Benutzer:Schofför/nf

nf isch e Folg vo Buechstabe, wo i de dütsche Sprooch no öpe vorchunnt, im Alemannische maischtens as mf usgsproche werd.

Byspil:

• Aakumft, Gämfersee, Gomfi, Imformazion, Imfusion, Komferänz, Komflikt, Komfermazion, Ramft, samft, Sämfte, Schamfigg, Umfall, Uuskumft, Vernumft, Zuekumft, Zumft, zümftig

nf as Endig

Um d Mitti vom 20. Johrhundert isch i de Medien es Rätsel uftaucht, wo di säbe vier dütsche Wörter gsuecht hät, wo mit nf ufhöred. As richtigi Antwort hät dänn gulte: fünf, Genf, Hanf und Senf – uf Mundart; fümf, Gämf, Hamf und Sämf. Sit de 21. Uusgob vom Duude isch Sernf as föfts Wort dezue cho. De Name vo de Engadiner Gmaind S-chanf zelli nööd, wels äbe es rätoromanisches und käs dütschs Wort segi. Aber sogär daa werd uf Rätoromanisch wie au i de bündner Mundart as Stschamf uusgsproche.