Marron Curtis Fort
Dialäkt: Undermarkgreflerisch |
Dr Marron Curtis Fort (* 24. Oktober 1938 z Boston, USA; † 18. Dezämber 2019 im oschtfrisische Leer) isch e amerikanisch-dytsche Germanischt un Spezialischt fir di saterfrisisch un di niderdytsch Sproch gsii. Dr Fort het di dytsch Staatsburgerschaft gha un isch dur d Verleihig vum Indigenat vu dr Oschtfrisische Landschaft e „yyburgerete Oschtfrise“ gsii. Är het z Leer (Oschtfrisland) gläbt.
Läbe un Beruef
ändereNoch em Internatsbsuech z New Hampshire (USA) het dr Marron C. Fort ab 1957 an dr Princeton University d Fächer Germanischtik, Anglischtik, Niderlandischtik, Skandinavischtik un Mathematik studert. Anne 1961 isch er as Woodrow-Wilson-Stipendiat an d Universitet vu Pennsylvania (Philadelphia) gwächslet. Im Ramme vun eme universitere Uusduschbrogramm isch er 1963 an d Universitet Fryybeg chuu. Eigetli het er e Doktorarbet welle schrybe iber „Gschlächtsschwankige im Hekschtalemannisch“ aber aber an däm Thema het do scho eber ander gschafft. Wäge däm het em aagfange iber s Niderdytsch z forsche. Anne 1965 het dr Fort bim Prof. Alfred Senn an dr University of Pennsylvania schließli zum Ph. D. promoviert mit ere Dissertation iber s Niderdytsch vu Vechta.[1]
Vu 1969 bis 1985 het dr Marron C. Fort e Professur fir Germanischtik an dr University of New Hampshire gha. In däre Zyt, 1976/77 un 1982/83, het er Gaschtprofessure an dr Universitet Oldenburg ibernuu un het syyni Studie zum Saterfrisisch un zum oschtfrisische Niderdytsch aagfange. An der Universitet Oldenburg isch dr Fort syt 1983 Akademische Oberrot gsi un het dert bis zue syyre Pensionierig anne d „Arbeitsstelle Niederdeutsch und Saterfriesisch“ gleitet. Ab 1982 het er z Dytschland gläbt. Syy Frau Ute Doerte Lissy Fort stammt vu Schlesie, si hän zwei Chinder mitenander.
Dr Marron C. Fort isch dr Rusgäber vum Saterfrisische Werterbuech gsii. Anne 2003 het er e Ibersetzig vum Neje Teschtamänt in s Saterfrisisch uusebrocht.
Wärch
ändere- Saterfriesisches Wörterbuch. Helmut Buske Verlag, Hamburg 1980. ISBN 3-87118-401-2. – 2., vollständig überarbeitete und stark erweiterte Auflage. Mit 1 CD-ROM, 2015, ISBN 978-3-87548-723-7.
- Saterfriesisches Volksleben. Ostendorp, Rhauderfehn 1985. ISBN 3-921516-42-0.
- Saterfriesische Stimmen. Ostendorp, Rhauderfehn 1990. ISBN 3-921516-48-X.
- Dät Näie Tästamänt un do Psoolme in ju aasterlauwersfräiske Uurtoal fon dät Seelterlound, Fräislound, Butjoarlound, Aastfräislound un do Groninger Umelounde. Oldenburg 2003. ISBN 3-8142-0692-4.
Weblink
ändere- Der letzte Saterfriese (Deutsche Welle)
- Auf Schatzsuche im Moor (Süddeutsche Zeitung, 01.06.1999)
- Sein Platt ist so rein, da fließen Tränen (Die Welt, 28.12.1995)
Fuenote
ändere- ↑ Beschreibung der Vechtaer Mundart, Faksimile vorhande in dr Hochschulbibliothek Vechta (Memento vom 20. Oktober 2008 im Internet Archive)