Kleon

Dr Kleon (altgriech. Κλέων, Kléōn, † 422 v. d. Z. bi Amphipolis) isch en athenische Politiker und General wääred em Peloponnesische Chrieg gsi.

Lääbe

In de antike Kwelle, wo vo Aristokrate gschriibe si, wird sini niidrigi Häärkumft uusegstellt. Si Vater het Kleainetos ghäisse.^[1] Noch em Verfasser vo dr Athenaion politeia sig dr Kleon dr ersti gsi, wo uf dr Rednerdribüne gschroue und gschimpft het und mit sinere unkontrollierte Impulsividäät s Volk mee as jeede andere verdorbe het.^[2] Dr Historiker Thukydides beschribt in as äine, wo für e Chrieg gsi isch, e Demagog und as vulgäär.^[3]

Dr Kleon isch mit ere Gärberei riich worde und het in äini vo de vornäämste Familie vo Athen iineghürotet. Er isch en usserordentlige Redner gsi, und het eso s athenische Volk uf sini Site brocht. Er isch für en aggressivi Politik Sparta gegenüber gsi und eso e Gegner vom Nikias, wo für e Verständigig iidräte isch. Wo spartanischi Abgsandti 425 v. d. Z. wägen dr häikle Situazion vo de Spartaner uf dr Insle Sfakteria in Athen für e Friidensschluss gworbe häi, het si, wie dr Thukydides verzellt, dr Kleon schroff abgwiise und si häi ooni öbbis fertig z bringe, wider häimn müesse.^[4]

Er het käi milidäärischi Erfaarig ghaa, het aber as General in dr Schlacht vo Sfakteria 425 v. d. Z. Erfolg gha und das het si Aasee vergrösseret. Dr Kleon isch 422 v. d. Z. as Fäldherr mit 30 Schiff vo Athen uf Thrakie, zum d Stedt zruggzeroobere, wo vo Athen abgfalle si. In dr Schlacht vo Amfipolis si aber är und dr Spartaner Brasidas gfalle und dr Wääg isch frei gsi für e Nikiasfriide vo 421 v. d. Z.

Dr Thukydides und dr Aristofanes häi en Iifluss gha druf, ass dr Kleon schief agluegt wird, und woorschinlig häi persönligi Motiv e Rolle gspilt. Dr Thukydides isch für zwanzig Joor verbannt worde, was er wenigstens zum Däil im Kleon z verdanke het. Dr Kleon isch au äine vo de erste athenische Politiker gsi, wo nit us de alte aagseene Familie gstammt het und dorum ganz uf d Überzüügigschraft vo sinere politische Rhetorik aagwiise gsi isch. In dr nöijere Forschig isch dorum sis Bild differenzierter.

Litratuur

Arthur Geoffrey Woodhead: Thucydides' Portrait of Cleon. In: Mnemosyne Fourth Series 13, 1960, S. 289–317.
Félix Bourriot: La faille et le Milieu social de Cléon. In: Historia 31, 1982, S. 404–435.
Hermann Lind: Der Gerber Kleon in den ‚Rittern’ des Aristophanes. Studien zur Demagogenkomödie. Lang, Frankfurt am Main 1990, ISBN 3-631-41877-9.
Winfried Schmitz: Kleon 1. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 6, Metzler, Stuttgart 1999, ISBN 3-476-01476-2, Sp. 582.
Cleon. In: The Oxford Classical Dictionary. 4. Aufl. Oxford 2012, S. 332.

Weblingg

Jona Lendering: Artikel. In: Livius.org (änglisch)

Fuessnoote

↑ Thukydides, Peloponnesischer Krieg 3, 36.
↑ Aristoteles, Athenaion Politeia 28, 3.
↑ Vgl. Donald Kagan: The Peloponnesian War. Athens and Sparta in Savage Conflict 431-404 BC. HarperCollins, London 2003, ISBN 0-00-711505-9, S. 99.
↑ Thukydides, Peloponnesischer Krieg 5, 22.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Kleon“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

[1] Thukydides, Peloponnesischer Krieg 3, 36.

[2] Aristoteles, Athenaion Politeia 28, 3.

[3] Vgl. Donald Kagan: The Peloponnesian War. Athens and Sparta in Savage Conflict 431-404 BC. HarperCollins, London 2003, ISBN 0-00-711505-9, S. 99.

[4] Thukydides, Peloponnesischer Krieg 5, 22.

[1]

[2]

[3]

[4]