Champagne (Wiibàuigebiat)
S’ Wiibàuigebiat Champagne (uff Frànzeesch vignoble de Champagne [viɲɔbl də ʃɑ̃paɲ](info)) ìsch s’ Gebiat ìm Nordfrànkrììch, wo fìr d’ Pflànzung vum Wiitriiwel vum Schàmpànier züagloo wìrd. S’ Gebiat ìsch àm 22. Jüüli 1927 fäschtglajt worra. Ar ìsch nìt mìt dr histoorischa Làndschàft Champagne bzw. dr ehamooliga Verwàltungsregioon Champagne-Ardenne idäntisch, un ’s umfàsst àui a pààr Raabbarga ìn da Regioona Hauts-de-France un Île-de-France. Naawa-n-em Schàmpànier gìtt’s noch ìn dara Wiibàuiregioon zwai klaina Àppellàzioona fìr Schtìllwii, d’ Côteaux Champenois un dr Rosé des Riceys.
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch |
S’ Wiibàuigebiat zeehlt äbba 34.000 Häktààr ìn fìmf Départements: Marne, Aube, Aisne, Haute-Marne un Seine-et-Marne; ìn da baida lätschta sìnn numma klaina Raabflächa z’ fìnda. Ànna 2002 sìnn 30.891 ha ìm Ärtrààg gsìì. Ànna hàt maa b’schlossa, s’ Pflànzungsgebiat uff 357 Gmainda z’ ärwittera.[1] D’ Wiilààga un s’ Pflànzungsgebiat vu dr Champagne sìnn zitter 2015 biim Waltkültüüräärwa vu dr UNESCO g’schìtzt.[2] Dàs hàt vììl mehr Tourìschta-n-ààgezoga.[3][4][5]
wia s’ Gebiat iigetailt ìsch
ändereS’ Gebiat ìsch ìn 20 nàdììrliga Regioona-n-iigetailt, wo jewills homogeena Terroirs hann. Dia sìnn ìn säcks Groossregioona zammag’fàsst. D’ greeschta Källaräija lììga zwààr ìn da Schtädt Reims und Épernay; àwwer s’ Harz vum Wiibàuigebiat mìt da bäschta Lààga sìnn d’ Regioona vu Verzenay un Bouzy-Ambonnay ìm ääschtliga bzw. süüdliga Tail vum Reimser Hììgellànd, d’ Côte des Blancs mìt da Orta Avize un Oger so wia s’ Groossa Marne-Tààl (Grande Vallée de la Marne) um Aÿ. Doo lììga-n-àlla Wiibàuigmainda, wo àls „Grand Cru“ iig’schtuuft sìnn.[6]
Groossregioon | Regioon | Raabflächa (ha)[7] | Raabsorta[7] |
---|---|---|---|
Massif de Saint-Thierry Vallée de l’Ardre |
989 900 |
Pinot Noir un Pinot Meunier 75 % Pinot Meunier | |
Montagne de Reims |
Région d’Ecueil
Région de Chigny-les-Roses Région de Trépail – Nogent de l’Abbesse |
1.600
zamma 950 |
65 % Pinot Meunier
45 % Pinot Meunier, 30 % Pinot Noir vor àllem Chardonnay |
Vallée de la Marne |
Grande Vallée de la Marne Région d’Épernay Vallée de la Marne (rive droite) Région de Condé-en-Brie |
1.876 1.240 zamma zamma |
60 % Pinot Noir, 20 % Pinot Meunier 75–80 % Pinot Meunier |
Côte des Blancs |
Côte des Blancs | 3.150 | ìwwer 95 % Chardonnay |
Petit Morin et Grand Morin |
Région de Congy-Villevenard Région de Sézanne |
1.013 1.382 |
ìwwer 50 % Pinot Meunier ìwwer 75 % Chardonnay |
Côte de Champagne |
Région de Vitry-le-François | 343 | Chardonnay |
Côte des Bar |
Bar Séquanais Bar-sur-Aubois |
zamma 7.099 |
ìwwer 85 % Pinot Noir |
Champagne ìnsgsàmt | ca. 32.700 | 38 % Pinot Noir, 34 % Pinot Meunier, 28 % Chardonnay |
Lìteràtüür
ändere- Georges Colin: Vignoble et vin de Champagne. In: Travaux de l’Institut géographique de Reims. Nr. 15, 1973, S. 3–92, doi:10.3406/tigr.1973.966 (französisch).
- Benoît France (Hrsg.): Grand Atlas des Vignobles de France. Solar, Pàriis 2002, ISBN 2-263-03242-8.
- Klaus Rädle: Champagner: Fakten, Daten, Hintergründe. Pro Business, Berlin 2009, ISBN 978-3-86805-327-2.
- Serena Sutcliffe: Große Champagner. Hallwag, Bern/Stuttgart 1989, ISBN 3-444-10359-X.
- K. Gargett, P. Forrestal, C. Fallis: The Encyclopedic Atlas of Wine. Global Book Publishing, 2004, ISBN 1-74048-050-3, S. 164 (englisch).
- Claudine Wolikow: La Champagne viticole, banc d'essai de la délimitation (1903-1927). In: Territoires du vin. Nr. 1, 2009 (französisch, u-bourgogne.fr).
- Alain Marre: Existe-t-il des terroirs viticoles en Champagne ? In: Revue Géographique de l’Est. Band 44, Nr. 1–2, 2004 (französisch, revues.org).
Ainzelnoohwiisa
ändere- ↑ Antoine Gerbelle: Champagne: extension du domaine de la bulle. In: La Revue du vin de France. Nr. 521, Mai 2008, S. 13 (französisch).
- ↑ Unesco : les vignobles de Champagne et de Bourgogne inscrits au patrimoine mondial. In: Le Parisien. 4. Juli 2015, archiviert vom Original am 29. Juni 2023; abgruefen am 31. Januar 2024 (französisch).
- ↑ Aurélie Jacquant: Il y a un an, la Champagne était inscrite au patrimoine mondial de l'humanité. France Bleu Champagne-Ardenne, 4. Juli 2016, archiviert vom Original am 31. Januar 2024; abgruefen am 31. Januar 2024 (französisch).
- ↑ Thomas Crouzet: L’inscription des coteaux, maisons et caves de Champagne à l’Unesco, moteur pour le tourisme et l’économie. In: L’Union. 15. Mai 2023, abgruefen am 31. Januar 2024 (französisch).
- ↑ Simon Ksiazenicki: Un effet Unesco sur tout le territoire. In: L’hebdo du vendredi. 28. April 2023, archiviert vom Original am 19. Mai 2023; abgruefen am 31. Januar 2024 (französisch).
- ↑ Daa Àbschnìtt un d’ Tàball dunta sìnn vum Àrtìkel Champagne (Weinbaugebiat) ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.
- ↑ 7,0 7,1 France (Hrsg.), S. 126–137