Benedikt V.

Dr Benedikt V. (* z Rom; † 4. Juli 965 oder 966 z Hamburg) isch vum 22. Mai bis zum 23. Juni 964 Papscht vu dr kadolische Chilche gsii.

Schärbe vum Schyngrab (Kenotaph) vum Papscht Benedikt V. z Hamburg, Terracotta, vermuetli Frankrych, 13. Johrhundert

Lääbe

Dr Benedikt isch e Suhn vum Remer Johannes us dr Regio Marcelli gsii. Dr Benedikt het as glehrte Mann gulte, was em dr Byname Grammaticus yybrocht ghaa het. Är isch vum remische Patriziat 964 noch em Dod vum Papscht Johannes XII. zerscht zum Papscht gwehlt wore. Dr Chaiser Otto I. het aber gforderet, ass dr vorhär vu Rom verdribe Leo VIII. wider ins Amt gsetzt wird, wel d Remer gege s Privilegium Ottonianum verstoße ghaa hebe, wu au dr Johannes XII. aafangs billigt ghaa het. Ainewäg isch dr Benedikt uf dr Papschtdron glupft wore. Dr Papscht Benedikt het si Miei gee, d Schmach vu dr letschte Johr z tilge. No dr Eroberig vu Rom het dr Chaiser aber ainewäg vun ere Lateransynod Ändi Juni 964 dr Benedikt V. absetze un dr Leo VIII. wider yysetze loo. Dr Benedikt isch am 23. Juni vu dr Remer an Chaiser Otto I. ibergee un uf dr Synod as Gfangene vorgfiert wore. As Invasor, Usurpator un Aidbrichige aagchlagt, het er uf Verdaidigung verzichtet un si sälber fir schuldig erklert. Är isch abgsetzt un us Rom verbannt wore, derzue zum Diakon degradiert un unter d Ufsicht vum Hamburger Erzbischof Adaldag gstellt, wu au do gsii isch. As Gfangene vum Chaiser isch er uvm Adaldag uf Hamburg mitgnuu wore. Dr Adaldag isch mit em Benedikt reschpäktvoll umgange, ainewäg het er si im nordische Klima nit wohl gfieltun soll gsait haa: „Bi eich Hyperboreer cha kai italisch Härz warm wäre.“ Derzue het dr Benedikt profezeit, ass Hamburg, solang syni Bainer do rueje dien, gschlsisse un verwieschtet wird, un wildi Dier in dr Ruine dieje huuse. Wun er churzi Zyt no syre Aachumft z Hamburg, am 4. Juli 965 (no andere Aagobe 966) gstorbe gsii isch isch sy Lyych uf Ghaiß vum Otto III., vum spetere Wormser Bischof Razo, um 998 us dm Grab im alte Hamburger Mariedom gnuu un uf Rom brocht wore.

Wu ab 1245 dr alt Mariedom as dreischiffigi friegotischi Bachestabiasilika böue woren isch, het mer s läär Papschtgrab vum Vorgängerböu no gchännt. Dr Rotsherr Nicolas Franzoyser het um 1280 z Frankrych wärtvolli Chachle bränne loo un d Hamburger hän em Papscht Benedikt V e Kenotaph böue, e läär Grabdänkmol. Uf dr 25 cm hoche Blatte vum Kenotaph isch dr Papscht abbildet gsii mit Hailige un Ritter an dr Syte. 1782 isch dr Kenotaph bi me Chilcheumböu zämegschalaa un d Chachleräscht in e Gruebe gheit wore, wu ne Dail dervu anne 1949 widergfunde wore sin, wu un hit im „Museum fir Hamburgischi Gschicht“ uusgstellt sin.

Literatur

• Rudolf Schieffer: Benedikt V. In: Lexikon des Mittelalters (LexMA). Band 1, Artemis & Winkler, Münche/Züri 1980, ISBN 3-7608-8901-8, Sp. 1858.
• Friedrich Wilhelm Bautz: BENEDIKT V. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 1, Hamm 1975, Sp. 483.
• Horace Mann: Pope Benedict V. In: Catholic Encyclopedia, Robert Appleton Company, New York 1913 (änglisch)

Weblink

 Commons: Benedikt V. – Sammlig vo Multimediadateie

• Ein Papst in Hamburg geschichtsbuch.hamburg.de

Fueßnote

Vorgänger	Amt	Nachfolger
Johannes XII.	Papscht 964	Leo VIII.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Benedikt_V.“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.