Michel Mayor

Dr Michel Gustave Édouard Mayor (* 12. Jänner 1942 z Echallens, Kanton Waadt) isch en Schwyzer Aschtronom, wu as Profässer am Departemänt fir Aschtronomy vu dr Universiteet Gämf schafft. Mit em Didier Queloz het er anne 1995 dr eerscht extrasolar Planet, wu um e sunnenähnlige Stäärn chraist (51 Pegasi b), doderfir hän si 2019 dr Nobelbryys for Physik iberchuu.

Lääbe

Dr Michel Mayor het Physik an dr Universiteet Lausanne studiert un isch anne 1971 am Observatorium Gämf im Fachberaich Aschtronomy promoviert woore. Är isch mit Uusnahm vu Ufenthalt am Observatorium Cambridge, an dr Europäische Siidstäärnwaart (ESO) z Chile un am Observatorium Hawaii bi däre Inschtituzioon bliibe. Vu 1989 bis 1992 het er dr Wisseschaftli Byyroot vu dr ESO bresidiert, vu 1988 bis 1991 d Kommission zue dr galaktische Struktur bi dr Internazionaale Aschtronomische Union un vu 1990 bis 1993 di Schwyzerisch Gsellschaft fir Aschtrophysik un Aschtronomy. Är isch syter anne 1984 Profässer an dr Universiteet Gämf mit mit syre Emeritierig 2007 ebe dert Honorarprofässer.

Wiirke

Dr Mayor het d Spektrographe ELODIE (51pegb), CORALIE un HARPS entwickelt, wu iber 500 Exoplanete dermit entdeckt woore sin. Syt dr Entdeckig vu 51 Pegasi b isch dr Michel Mayor mit sym Foorscherteambi vyl andere extrasolare Planetenentdeckige derby gsii.

Är isch verantwortli fir d Entdeckig vum eerschte extrasolare Planet in eme Orbit um en sunnenähnlige Stäärn, was as Myylestai in dr Gschiicht vu dr Aschtronomy giltet un mit eme Nobelbryys gwiirdigt wooren isch. Unter Mithilf vu sym Mitarbaiter Didier Queloz het er 1995 mit eme hochufleesende Spektrograph en jupiterähnlige Planet chenne noowyyse, wu um 51 Pegasi rotiert.^[1] D Exischtänz vu däm Planet, 51 Pegasi b, isch am 12. Oktober 1995 vu dr US-amerikanische Wisseschaftler Geoffrey Marcy un R. Paul Butler bsteetigt woore.

Bis 2005 het er iiber 300 wisseschaftligi Publikazioone verfasst. Syter 2013 zellt en Thomson Reuters wäg dr Zahl vu syne Zitazioone zue dr Favorit uf en Nobelbryys (Thomson Reuters Citation Laureates),^[2] är het dr Nobelbryys fir Physik schließli anne 2019 iberchuu.

Ehrige un Uuszaichnige

1998 Jules-Janssen-Bryys
1998 Marcel-Benoist-Bryys
2000 Balzan-Bryys
2004 Albert-Einstein-Medaille
2005 Shaw Prize zäme mit em Geoffrey Marcy
2008 Swiss Astronomy Award
2010 Karl-Schwarzschild-Medaille vu dr Aschtronomische Gsellschaft
2010 Mitgliid vu dr National Academy of Sciences
2010 Mitgliid vu dr American Academy of Arts and Sciences
2011 BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Award
2013 En Aschteroid isch noch em gnännt woore: (125076) Michelmayor
2015 Goldmedaille vu dr Royal Astronomical Society
2015 Kyoto-Bryys
2015 Tycho-Brahe-Bryys
2017 Wolf-Bryys in Physik
2019 Nobelbryys fir Physik

Weblink

Commons: Michel Mayor – Sammlig vo Multimediadateie

Publikatione vum M. Mayor im Astrophysics Data System
Verleihung der Albert Einstein-Medaille an Michel Mayor am 10. Juni 2004

Fueßnote

↑ Mayor, Queloz: A Jupiter-mass companion to a solar-type star, Nature, Band 378, 1995, S. 355–359; doi:10.1038/378355a0 (Abstract)
↑ 2013 Predictions bi Thomson Reuters (sciencewatch.com); abgruefen am 25. Septämber 2013

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Michel_Mayor“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

[1] Mayor, Queloz: A Jupiter-mass companion to a solar-type star, Nature, Band 378, 1995, S. 355–359; doi:10.1038/378355a0 (Abstract)

[2] 2013 Predictions bi Thomson Reuters (sciencewatch.com); abgruefen am 25. Septämber 2013

[1]

[2]