Pali

Hindi (हिन्दी)
Verbreitig:	Indie
Sprecher:	käini, nume as Kult- und Litratuursprooch brucht
Linguistischi Klassifikation:	Indogermanischi Sprooche Indoiranischi Sprooche Indoarischi Sprooche Pali
Sproochchürzel
ISO 639-1	pi
ISO 639-2	pli
ISO 639-3	pli

Pali (Pali: Pāḷi "Regle") isch e mittelindischi Sprooch, wo zum Prakrit ghört. S Pali isch di hailigi Sprooch vom Buddhismus. Es het kai aigni Schrift. Ursprüngli isch es mit de Devanagari gschribe wore, i de Regle aber werds i de lokale Schrift gschribe. Im Weste wert di latinisch Schrift mit bsundrige Diakritika bruucht.

Ursprung

S Pali isch vermuetli usem Prakrit entstande, wo im Piet vo de indische Provinz Bihar gredt woren isch, aso em Piet, wo de Buddha gwürkt het. Doch werd agnoo, as s Pali extra as e Schriftsprooch gschaffe woren isch, um di buddhistische Teggscht uufzschriibe. Di ältiste schriftliche Zügnis stamet usem 3.Jh.v. Chr. Mit de Uusbraitig vom Buddhismus isch s Pali as Literatursprooch öber e groosse Tail vo Asie verbraitet woore.

Verwandtschaft

S Pali isch eng verwandt mitem Sanskrit, zaichnet sich aber under anderem dör e starchi Assimilierig vo Konsonantegruppe uus (skt. karma, p. kamma), Monophthongierig vo /ai/ und /au/ (skt. Gautama, Vaiśālī, p. Gotama, Vesālī), Zämefall vo /ś/ und /ṣ/ mit /s/ (skt. Śrāvasti, p. Sāvatthi) und und Verhuuchig vo dem /s/ i Konsonantegruppe (s. nakṣatra, Viṣṇu, p. nakkhatta, Veṇhu) und Realisierig vo silbischem /ṛ/ as e Vokal (skt. Kṛṣṇa, Ṛṣipatana, p. Kaṇha, Isipatana). Zudem het s Pali mitem cerebrale /ḷ/ e Luut, wos im Sanskrit nöd git (skt. Garuḍa, Veṇuvana, p. Garuḷa, Veḷuvana).