Text: Briäder Grimm „Chinder- un Huusmärli“ - Knoist und sine dre Sühne

Briäder Grimm: Chinder- un Huusmärli (7. Uflag 1857)

Nr. 138 - Knoist und sine dre Sühne - Knoist ùn syyni drèi Siin (Ibersetzig in dr Dialäkt vum Untere Markgräflerland)

Zwische Werrel ùn Soist, doo isch e Man gwoond, ùn dää hed Knoist ghaise, dää hed drèi Siin ghaa, der aind isch blind gsii, der ander laam ùn der drid isch nagig gsii. Do sin sin emool iber s Fäld gange, no hän si ne Haas gsää. Der blind dää hed e gschose, der laam dää hed e gfange, der nagig dää hed en in d Däsche gschdegd. Do sin si an e groos Waser chùù, do sin drèi Schif drùf gsii, s aind isch grùne, s ander isch gsùnggen ùn s drid, do isch ke Boode din gsii. Wùù ke Boode din gsii isch, do sin si ali drèi dryy gange. Do sin si an e groose Wald chùù, do isch e groose Baum dine gsii, in däm Baum isch e groosi Kabäle din gsii, in dääre Kabälen isch e haagebuechene Chilchediener din gsii ùn e Bfaarer us Bùgsbaum, die hän s Wèiwaser mid Bängel uusdaild. Seelig isch dää Man, wùù vor däm Wèiwaser chaa verdlaufe.