D Lääbere (latiiniecur, altgriechἧπαρ hepar) isch s zentrale Organ vom ganze Stoffwäggsel und die grössti Drüese im Körper vom ene Wirbeldier. Die wichdigste Ufgoobe si d Brodukzioon vo lääbenswichdige Äiwissstoff (z. B. Grünnfaktore), d Verwärtig vo Naarigsbestanddäil (z. B. s Spiichere vo Glykogen und Vitamin), d Gallebrodukzioon und dr Abbau und d Usschäidig vo Stoffwäggselbrodukt, Medikamänt und Giftstoff, wo mit däm zämmehängt. Nährstoff, wo us em Darm ins Bluet ufgnoo wärde, chömme über d Pfortadere (Vena portae) zur Lääbere und wärde denn vo dere je noch Bedarf ans Bluet abgee oder us em Bluet uudegnoo.

D Lääbere vom ene Mensch. Si bestoot us vier Lappe, eme groosse im rächte Oberbuuch (Lobus dexter) under em Zwärchfäll, wo mit däm verwaggse isch, eme chliinere uf dr lingge Site (Lobus sinister), wo bis in dr lingg Oberbuuch chunnt, und zwäi chliine Lappe.
D Lääbere vom ene Schoof

Bim Mensch lit d Lääbere im rächte Oberbuuch, diräkt under em Zwärchfäll und iire lingg Lappe chunnt bis in die linggi Helfti vom Oberbuuch.

Litratuur

ändere
  • Wolfgang F. Caspary u. a. (Hrsg.): Therapie von Leber- und Gallekrankheiten. Springer, Berlin 2000, ISBN 3-540-67390-3
  • Helmut Denk u. a.: Pathologie der Leber und Gallenwege. Springer, Berlin 2000, ISBN 3-540-65511-5 (Spezielle pathologische Anatomie; Bd. 10)
  • Erwin Kuntz, Hans-Dieter Kuntz: Praktische Hepatologie. Historie, Morphologie, Biochemie, Diagnostik, Klinik, Therapie. Barth, Häidelbärg 1998, ISBN 3-335-00568-6
  • Ellen Schmidt u. a. (Hrsg.): Lebererkrankungen. Pathophysiologie, Diagnostik, Therapie. Wissenschaftliche VG, Stuttgart 2000, ISBN 3-8047-1640-7
  • Renate Lüllmann-Rauch: Taschenlehrbuch Histologie. Thieme, Stuttgart 2006

Weblingg

ändere
  Commons: Lääbere – Album mit Multimediadateie


  Bitte tue de Hiwiis zu Gsundheitsthemene biachte!
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Leber“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.