Rassemblement National

a rachtspopülìschta bis rachtsextreema Pàrtäi ìm Frànkrììch
(Witergleitet vun Front National)
Front National isch e Witerleitig uf dä Artikel. Witeri Bedütige sind under Front National (Begriffsklärig) ufgführt.
Rassemblement National
Nàzionààla Versàmmlung
S’ Sìnnbìld vu dr Pàrtäi
D’ Marine Le Pen ànna 2022
Partei­vorsitz Jordan Bardella
Stell­vertretende Vorsitzende Louis Aliot, Jordan Bardella, David Rachline, Steeve Briois
Sprächer Franck Allisio, Philippe Ballard, Sébastien Chenu, Laurent Jacobelli, Julien Sanchez, Julien Odoul
Schatz­meischter Kévin Pfeffer
Gründig 5. Oktoower 1972
Gründigs­ort Pàriis
Haupt­sitz 76–78 rue des Suisses
92000 Nanterre
Jugend­organisation Génération nation
Uus­richtig Nàzionàlìschmus
Nàzionààlkonsärwàtiwìschmus
Rachtspopülìschmus
Rachtsextremischmus
Üüsslandischa Hàndelshämmnissa
EU-Mìsstràuijigkait
Farb(e) Blàui, Wiiss, Root
Nàzionààlversàmmlung
88/577
Senàt
0/348
Öiropà-Pàrlàmant
30/81
Bìrgermaischter ìn da Schtadt ìwwer 30.000 Iiwoohner
2/279
Mitgliider­zahl 20.000[1] (2019)
Europapartei Identitäät un Demokràtii Pàrtäi
EP-Fraktion Identitäät un Demokràtii
Websiite www.rassemblementnational.fr
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

Dr Rassemblement National (RN, Elsässerdiitsch Nàzionààla Versàmmlung; bis Jüüni 2018: Front National, FN, Nàzionààler Front) ìsch a rachtspopülìschta bis rachtsextreema Pàrtäi ìm Frànkrììch. Grìnda worra-n-ìsch sa ànna 1972 vu Mìtglìeder vum ehamààliga neofàschìschta Beweegung Ordre Nouveau. Vu siinera Grìndung bis 2011 ìsch sa vum Jean-Marie Le Pen glaita worra. Ànna 2011 hàt ìhm siina Tochter Marine Le Pen àls Vorsìtzenda vu dr Pàrtäi noohgfolgt.

Bekànnt worra-n-ìsch dr Front national ìn da Joohra 1980, bsunders àn da Pàrlàmantswàhla vu 1986. Dr Jean-Marie Le Pen ìsch fìmf Mol Kàndidààt àn Presidàntschàftswàhla gsìì; ànna 2002 ìsch’r bis àn dr zwaita Runda vu dr Presidàntswàhl glunga, wu-n-’r geega dr Jacques Chirac verloora hàt. Drnooh hàt dr FN wittera Ärfolga ghàà. Ìn da Presidàntswàhla vu 2017 un 2022 ìsch eewafàlls bis àm zwaita Wàhlgàng glunga.

Lìteràtüür

ändere
  • Daniela Heimberger: Der Front National im Elsass. Rechtsextremismus in Frankreich. Eine regionale Wahlanalyse. Hrsg.: VS Verlag für Sozialwissenschaften. Westdeutscher Verlag, 2001, ISBN 978-3-531-13700-1 (244 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).

Weblìnks

ändere
  Commons: Rassemblement National (Front National) – Sammlig vo Multimediadateie

Ainzelnoohwiisa

ändere
  1. Hugo Domenach: Rassemblement national, le vaisseau fantôme de Marine Le Pen. In: Le Point. 13. Dezember 2019, archiviert vom Original am 28. April 2022; abgruefen am 13. Juni 2022 (französisch).