann Reutter d Liselotte Lauk. Dui schenkt em em Lauf dr Zeit drei Kendr: zwoi Mädla ond oin Bua.

Ausglang

ändere

Em Johr 1966 goht dr Hermann Reutter en Ruestand. Er legt sich abr et uf d faul Haut, sondern komboniirt noh fleißig weidr, haubtsächlich Opra. Dorneaba nemmt’r noh bis 1974 an Lehruftrag bei dr Musikhochschuel en Minchen â. Am 1. Januar 1985 stirbt’r en Heidaheim em Altr vo 84 Johr. Sei ewiga Rua fendet’r abr en seira Hoimetstadt.

Ehronga

ändere

Em Lauf vo seim langa Leaba isch dr Hermann Reutter oft auszeichnet ond mit Ehronga ibrheift worra. A baar Beischbiil: 1953 hot’r da Ludwig-Spohr-Preis vo dr Stadt Braunschweig griagt; 1959 hot em dr Bundespräsident s grauße Bundesvordinschdkreiz vorliia ond 16 Johr schbätr nomol, jetzt abr mit em Stern, ond oi Johr druff isch’r Ehradoktr vom Music and Arts Institute San Francisco worra.

A Auswahl vo seine Werk

ändere
  • Saul (1928, a nuia Fassong hot’r 1947 gschriiba)
  • Der verlorene Sohn (1929, a nuia Fassong ischt 1952 endschdanda. Noh hot dui Opr da Titl Die Rückkehr des verlorenen Sohnes griagt.)
  • Doktor Johannes Faust (1936, dui Opr ischt fascht ganz tonal ond erschliaßt sich au soddiche Herer zemlich leicht, wo et viil fir d moderna Musik ibrig hend.)
  • Odysseus (1942)
  • Der Weg nach Freudenstadt (1948)
  • Die Witwe von Ephesus (1954, Nuifassong vo 1966)
  • Der Tod des Empedokles noch em Tekscht vom Helderlin (1954, Nuifassong vo 1966)
  • Die Brücke von San Luis Rey (1954)
  • Hamlet (1980 uraufgfiirt em Graußa Haus vo de Wirdabergische Staatstheatr en Stuegert, heit hoißt’s „Opernhaus“)
  • Die Kirmes von Delft – Legende aus der Brueghel-Zeit (1937, uraufgfiirt en Bada-Bada)
  • Notturno Montmartre (1952 firs Stuegerter Ballett gschriiba)
  • Figurinen zu Hofmannsthals „Jedermann“ (1972)

Musik zom Senga fir oinzlne Stemma ond Cheer

ändere
  • Der große Kalender (1933, a weltlichs Oratorium en viir Doil fir Sopran, Bariton, gmischda Chor, Kendrchor, Orgl ond Orkeschtr, nui bearbeidet 1970. En dera Fassong hot mr’s zom erschda Mol am 70. Geburtsdag vom Kombonischda am 17. Juni 1970 em Beethova-Saal vo dr Stuegerter Liadrhall haira kenna. Des Oratorium hot viile volkstimliche Stella ond ischt drom au leicht ô-z-heiret.)
  • Chorfantasie noch ma Tekscht vom Geede (1939)
  • Hochzeitslieder (1941)
  • Großes Welttheater (1951)
  • Hymne an Deutschland noch ma Tekscht vom Rudolf Alexander Schröder (1950, da Uftrag zo deam Lied hot’r Hermann Reutter vom domoliga Bundespräsidenda Theodor Heiss griagt. Noch em Heiss seine Vorstellonga het des Lied de nui Nationalhymne vo dr jonga Bundesrebublik werra solla. Weil se abr fir de meischde Leit viil z schwer zom Senga ischt, hot sich dui Hymne et durchsetza kenna.)
  • Aus dem Hohelied Salomonis fir Alt, Viola, Klaviir und Orkeschtr (1956)
  • Kleine Ballade von den drei Flüssen fir a Sopran-Stemm ond a klois Orkeschtr (1960)
  • Szene und Monolog der Marfa aus em Schiller seim Dramafragment Demetrius fir Sopran ond Orkeschtr (1968)

Litradur

ändere
  • Der Musik Brockhaus, Wiesbaden: Brockhaus; Mainz: Schott (1982), ISBN 3-7653-0338-0
  • Peter Cahn: Das Hoch’sche Konservatorium in Frankfurt am Main (1878–1978). Kramer, Frankfurt am Main, 1979.
  • Friedrich Herzfeld: Das Lexikon der Musik, Verlag Ullstein GmbH, Frankfurt am Main – Berlin – Wien (1976)
  • Fred K. Prieberg: Handbuch Deutsche Musiker 1933–1945. Kiel, 2004, CD-ROM-Lexikon, S. 5721f.
ändere