Verkeer isch d Beförderig oder Beweegig vo Persone, Güeter oder Noochrichte im ene definierte Süsteem.[1] Dodrbii wärde Äihäite de Kante vom ene Netzwärk nooch oder uf Rute von ere Verkeersinfrastruktuur bewegt.[2]

Stroosseverkeer z Berkeley, Kalifornie
Schiineverkeer z Innsbrugg

Dr Verkeer macht die rüümligi Mobilideet sichtbar und isch e Däil von ere. Dur e Verkeer wird Mobilideet erst möglig, und er entstoot, wil menschligi Bedürfniss wie Woone, Schaffe, Freizit, Bildig, Erhoolig usw. rüümlig drennt si. Verkeersmiddel wärde mäistens über Verkeerswääg gfüert, wo äidütig definiert si.

D Reeglig vom Verkeer

ändere

Wenn Verkeer e gwüsses Usmaass überschritet, wärde Reegle ufgstellt wie z. B. uf dr rächte Stroossesite faare, für zum en effiziänter und weeniger gföörlig mache. Die Reegle wärde vo Obrikäite wie Verkeersministerie gmacht und es wird ufbasst, ass si iighalte wärde. Für das si d Verkeersbolizei und anderi Iirichdige (z. B. Flugsicherig, Ämter für e Güeterverkeer und für Schifffahrt, und Dateschutzbeufdragti) zueständig.

Gschicht

ändere

Dr Begriff «Verkeer» isch in dr Gottschedzit (18. Joorhundert) brägt worde. Im 19. Joorhundert het die wirtschaftligi und technischi Differenzierig vo de Verkeersmiddel iigsetzt. Si si noch iire tüpische Merggmol zu Verkeerszwiig zämmegfasst worde, wie z. B. d Iisebaan, won e Raad-Schiine-Süsteem isch mit Schiinefaarzüüg. Mä het d Verkeerssüsteem au vo makroökonomische Gsichtspünggt us analüsiert und het eso de Beweegige vo Schiinefaarzüüg Iisebaan- bzw. Schiineverkeer gsäit. Analog si Begriff wie Stroosseverkeer, Lufverkeer, Schiffsverkeer, Noochrichteverkeer oder Bostverkeer entstande.

Dr Verkeer isch vor allem im 20. Joorhundert massiv gwaggse, nid nume dr Persooneverkeer, sondern mit dr waggsende Globalisierig au dr Güeterverkeer und mit de nöije Technike in dr Informatik au dr Noochrichte- und Daateverkeer.

Weblingg

ändere
  Commons: Verkehr – Sammlig vo Multimediadateie

Fuessnoote

ändere
  1. Hendrik Ammoser, Mirko Hoppe: Glossar Verkehrswesen und Verkehrswissenschaften (PDF; 1,3 MB), erschiine in dr Räije Diskussionsbeiträge aus dem Institut für Wirtschaft und Verkehr, Dresde 2006, ISSN 1433-626x
  2. Helmut Nuhn, Markus Hesse: Verkehrsgeographie. Schöningh, Paderborn [u. a.] 2006, ISBN 3-8252-2687-5, S. 18