Kalligrafii

D Kalligrafii (altgriech. καλλιγραφία kalligraphía, vo κάλλος kállos ‚Schönhäit‘ und gráphein ‚schriibe‘) isch d Kunst vom „Schönschriibe“ vo Hand (Chirografii), mit ere Fäädere, eme Bämsel, Filzstift oder andere Schribwärkzüüg. Was mä in dr Schuel bim „Schöönschriibe“ leert, isch nit s Kalligrafiere sondern e lääserligi Schrift schriibe.

Kalligrafii wird in Öiropa hüte mäistens iigsetzt, wemm mä festligi Urkunde macht

Graffiti

Chinesischi Kalligrafii us dr Ming-Zit

Kalligrafii in dr Fritigsmoschee vo Yazd (Iran)

Irischi Kalligrafii

Futhark

Altänglischi Kalligrafii

D Kalligrafii hüte

Wo dr Druck sich vom 15. Joorhundert aa in Öiropa het afo duuresetze, het d Tüpografii d Kalligrafii mee und mee abglööst und hüte, wo s Schriibe vo Hand fast obsolet isch wäge dr Entwigglig vom kompiuterisierte Drucker isch s vilmol nume non e Liebhaberei oder chunnt as Graffiti im öffentlige Ruum vor, was vo vile Lüt nid gschetzt wird.

Im Geegesatz isch im jüüdische Umfäld d Kalligrafii immer no vo groossem Wärt, wil d Büecher vo dr Torah, wo us ene in de Synagoge bim Gottesdienst glääse wird, vom ene Sofer vo Hand mit ere Voogelfäädere müesse gschriibe si.

In Ostasie, hauptsächlig im chinesische Ruum, z Korea und z Japan isch d Kalligrafii im gsellschaftlige und künstlerische Lääbe immer no seer aagsee. Mäistens brucht mä für s Schriibe e Bämsel, e Duschstange und e Duschstäi. Mä ribt d Duschstange im Duschstäi mit Wasser oder Wii, bis mä Dusch überchunnt. Bim Schriibe loot mä de Gfüül vilmol freije Lauf, so dass d Schrift sterker im Usdruck wird und schweerer zum lääse. Bim Grasschriftstiil zum Bischbil isch dr Teggst vo zwäitrangiger Bedütig, s Wichigste isch die kalligrafischi Gstaltig. Vilmol cha mä s Gschriibene gar nit lääse und es gältet as Bild und nit as Teggst.

Wägen em Bilderverbot im Islam isch d Kalligrafii in de mäiste islamische Länder die äinzigi Kunstform gsi. Si isch doorum in dr Archidektuur, vor allem in dr religiööse, äins vo de wichdigste Schmuckelimänt.

Litratuur

• Herbert Becker: Kalligraphie. Die Kunst des schönen Schreibens. E. A. Seemann Verlag, Leipzig 2011, ISBN 978-3-86502-130-4.
• Julius de Goede: Kalligraphie. Schönschreiben lernen. Weltbild Verlag, Augsburg 1991, ISBN 3-8043-2665-X.
• Nuesret Kaymak: Schreiben als Kunst. Regionalia Verlag, Rheinbach 2012, ISBN 978-3-939722-59-5.

Weblingg

 Commons: Kalligrafii – Sammlig vo Multimediadateie

• Kalligraphie.com Scriptorium am Rhiisprung z Basel Andreas Schenk – Wärkzüüg, Kürs, Kunst, Kultur
• Kalligraphie.de Kalligrafii für Aafänger und Fortgeschritteni, Gschicht und Material, Sammlig vo Lingg
• Kallipos Schriftkunst
• Atelier für Kalligrafie Regensburg
• Werner Winkler Bischbile für über 120 historischi und modärni kalligrafischi Schrifte
• Gutenberg-Museum Mainz, Museum für Buch-, Druck- und Schriftgeschichte
• Verein zur Förderung und Verbreitung von Kalligrafie – Ars Scribendi
• bios [bible] – ein Roboter schreibt die Bibel nieder. Brojekt vo dr Künstlergrubbe robotlab us Karlsrue (2007)

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Kalligrafie“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.