Text:Louis Zumstein/Hans òn Marije

Louis Zumstein (1805–1871)

Hans òn Marije

Hans
Hei! Marije! la meh z’dier eh,
Es escht usna grusam choald.
D’Schuè sin volle, eh hän Schné dreh;
Mos verfriere härt am Woald.

Marije
Lïse Hans, thue wolte, wolte!
Lôs du chanscht meh täll verschtoa:
Ghört deh d’Eijo, chanscht deh ghoalte,
Thuetsch mèr fächtè, war sall eh goa?

Hans
Ferchtder nid, ès h~ä ni z’siäge,
Di häd as wenn woll anderscht thoad?
Lein dscha chieme, well dscha fräge:
Dschi hä d’r Atto au z’ehra gload.

Marije
Deng! eh meßte meh woll schiäme,
Bescht ja nächteg memmer gsid.
D’Litte chennt es gräch verniäme,
Glaub un gang, ès scheckt dsche nid.

Hans
Eh will gweß ni deh verfiere:
Nie escht d’Liebe gsid a Senn!
De zieh meh an alle Viere,
Loa ni noa beß eh metter ben.

Marije
Gang o mach mer ni de Grôbe,
Hêna chann-der nïd ertue:
Chemm du de am Samstag z'Oabe,
Dè sin de Therra nemme zue.

Hans
Gielt du tettescht nottè giere,
Meh verhôlesch eh loa goa?
Hepsche loascht meh groa wie fiere,
Das esch völleg ni z'vèrschtoa.

Marije
Du bescht halt an tomme-n-Eschel,
On an z’fuerte bescht geng gsid!
Hän ders gseid, on das scho sêwel,
Enger chennscht mer hêna nid.

Hans
Warom thuescht meh sotte schièlte?
Was hän-t-der thoad mi Lèbtag z’leid?
Weischt du was? Eh loan der’s gièlte,
On de guet Nacht! wenn das deh freid?

Marije
Thue's ni sottè êbel meine:
Ach! mis Hiers escht geng met dier.
Liebor hän eh gweß gar keine
Ach so! chemm gschwenn enger z’mier.