Diè Dütsch Rychsbaan hèt è Einheits-Personèzugtendèrlokomotyv mit dè Achsfolg 1'C1' mit nydriger Achslascht in irem Nummerèblaan als Baureiè 64 ygordnet. Diè Baureiè 64 isch ab dem Johr 1926 entwickelet worrè. D Hèrschtellig isch zwischè 1928 un 1940 erfolgt. A irè hèn zaalrychi Hèrschteller us Dütschland mitbroduzyrt.

DR-Baureiè 64
Dampflokomotive 64 446
Dampflokomotive 64 446
Nummerierig: 64 001–520
Azahl: 520
Baujohr: 1928–1940
Usmusterig: 1975
Bauart: 1'C1' h2t
Gattig: Pt 35.15
Spurwiiti: 1435 mm
Längi über Puffer: 12.400 mm
Dienstmasse: 74,9 t (001–510)
75,2 t (511–520)
Riibigsmasse: 45,5 t
Radsatzfahrmasse: 15,3 t
Höchstgschwindigkeit: 90 km/h
Indizierti Leistig: 698 kWi
Triibraddurchmässer: 1500 mm
Laufraddurchmässer vorne: 850 mm
Laufraddurchmässer hinde: 850 mm
Zylinderzahl: 2
Zylinderdurchmässer: 500 mm
Cholbehub: 660 mm
Chesselüberdruck: 14 bar
Rostflechi: 2,04 m²
Überhitzerflechi: 37,34 m²
Verdampfigsheizflechi: 104,48 m²
Wasservorrot: 9,0 m³
Brennstoffvorrot: 3,0 t Kollè
Brämse: K-GP
Lokbrämse: 64 001–383 un 64 422–520 selbschtdätig würkende Einkammer-Druckluftbrèmsè Bauart Knorr eisitig von vornè würkend.
64 384–421 doppelsitig würkend
Zugheizig: Dampf

Deil vom Drybwärch un èm Kessèl sin vo dè Baureiè 24 übbernõ worrè. Sie hèt, bis uff zeen Exemblaar, welli übber è Krauss-Helmholtz-Gschtell vofüèt hèn, Risselgschtell. D Faarzüüg ab dè Betrièbsnummerè 64 368 sin 10 cm länger als diè vorherigè. Fälschlicherwys wörred diè Faarzüüg nõch èm dõmòls modischè Damè-Haarschnitt oft mit èm Spitznamè „Bubichopf“ bezeichnèt, eigentlich handlet s sich bim Bubichopf um diè Baureiè 62.[1]

Nõch èm Zweitè Wältchrièg sin no 393 Faarzüüg übrig blibbè, vo dènnè 278 a diè Dütsch Bundesbaan un 115 a diè Dütsch Rychsbaan gangè sin. D 64 311 isch nõch 1945 z Öschterrych blibbè un hèt bi dè ÖBB d Reiè 64 bildet. Z Polè voblibbeni Exemblaar hèn vo dè PKP d Bezeichnig OKl2 erhaaltè, i dè ČSR, im ehemòligè Sudetèland, vorhandeni Loks hèn vo dè ČSD d Baureiè 365.4 erhaaltè, è baar bi dè sowjetischè SŽD ygreitè Loks d Baureiè ТУ. 1968 sin bi dè Bundesbaan no 60 Maschinnè vorhandè gsi. 20 Lokomotyvè vo dè BR 64 sin, meischtens z Dütschland, museal erhaaltè blibbè.

Derzit git s no mindeschtens sibbè betrièbsfähigi „64er“, vir devò z Dütschland:

  • 64 250 bi Chemin de fer à vapeur des trois vallées (Mariembourg, Belgiè)
  • 64 289 zellt sit èm 12. Oktober 2005 als Leygaab vo dè EfZ bis zum Aafang vo dè Widderinbetrybnaam zum Beschtand vom Süddütschè Ysèbaamuseum Heilbronn
  • 64 344 bi dè Passauer Ysebaafründ e. V. (PEF), ex. Denkmõllok z Waldkirchè a dè Ilzdalbaan, betrièbsfähigi Widderuffarbeitig sit 2013
  • 64 415 bi dè Veluwsche Stoomtrein Maatschappij z Beekbergen, Holland
  • 64 419 bi dè DBK Historischi Baan e. V. z Crailsheim
  • 64 491 bi dè Dampfbaan Fränkischi Schwiz e. V. z Ebermaaschtadt
  • 64 518 bim Vorein Historischi Ysebaan Emmèdal (VHE) z Huttwyl, Schwiz
Uusschnitt von èrè technischè Zeichnig vo dè Dampflok Nummer 64 007 vo dè Dütschè Rychsbaan

Literadur ändere

  • Rudolf Opitz: 1C1-Zweizylinder-Heißdampf-Personenzug-Tenderlokomotive Reihe 64 der Deutschen Reichsbahn-Gesellschaft. In: AEG-Mitteilungen, 24. Jahrgang, Nr. 5 (Mai 1928), S. 205–211.
  • Peter Melcher: Die Baureihe 64. Der legendäre Bubikopf. EK-Verlag, Freiburg 1988, ISBN 3-88255-872-5
  • Andreas Braun: Baureihe 64. Portrait einer Deutschen Dampflokomotive. Bayerisches Eisenbahn-Museum, Nördlingen 1986, ISBN 3-925120-04-1
  • Horst J. Obermayer, Manfred Weisbrod: Die Baureihe 64. Eisenbahn-Journal Sonderausgabe II/98 Hermann Merker Verlag, Fürstenfeldbruck 1998, ohne ISBN

Weblinggs ändere

  Commons: Baureiè 64 – Sammlig vo Multimediadateie

Einzelnõchwys ändere

  1. Hansjürgen Wenzel: Die Baureihe 24. Die kleinste Einheits-Schlepptenderlok. EK-Verlag, Freiburg 2004, ISBN 3-88255-124-0, S. 52


  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „DR-Baureiè_64“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.