Sääbelzaanchatze
Sääbelzaanchatze | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
E Schäädel vo dr Sääbelzaanchatz Smilodon mit de markante, stark verlengerete Eggzään | ||||||||||||
Systematik | ||||||||||||
| ||||||||||||
Wüsseschaftlige Name | ||||||||||||
Machairodontinae | ||||||||||||
Gill, 1872 |
D Underfamilie vo de Sääbelzaanchatze (Machairodontinae) isch en usgstorbeni Linie vo de Chatze. Si häi zu de Raubdier (Carnivora) ghöört, won en Ornig vo de Süüger (Mammalia) si. Mä nimmt aa, ass sich d Raubdier scho im früeje Paleozään in die bäide Raubdier-Üüberfamilie vo de Chatzenartige (Feliformia) und de Hundartig (Caniformia) ufgspalte häi. As eltisti Grubbe vo de Chatzenartige het die usgstorben Familie Viverravidae gulte, wo scho im Paleozään noochgwiise isch. Äini vo de eltiste Familie us em Zwiig vo de Chatze si d Nimravidae, wo seer stark an Chatze (Felidae) erinnere, aber as e separaati Familie aagluegt wärde. Si si zum erste Mol im spoote Eozään z Nordamerika und in Öiraasie ufdrätte. En anderi Familie, d Barbourofelidae, het mä zerst as en Underfamilie vo de Nimravidae aagluegt, hüte aber gälte si as äigeni Familie. D Barbourofelidae si erst im spoote Miozään usgstorbe mit dr nordamerikaanische Gattig Barbourofelis. Gläägentlig wärde au e baar Arte vo de Nimravidae und de Barbourofelidae as Sääbelzaanchatze bezäichnet, au wenn si weder ächti Chatze no ächti Sääbelzaanchatze si und doorum as Schiinsääbelzaanchatze gälte.
Dr äigentlig Zwiig vo de ächte Sääbelzaanchatze wird as d Unserfamilie vo de Machairodontinae bezäichnet.
Was d Ufgoob vo de charakteristische Sääbelzään (Dentes canini) isch, isch bis hüte umstritte. Im Ooberchiifer isch dr Eggzaan noch em Zwüschechiiferbäi (Prämaxillare) dr vorderst Zaan im Ooberchieferchnoche (Maxillare).[1] Es isch mööglig ass si mit ene Dier grisse häi, es cha aber au si, ass si nume für s Imponiere andere Chatze gegenüüber guet gsi si.
E baar Sääbelzaanchatze
ändereDie mäiste Arte häi nid eso imposanti Sääbelzeen gha wie dr bekannt Smilodon fatalis und si au nid riisig gsi.
-
Smilodon fatalis
-
Homotherium
-
Megantereon
-
Dinofelis
Kwelle
ändereLiddratuur
ändere- Miles Barton: Wildes Amerika. Zeugen der Eiszeit. Vgs, Köln 2003, ISBN 3-8025-1558-7.
- Alan Turner, Mauricio Antón: The big cats and their fossil relatives. An illustrated guide to their evolution and natural history. Columbia University Press, New York 1997, ISBN 0-231-10229-1.
- Dick Mol, Wilrie van Logchem, Kees van Hooijdonk, Remie Bakker: The Saber-Toothed Cat of the North Sea. DrukWare, Norg 2008, ISBN 978-90-78707-04-2.
- Ernst Probst: Säbelzahnkatzen. Von Machairodus bis zu Smilodon. GRIN, München 2009, ISBN 978-3-640-32794-2.
Weblingg
ändereFuessnoote
ändere- ↑ Ulrich Lehmann: Paläontologisches Wörterbuch. 4. Auflage. Ferdinand Enke Verlag, Stuttgart 1996, S. 39.