D Birgit Keil (* 22. Septämber 1944 z Kowarschen (Kovářov) im Sudeteland) isch e dyschi Dänzeri un eemoligi Primaballerina vum Stuegerter Ballett.

d Birgit Keil, 2017

Lääbe ändere

D Birgit Keil isch z Kowarschen (Kovářov) bi Karlsbad im doomolige Sudeteland uf d Wält chuu. No dr Verdrybig am Änd vum Zweete Wältchrieg isch si 1946 mit ire Eltere un zwee Brieder uf Bad Kissingen chuu. Dert het d Keil bis anne 1954 gläbt, bis d Familie uf Stuegert umzogen isch.[1] D Keil het iri dänmzeriscxh Uusbildig Bad Kissingen, z Stuegert un z London iberchuu. Syter anne 1961 Mitglid vum Stuegereter Ballett isch si 1963 unter em John Cranko Solischti wore. Si het alli wichtige klassische un modärne Hauptrolle danmzt un het Gaschtufdritt an dr große Ballettbihne vu dr Wält ghaa. Si isch Danzpartneri vu beriemte Dänzer gsii wie Richard Cragun, Rudolf Nurejew un Fernando Bujones. Dr John Cranko het wie au dr John Neumeier, dr William Forsythe, dr Jiří Kylián, dr Glen Tetley, dr Heinz Spoerli, dr Hans van Manen un dr Uwe Scholz aigeni Choreografie fir sii gschaffe. Mer het d Keil in dr Ballettwält as di dytsch Ballerina gchännt. Si scih mit vyl Uuszaichnige gwirdigt wore, unter anderem mit em Ehretitel Chammerdänzeri (1980).

Anne 1995 isch si vu dr Bihni abdrätte un het zäme mit dr Mailänder Chunschtmäzeni Maddalena Mina di Sospiro z Stuegert e Danzstifti grindet, wu unter dr Schirmherrschaft vu dr Diane vu Wirttebärg mit em Kuratoriumsvorsitzer Günther Langenbucher stoht. Vu 1997 bis 2019 isch d Keil Diräkteri un Brofässeri vu dr Akademie des Tanzes vu dr Staatlige Hochschuel fir Musik un darstellendi Chunscht z Mannem gsii un vu 2003 bis 2019 Diräkteri vum Staatsballett Charlsrue vum Badische Staatstheater z Charlsrue.[2]

Ire Lääbes- un Danzpartner syter 1968 isch dr Vladimir Klos, wu anne 1946 z Prag uf d wält chuu isch.[3]

Ehrige un Uuszaichnige ändere

D Birgit Keil isch im Lauf vu ire Karriere mit vyl Uuszaichnige geert wore, dodrunter:

  • Sudetedytsche Anerkennungspreis (1966)
  • Verdienschtmedaille vum Land Bade-Wirttebärg (1979)
  • Dytsche Kritikerbryys (1981)
  • Emmy Award (1984)
  • John Cranko Medaille (1985)
  • Bundesverdienschtchryz I. Klasse (1985)
  • Ordeli Mitglid vu dr Sudetedytsche Akademy vu dr Wisseschafte un dr Chinscht (1987)
  • Dytsche Danzbvryys (1998)
  • Große Sudetedytsche Kulturbryys (1999)
  • Ehremitglidschaft vum London Ballet Circle (2005)
  • Landeslehrbryys Bade-Wirttebärg] (2015)
  • Großi Staufermedaille in Gold vum Land Bade-Wirttebärg (2019)

Literatur ändere

  • Clive Barnes: Birgit Keil: Porträt einer Ballerina. Fotografien von Leslie E. Spatt. Neske, Pfullingen 1991, ISBN 3-7885-0334-3.
  • Wiebke Hüster: Birgit Keil. Ballerina: Glück ist, wenn auch die Seele tanzt. Henschel Verlag, Leipzig 2014, ISBN 3-8948-7763-4
  • Birgit Keil: Mein erster Auftritt. In: Maur (Herausgeberin): Kleine Geschichten aus Stuttgart. Stuttgart : Engelhorn-Verlag, 1990, Seite 98–100.

Film ändere

  • Birgit Keil – ein Leben für den Tanz. Dokumentarfilm, Dytschland, 2014, 44:50 Min., Buech un Reschy: Harold Woetzel, Produktion: SWR, Raie: kulturmatinée, Erschtsändig: 14. Septämber 2014 bi SWR Fernsehen

Weblink ändere

Fueßnote ändere

  1. ds: Birgit Keil. In: Munzinger-Archiv, 2. Juli 2013.
  2. Andrea Kachelrieß: Land ehrt Birgit Keil: Goldene Staufermedaille für scheidende Ballettdirektorin. In: Stuttgarter Zeitung. 21. Juli 2019, abgruefen am 9. März 2020.
  3. Götz Thieme: Die Tänzerin Birgit Keil: Ballerina und Dame. In: Stuttgarter Zeitung, 22. Septämber 2014.
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Birgit_Keil“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.