Römisch-dütsche Kaiser

As römisch-dütsche Kaiser, historischi latiinischi Bezäichnig Romanorum Imperator (‚Kaiser vo de Römer‘), wärde in dr nöijere historische Forschig d Kaiser vom Häilige Römische Riich bezäichnet. Eso cha mä sä uf dr äinte Site besser vo de Kaiser vom antike Römische Riich und uf dr andere Site vo de Kaiser vom Dütsche Riich zwüsche 1871 und 1918 underschäide. Mä muess sö au abgränze vo de früemiddelalterlige römische Kaiser zwüsche de Joor 800 bis 924, wo s Kaiserdum von ene sit dr Däilig vo Prüm uf dr norditaliänische Köönigswürde basiert het.

S Groosse Wabbe vom römisch-dütsche Kaiser Joseph II. (1765)

Die middelalterlige Herrscher vom Riich häi an die spootantiki Kaiseridee und d Idee vo dr Renovatio imperii, dr Widerhäärstellig vom Römische Riich under em Karl em Groosse aaknüpft und sich as diräkti Noochfolger vo de römische Caesare und de karolingische Kaiser gsee. Si häi dr Gedanke vo dr Translatio imperii propagiert, wo noch em die höggsti wältligi Macht, s Imperium, vo de Römer uf s fränkisch-dütsche Riich dur Gottesgnaadedum übergange sig.

Lueg au

• Liste vo de römisch-dütsche Herrscher

Litratuur

• Peter Moraw: Heiliges Reich. In: Lexikon des Mittelalters, Bd. 4, Sp. 2025 ff.
• Ernst Schubert: König und Reich. Studien zur spätmittelalterlichen deutschen Verfassungsgeschichte. Göttinge 1979 (Veröffentlichungen des Max-Planck-Instituts für Geschichte 63).
• Hans K. Schulze: Grundstrukturen der Verfassung im Mittelalter. Bd. 3. Kohlhammer, Stuttgart [u. a.] 1998.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Römisch-deutscher_Kaiser“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.