Mina Tobler

D Mina Tobler (* 24. Juni 1880 z Züri; † 5. Jänner 1967 z Haidelberch) isch e Schwyzer Pianischti un Klavierpedagoogi gsii.

d Mina Tobler

Grab vu dr Tobler, Ängel, wu saait vum Hermann Haller

Lääbe un Wiirke

D Mina Tobler isch s viert un jingscht Chind vum Sproochwisseschaftler Johann Ludwig Tobler un däm syre Frau Henriette gebooreni Hattemer gsii. Ire Grooßvater vu dr Muetersyte häär isch dr Sprooch- un Literatuurwisseschaftler Heinrich Hattemer gsii. D Mina het vu 1901 bis 1905 an dr Konservatoorie vu Leipzig, Züri un Brüssel un au bim Conrad Ansorge z Berlin e Uusbildig as Pianischti un as Liedbeglaiteri am Klavier gmacht.

Wu ire Brueder Ludwig Tobler (1877–1915) Assischtänzdokter an dr Universitets-Chinderklinik z Haidelberch wooren isch, isch si an Negger zooge un isch au z Haidelberch bliibe, wu dr ire Brueder Ludwig Tobler as Ordinaarius fir Chinderhailkund un Diräkter vu dr Cheeniglige Universiteets-Chinderklinik uf Breslau gangen isch.

Mit 25 Joor het si si as Klavierleereri z Haidelberch sälbschständig gmacht. Dr Pianischt Rudolf Müller-Chappuis isch ain vu ire Privaatschueler gsii.

Iber dr Filosof Emil Lask (1875–1915) het d Tobler anne 1909 dr Max un d Marianne Weber chännegleert. Dur ire simpaathisch Wääse het d Mina Tobler scho bal zum ängschte Fryndeskrais vu s Webers gheert. E Liebesverhältnis zwische dr Mina Tobler un em Max Weber het s vu 1912 bis 1919 gee, d Fryndschaft zue dr Marianne Weber († 1954) un dr Else Jaffé-von Richthofen († 1973) isch iiber dr Dood vum Max Weber im Juni 1920 uusegange.

Am 5. Jänner 1967 het d Miona Tobler iri Auge fir immer zuegmacht. Iri letschti Ruei het si uf em Bäärgfriidhoof z Haidelberch gfunde, im e Graab zäme mit irem Bruieder Ludwig Tobler un däm syre Frau Bertha gebooreni Scholl. S Graab isch gschickt mit eme Relief («Ängel, wu saait») vum Schwyzer Bildhauer Hermann Haller.

Wäärch

• Mina Tobler: Neue Schule des Klavierspiels. Süddeutscher Musikverlag Willy Müller, ISMN 979-0-2021-0853-6.

Literatur

• M. Rainer Lepsius: Mina Tobler, die Freundin Max Webers. In: Bärbel Meurer (Hrsg.): Marianne Weber. Beiträge zu Werk und Person. Tübingen 2004 (erneut abgedruckt in: M. Rainer Lepsius: Max Weber und seine Kreise, Tübingen 2016, S. 210–231).
• Joachim Radkau: Max Weber. Die Leidenschaft des Denkens. München 2005.

Weblink

• Via Monumentum – Denkmalpflege Heidelberger Friedhöfe

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu > dere Version vum Artikel „Mina_Tobler“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.