Baar

E Baar (ahd. para f.) isch im 8. und 9. Joorhundert e Bizaichnig vonere grössere Landschaft a de obere Donau und am obere Neckar gsii und chunnt nume bi de Alemanne vor. D Baare vertailet sich uf zwai Piet, womer hüt as “Ostbaar” und “Westbaar” bizaichnet. D Näme vo de Baare sind mit Manename bildet wore, i de “Ostbaar” sinds d Alaholfespara, d Albuinipara, d Aulaulfisbara und d Folcholtespara gsii, i de “Westbaar” im Quellpiet vo de Donau und vom Neckar sinds d Adalhartespara, d Albunespara, d Perihtilinpara und d Perahtoltespara gsii. De Name lebt hüt no im Landschaftsname Boor um Eschinge witter.

früemittelalterlichi Landschaftsnäme

D Bidüütig vom Wort Baar isch umstritte, da gelt au för di verwaltigstechnischi Funktion vo de Baare.

Lueg au

• Hundare
• Gschicht vo de Baar

Büecher

Reallexikon der germanischen Altertumskunde, Bd. 2: “Baar”