Adrien Finck
| Dialäkt: Unter-Elsassisch |
Dr Adrien Finck (* 19. Oktower 1930 z Hàgebàch (Sundgöi); † 8. Jüni 2008) ìsch e elsassischer Schrìftsteller un Hochschüellehrer gsin.
Lawe
ändereDr Finck hàt z Milhüüse s Baccalauréat gmàcht un àn dr Üniversitete Stroßburi un Paris stüdiert. 1973 het er dr Rüef uf e Professür fìr ditscha un elsassischa Literatür àn dr Université Marc Bloch Stroßburi bikumma. Sin Forschungsschwarpunkt isch d elsassisch Literatür gsin. Dernawe het er öi Àrwete züe dr Warik vum Georg Trakl, em Friedrich Hölderlin un em Rainer Maria Rilke pübliziert. 1993 ìsch er emeritiert worre.
Dr Adrien Finck ìsch ein vun dr wichtischte elsassiche Dìchter noch em Zweita Waltkriej gsin. Ar ìsch im Sundgöidorf Hàgebàch ufgwagse, wien er gschrìwe hàt, „sallamols, wu sa-n-im Kind g'sait han, àss 's ke Sproch hàt“. Wie s Elsàss im Zweiter Waltkriej vun dr Ditsche bsetzt worre ìsch, ìsch s Elsassisch verbotte worre. Sin Vàter ìsch verhàftet worre, sin Brüeder züe dr Wehrmàcht zwàngsingezöje worre un z Russlànd gfàlle. Noch em Kriej isch s Ditsch verbotte worre, dr Finck hàt sìch öi vun dr ditsche Sproch dischtànziert, erscht ìwer di ditsch Literatür hàt er wìder e Waj zrick züen ere gfunde.
Dr Finck hàt sìch àllwil fir s Elsàss ingesetzt, fìr d Region un fìr e frìdlichi europäische Züekumft: „Hilf dü uns jetz, Müadersproch, àss m'r d'r richtig Wag finda z' d'r Menschaitssproch“
Sini Gedìchtband sin àllwil drejsprochi erschìne: elsassisch - frànzesch – ditsch. In sinre Red züe dr Friejohrtàgung vun dr Ditscha Àkàdemi fìr Sproch un Dìchtung 1995 z Stroßburi hàt er gsait, die „Triphoni“ sei e elsassischa Bitraa züe dr „Europhonie“[1].
Warik
ändereWìsseschàftlicha Warik
ändere- Georg Trakl. Service de reproduction des thèses de l’université, Lille 1974
- Introduction à l’œuvre René Schickele. Morstadt, Kehl 1982
- Die deutsch-sprachige Gegenwartsliteratur im Elsass. Olms, Hildesheim 1987
Ànthologie ìwer zitgnessìscha elsassìscha Lìteràtür
ändere- Nachrichten aus dem Elsass. Olms, Hildesheim 1977
- Nachrichten aus dem Alemannischen. Olms, Hildesheim 1979
- La Poésie en Alsace depuis 1945, anthologie trilingue de la poésie contemporaine en Alsace. Ensemble artistique des Vosges du Nord, Saverne 1979
- In dieser Sprache. Olms, Hildesheim 1981
- Neue Nachrichten aus dem Elsass. Olms, Hildesheim 1985
- Littérature alsacienne, XXè siècle. SALDE, Strasbourg 1990
Lìteràrìscha Warik
ändere- Mülmüsik. Morstadt, Kehl 1980
- Handschrift. Morstadt, Kehl 1982
- Der Sprachlose. Morstadt, Kehl 1985
- Langue de plaisir. APEPLA, Mundolsheim : 1988
- Lire Claude Vigée. CRDP Strasbourg, Strasbourg : 1990
- Gedichte. Oberlin, Strasbourg : 1994
- René Schickelé. Société alsacienne et lorraine de diffusion et d’édition, Strasbourg 1999
- Claude Vigée, un témoignage alsacien. La Nuée bleue, Strasbourg 2001
Mìtglìdschàfte un Ehrunge
ändere- Vizepresidant vum elsassischa un lothrìngischa Schriftstellerverbànd
- Mìtglìd in dr Ditscha Àkàdemi fìr Sproch un Dìchtung
- Rüsgawer vun dr "Revue alsacienne de littérature"
- Bundesverdienschtkriz (1990)
- Prix Strasbourg de la Fondation F.V.S. (1974)
- Pris vun dr Joseph-E.-Drexel-Stiftung (1975)
- Owerrhinischer Kültürpris (1983)
- Johann-Peter-Hebel-Pris (1992)
Füeßnotte
ändere- ↑ Adrien Finck: Triphonie / Europhonie. Zur Situation der deutschen Sprache und Literatur im Elsass. Vortrag anlässlich der Frühjahrstagung 1995 in Straßburg der Deutschen Akademie für Sprache und Dichtung, in: Adrien Finck, Hammerklavier, Hildesheim/New York 1998, S. 77
Weblink
ändere- Hebel-Preis 1992 für Adrien Finck (Huuse im Wisedal, 1992)
- Nochrüef vum Markus Manfred Jung
- Gedìchtla vum Adrien Finck uf dr Sitte vum BUND Owerrhin: Àss ebbis üewrigblibt, Écomusée, Langue Étrangère, Réunion de militants, `s Beispiel vom Bàim