Ida Ospelt-Amann

D Ida Ospelt-Amann (* 15. Februar 1899 z Vaduz; † 12. März 1996 au dört) isch e Mundartdichterin vo Liechteschtei gsi.

ihres Läbe

D Ida Amann isch ane 1899 als Dochter vom Franz Amann und vo der Elisabeth Amann, wo vo ledig Burtscher gheisse het, uf d Wält cho. Si het zwe Brüedere und vier Schwöschtere gha. Nach der Schuelzyt isch is Ussland ggange und het z Arosa, z Portorož und z St. Moritz gschaffet. 1917 isch si zrugg uf Vaduz, wo Vatter und Muetter der Gaschthoof „Adler“ übernoo händ, und si het mit ihrere Schwöster Emma i däm Betriib ghulfe. 1928 het si der Hermann Ospelt ghürootet. Mit iim zäme het si drü Joor lang i der Pfälzerhütte vom Düütschen und em Öschtrychischen Alpeverein, wo uf em Bättlerjoch a der Gränze zum Voradlbärgische stoot, und derno im „Grüneck“ z Vaduz gwirtet. D Familie vo der Ida und em Hermann Ospelt het sächs Chinder gha.

Näbezue het d Ida Ospelt-Amann Gedicht und anderi Schrifte i der Mundart vo Vaduz gschribe, wo zum Oberländische inerhalb vom Liechtesteiner Dialäkt ghört. Si het Sprüüch und Lieder us em Land gsamlet und vor Publikum und im Radio und em Färnsee vo ihrne Sache gläse, und 1991 sind Text vo der Ospelt uf ere Kassette usechoo. Si ghört zu de bekantischte Mundartautoore vo Liechteschtei und so sind au Stück vo ihre i der Mundartanthology Am Rhii abtrukt; eis dervo isch s rassige Gedicht «Uf dr Pfööwach».

D Stadt Vaduz het ere für s literarische Schaffe s Guldige Verdienschtchrüüz und d Eerebüergerschaft ggä, und vom Fürscht Franz Josef em Zwöite het si s Ritterchrüüz vom Fürschtlech-liechtesteinische Verdienschtoorden übercho. Si isch 1989 Eerenpräsidentin vom Fraueverein Vaduz worde, und si isch es Eerenmitgliid vo der Liechtenchsteiner Mundartstiftig gsi.

Wärch

• S’Loob-Bett. Betrachtiga us Alt-Vadoz, 1966
• S’ischt Suusersunntig, 1975
• Di aalta Räder, 1984
• Vadoz. Mys Hämatdorf, Kassette, 1991

Literatur

• Jens Dittmar: Lyrik aus Liechtenstein: von Heinrich von Frauenberg bis heute, 2005
• Jens Dittmar: Ospelt (-Amann), Ida. In: Historischs Lexikon vom Förschtatum Liachtastaa.