Mistrás (noigr. (amtl.) Μυστράς; früener Μιζιθρᾶ, Mizithrá) isch e byzantinischi Ruinestadt auf dr grichische Halbinsle Peloponnes nordwestlich vu Sparta.

Gschichte

ändere

Nooch em 4. Chrüzzug (1202 bis 1204) isch Mystras vum Chrüzritter Gottfried I. von Villehardouin us em nordfranzösische Bar-sur-Aube zum Zentrum vu sinere Herrschaft in Achaia (dr middelalderlich Namme fer dr Peloponnes) worre. Im Gottfried si Suhn Wilhelm II. (reg. 1245 bis 1278) het die byzantinischi Region Laokonie wo bis dert noch freii gsi isch erobert un het Mystras, näbe dr Ruine vu Sparta gläge, zue eme Standort fer eini vu sine Burge gmacht. E andere Stützpunkt isch Monemvasia gsi, wo 1248 erobert worre isch; e witteri Burg het uf dr Halbinsle Tigani gstande. Dr Villehardouin isch vu byzantinische Truppe 1263 gfangegnumme worre un het sich numme dur d'Rusgab vu Mystras un Monemvasia chänne freichaufe, wo so wiider under grichisch-byzantinischi Herrschaft chumme sin. Die wiidergwunne Region isch als Despotat Morea byzantinischi Provinz worre und Mystras isch nooch Konstantinopel zum wichtigste kulturelle Zentrum vu dr Griche ufgstiige.

 
 

Dr berüehmt Philosoph Georgios Gemistos Plethon het die platonische un nöiplatonisch Philosophi ernöieret; er isch e füehrendi Persönlichkeit im kulturelle Läbe vu Mystras gsi un d'Medici in Florenz hän ihn hoch gschätzt. D'Statthalter (Titel: Despot, gr. fer Herr ohni negativi Bedütig, doher d'Bezeichnig Despotat fer s'Herrschaftsgebit) sin Aghörigi vum domolige byzantinische Kaiserhus vu dr Palaiologe gsi. Einer vu ihne isch dr Konstantin Drageses (nooch em Familienamme vu sinere serbische Mueder) gsi, wo als Konstantin XI. 1449 dr letzte byzantinisch Kaiser worre isch. Si Chrönig isch scho z'Mystras erfolgt, um d'Thronvakanz churz z'halde. Dr Konstantin het vu 1442-1444 die ganz Halbinsle Peloponnes zruckeroberet un au zittwiis Attika bis uf d'Akropolis vu Athen vu dr fränkische Herrschaft befreit.

Nooch sinere Chrönig zum Kaiser het dr Konstantin s'Despotat under sine Brüeder Demetrios un Thomas ufdeilt. Au nooch em Fall vu Konstantinopel am 29. Mai 1453, bi dem dr Konstantin gfalle isch, het dr türkisch Sultan Mehmed II. s'Despotat autonom glo, under Anerchennig vu dr türkische Oberhoheit. Die beide Despote hän isch aber laufend gstritte. Dorum hän d'Türke 1458 erst dr Nordweste mit Patras un Korinth, 1460 au dr Rest mit Mystras annektiert. Numme Monemvasia isch unabhängig bliibe.

Fer ihr Blüetezitt wird d'Iwohnerzahl vu Mystras uf öppe 20.000 bis 40.000 Lüt gschätzt.

Dur dr Peloponnes-Feldzug vum Francesco Morosini isch d'Stadt vu 1687 bis 1715 in venezianische Besitz chumme.

Nooch 1715 isch d'Stadt wiider türkisch worre. Ab 1770 het e Niidergang igsetzt, wozue under anderem albanischi Truppe bitrage hän, wo uf Wunsch vu dr Türke un fer d'Underbindig vum Orlow-Ufstand in dr Peloponnes igfalle sin, un d'Stadt erheblich verwüestet hän.

Im griechische Freiheitschampf isch d'Stadt ebefalls starch in Mitleideschaft zoge worre. Statt si wiiderufzbaue, het mer Sparta nöigründet. Letzteres lit wohl au dodra, wil dr nöi bayerisch Chönig vu dr Griche wie au d'Philhellene us Westeuropa, eher am antike Erbe vu dr Griche interessiert gsi isch, wäniger am byzantinische.

Mystras isch vu dr UNESCO in d'Liste vum Weltkulturerbe ufgnumme worre.

Suschtigs

ändere

E Szene im 3. Akt vu Faust II vum Goethe spilt z'Mystras.

Literatur

ändere
  • Wolfgang von Löhneysen: Mistra. Griechenlands Schicksal im Mittelalter. Morea unter Franken, Byzantinern und Osmanen. Prestel, München 1977, ISBN 3-7913-0405-4.
  • Steven Runciman: Mistra. Byzantine capital of the Peloponnese. Thames and Hudson, London 1980, ISBN 0-500-25071-5.
  • Manolis Chatzidakis: Mistra. Die mittelalterliche Stadt und die Burg. Vollständiger Führer durch Paläste, Kirchen und Burg. Ekdotike Athenon, Athen 2001, ISBN 960-213-029-6.
ändere
  Commons: Mystras – Sammlig vo Multimediadateie
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Mystras“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.