Mortuarium
Mortuarium isch e Begriff, wo in dr Rächtswüsseschaft, dr Archidekduur und dr Chloosterkultur voorchunnt.
Rächtswüsseschaft ändere
S Mortuarium isch e Naturalabgoob an dr Grundherr gsi, wo bim Dood vom ene Hörige fellig worde isch. Im Lauf vo dr Zit isch die Sachläistig von ere Gäldabgoob verdrängt worde, wo au uf Liibgwünngüeter, Latengüeter oder Zinsgüeter erhoobe worde isch, so dass s Mortuarium ere modärne Erbschaftstüür immer äänliger worde isch. D Abgoob het in underschiidlige Regione verschiideni Bezäichnige gha wie Fall, Hauptfall, Liibfall, Doodfall; Haupträcht, Besthaupt; Kurmede.
Archidekduur ändere
As Mortuarium bezäichnet mä e Geböid, wo Dooti din begraabe wärde. Es chunnt au vor, ass mä Druurhalle as Mortuarium bezäichnet.
Chloosterkultur ändere
In Chlöster isch mit Mortuarium e Dootebuech bzw. e Nekrolog gmäint. Im e sonige Verzäichnis wärde d Nääme vo de Mitgliider vom ene Orde, wo gstorbe si, ufgschriibe; die Nääme wärde regelmäässig im Raame vo dr chlöösterlige Liturgii vorglääse. In e hufe Kapuzinerchlööster isch vor em Choor e Buech bim aktuelle Datum uffdo, wo alli Nääme vo de Kapuziner verzäichnet si, wo an däm Daag gstorbe si.
Litratuur ändere
- Anne-Marie Dubler: Fall [Todfall]. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz. Bd. IV 388 f.
- Artikel Besthaupt, Fall unter Bedeutung II 2, Kurmede usw. im Deutsches Rechtswörterbuch Bd. II 199 f.; III 397; VIII 170–174.
- Artikel Fall Bedeutung 2d, Besthauptfall, Besthaupt usw. im Schweizerischen Idiotikon Bd. I 735 f., 740 f.; II 1499.