The Beach Boys
The Beach Boys si äini vo de erfolgriichste Rock-Bänds uf dr ganze Wält in de 1960er und früeje 1970er Joor gsi. D Brüeder Brian, Dennis und Carl Wilson, iire Gusää Mike Love und iire Schuelfründ Alan Jardine häi sä 1961 im kalifornische Hawthorne gründet. Bis in d Middi vo de 1960er Joor het d Bänd mit Surfmusik e hufe Erfolg in de Hitliste ghaa.
 | ||
| Allgmeini Informatione | ||
| Genre | Surf, Rock, Pop | |
|---|---|---|
| Gründig | 1961 | |
| Website | www.thebeachboys.com | |
| Gründungsmitglider | ||
| Brian Wilson | ||
Gsang, Leadgitarre |
Carl Wilson († 1998) | |
Gsang, Schlaagzüüg |
Dennis Wilson († 1983) | |
Gsang |
Mike Love | |
Gsang, Rhythmusgitarre |
Alan Jardine | |
| Aktuelli Bsetzig | ||
Gsang, Bass, Keyboard |
Brian Wilson | |
Gsang |
Mike Love | |
Gsang. Gitarre |
Alan Jardine | |
Gsang, Bass, Keyboards |
Bruce Johnston (1965–1972; ab 1979) | |
Gitarre |
David Lee Marks (1962–1963), (1998–2000; 2012) | |
| Ehmaligi Mitglider | ||
Gitarre, Gsang |
Blondie Chaplin (1972–1973) | |
Schlaagzüüg, Gsang |
Ricky Fataar (1972–1974) | |
| John Stamos (do und dört sit 1990) | ||
Bsundrigi Merkmol vo iirer Muusig si Melodie, wo in s Oor gönge, und e differenzierte Chorsatz, wo hüfig vierstimmig gsi isch, und Harmoniifolge, wo zum Däil ungwöönlig gsi si. Iiri Teggst si am Aafang mäistens über d Seensücht vo Tiineidscher gsi, won es hedonistischs und sorgefreis Lääbe häi welle, spööter häi si au ärnsthafteri und broblematischi Theme behandlet. Mit iirem experimentelle Album Pet Sounds, wo Fachzitschrifte wie Mojo[1] und Rolling Stone[2] zu de bedütendste Album in dr Gschicht vo dr Rockmuusig zele, und de Aarbede am Album Smile häi si die domoolige Strukture vo dr Rock- und Popmuusi ernöijeret und deren iiri musikalische Usdrucksmögligkäite erwiteret.
Wo iire Erfolg in de USA vo 1967 aa immer chliiner worde isch,[3] si si in Öiropa aber seer erfolgriich gsi, bis si 1974 mit em Album Endless Summer au dehäim in de Tscharts wider ufgstiige si. 1988 isch Kokomo wider uf en erste Blatz cho. D Grubbe isch über 50 Joor lang in de Top 40 vo de amerikanische Billboard-Charts verdräte gsi.[4]
1983 isch dr Dennis Wilson gstorbe und 1998 dr Carl Wilson. Die drei Gründigsmitgliider, wo no gläbt häi, häi sich drennt und jede isch mit ere äigene Begläitbänd uf Durnee gange. 2012 häi si zämme e nöis Studioalbum uusegee und si uf e langi Durnee um d Wält gange.
Litratuur
ändere- Kingsley Abbott (Hrsg.): Die Beach Boys und Brian Wilson (Back to the Beach, 1997). Hannibal-Verlag, St. Andrä-Wördern 1998. ISBN 3-85445-160-1.
- Keith Badmann: The Beach Boys (The Beach Boys, 2002). Olms, Zürich 2005. ISBN 3-283-00503-6.
- Andrew G. Doe, John Tobler: Brian Wilson and the Beach Boys. The complete guide to their music. Bosworth, London 2004, ISBN 978-1-84449-426-2.
- Brad Elliott: Surf’s Up. The Beach Boys on record, 1961–1981. Helter Skelter Press, London 2004. ISBN 1-900924-79-X.
- Charles L. Granata: Brian Wilson und die Beach Boys. Die Entstehung von Pet Sounds („I just wasn't made for these times“. Brian Wilson and the making of the Pet Sounds, 2003). Hannibal-Verlag, Höfen 2007. ISBN 978-3-85445-275-1.
- Daniel Harrison: After Sundown. The Beach Boys’ Experimental Music. In: John Covach and Graeme M. Boone (Hrsg.): Understanding Rock. Essays in Musical Analysis. Oxford University Press, New York 1997, Seiten 33–57, ISBN 0-19-510004-2.
- Phillip Lambert: Inside the Music of Brian Wilson. The songs, sounds, and the influences of the Beach Boys' founding genius. Continuum Books, New York 2007, ISBN 978-0-8264-1876-0.
- David Leaf: Beach Boys. Die Strandjungen aus Kalifornien (Beach Boys. The Beach Boys and the California Myth, 1978). Heyne, München 1980, ISBN 3-453-80040-0.
- Domenic Priore: Listen! Look! Vibrate! Smile! Last Gasp Edition, San Francisco 1995. ISBN 0-86719-417-0.
- Brian Wilson (mit Todd Gold): Mein kalifornischer Alptraum. Die Autobiographie des Bandleaders der Beach Boys („Wouldn't be nice“. My own story, 1991). vgs-Verlag, Köln 1993. ISBN 3-8025-2245-1.
Albe
ändere- Surfin' Safari (1962)
- Surfin' U.S.A. (1963)
- Surfer Girl (1963)
- Little Deuce Coupe (1963)
- Shut Down Volume 2 (1964)
- All Summer Long (1964)
- The Beach Boys' Christmas Album (1964)
- The Beach Boys Today! (1965)
- Summer Days (And Summer Nights!!) (1965)
- Beach Boys' Party! (1965)
- Pet Sounds (1966)
- Smiley Smile (1967)
- Wild Honey (1967)
- Friends (1968)
- 20/20 (1969)
- Sunflower (1970)
- Surf's Up (1971)
- Carl and the Passions – "So Tough" (1972)
- Holland (1973)
- 15 Big Ones (1976)
- The Beach Boys Love You (1977)
- M.I.U. Album (1978)
- L.A. (Light Album) (1979)
- Keepin' the Summer Alive (1980)
- The Beach Boys (1985)
- Still Cruisin' (1989)
- Summer in Paradise (1992)
- Stars and Stripes Vol. 1 (1996)
- That's Why God Made the Radio (2012)
Weblingg
ändere
Commons: The Beach Boys – Sammlig vo Multimediadateie- Offizielli Website Änglisch
- Beach Boys Germany Website uf Dütsch
- The Beach Boys in dr Vocal Group Hall of Fame
- The Beach Boys in dr Rock and Roll Hall of Fame
- The Beach Boys bi MusicBrainz (änglisch)
- The Beach Boys bi Allmusic (änglisch)
- Site vo dr Tuurbänd vom Mike Love und Bruce Johnstone Änglisch
- The Beach Boys Biografie bi laut.de
Fuessnoote
ändere- ↑ The 100 Greatest Albums Ever Made in Mojo. Usgoob vom August 1995, Nr. 21.
- ↑ www.rollingstone.com: The RS 500 Greatest Albums of All Time. Abgrüeft am 3. April 2010.
- ↑ Dr erst Misserfolg isch mit em Album Smiley Smile im Septämber 1967 choo. S Album nochhär, Wild Honey, het zwar e chli mee Erfolg gha, isch aber nüme in d Top-20 choo. 1968 häi si mit Friends e Diefpunkt erräicht. Noch 1966 (Good Vibrations) het s zää Joor lang kä Top-10-Blatzierig bi de Singles me gee.
- ↑ Vo dr Single Surfin Safari (1962) bis That’s Why God Made the Radio uf Blatz 3 im Joor 2012.
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „The_Beach_Boys“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |