Zephyros

De Zephyros (altgriech. Ζέφυρος) isch de griechisch Gott vom Westwind. Well de e määssigi füechti Briise bringt, isch er i de Antiki as de aagnemsti Wind empfunde woore. I de röömische Mythologii entsprecht em de Favonius, vo dem siin Name üse Wind Föö herchunnt.

de Zephyros und de Hyakinthos im Liebesspiil, öppe 480 v. Chr.

Er isch de Soo vom Astraios und vo de Morgerööti Eos. Sini Brüdere sind de Nordwind Boreas, de Süüdwind Notos und de Morgestern Eosphoros. Dargstellt wore isch er as e höbsche Jüngling mit Flögel. Er hett sich in spartanische Jüngling Hyakinthos verliebt, de hett aber mee Auge för de Apollon ghaa. Wi di beede verliebt mitenand ufere Wise Diskos gspillt hend, het de Zephyros us Iifersucht miteme Windhuuch de Diskosworff vom Apollon abglenkt und de Hyakinthos isch töödlich troffe woore. Nochem Nonnus het de Zephyros Trost bim Kyparissos gfunde.

Literatur

• Edward Tripp: Reclams Lexikon der antiken Mythologie. Stueggert, 1991. ISBN 3-15-010371-1
• Sven Rausch: Zephyros. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 12/2, Metzler, Stuttgart 2002, ISBN 3-476-01487-8, Sp. 767–777.