De Budha (Sanskrit: बुध, Budha m. „de Waisi“) isch im Hinduismus de Gott vom Planet Merkur und ghöört zo de Navagraha, de nüü traditionelle Planeete i de indische Astrologii. Er taar nöd mittem Buddha verwechslet were, wo de Buddhismus is Lebe grueffe hett.

de Budha, 13. Jh.

Mythos ändere

De Budha ist de Soo vom Moogott Chandra und vo dem sinnere Gliebte Tara („Stern“), wo d Frau vom Brihaspati isch. Well de Chandra d Tara graubt ghaa hett, isches zom Chrieg choo, bis de Brahma bifole hett, as da en End heb und d Tara wider zom Brihaspati zruggbroocht werd. Si isch schwanger gsii und wo si de Budha uf d Welt broocht hett, isches wider zom Striit choo, well baid, de Brihaspati und de Chandra gsait hend, si saiet de Vatter vom Budha. D Tara hett den zueggee, as de Chandra de Vatter isch.

De Budha hett d Ida, d Töchter von Manu Vaivasvata ghüroote. Si hend e Soo ghaa, de Pururavas, wo denn d Urvashi ghüroote hett. Vo dene baide stammt Moodynastie (Chandravamsha) ab.

Literatuur ändere

  • Budha. In: John Dowson: A classical dictionary of Hindu mythology and religion, geography, history, and literature. Trübner & co., London 1879, S. 64–65.