Stephan III.

Dä Artikel bschrybt dr Papscht 768–772. Fir dr noch ere alternative Zellig Stephan III. gnännte Papscht 752–757 lueg Stephan II. (Papst).

Dr Stephan III. (IV.) († 24. Jänner 772) isch vu 768 bis 772 Papscht gsii.

Lääbe un Wirke

Noch em Dod vum Paul I. isch dr Konstantin II. mit Hilf vu sym Brueder, em Herzog Toto vu Nepi un Tuszie, as Laie mit Waffegwalt yygsetzt wore. Är isch rund ai Johr speter, Mitti 768, vu dr Langobarde abgsetzt un dr Philipp as Papscht yygsetzt woore. Beedi zellt mer hite zue dr Gegepäpscht. Am 7. Augschte 768 isch dr Stephan III. dur di frankefryndli Bartei unter Fierig vum Christophorus gwehlt wore. Är isch zwee Däg speter gweit wore. Dr Philipp isch vorhär freiwillig zruggdrätte. Dr Christophorus het no mit syne Aahänger gruusig Rache gnuu an dr Gegebartei. Wu dr Karl dr Groß dur e bolitischi Hochzyt mit dr Dochter vum Langobardechenig Desiderius e Bindnis yygangen isch, wu dr Stephan vergebli versuecht ghaa het z verhindere, isch dr Stephan vu dr frankefryndlige Bartei zue dr Aahängerschaft vu dr Langobarde gwächslet un isch in Abhängigkait vum Desiderius grote. Glychzytig isch dr frankefryndlige Brtei an Chrage gange: Dr Christophorus un sy Suhn Sergius sin umbrocht wore. Wu dr Karl dr Groß syn langobardisch Wyyb verstoße un si mit em Desiderius verstritte het, isch d Bolitik vum Stephan ändgiltig gschyteret. Är isch am 24. Jänner 772 gstorbe un soll im Vatikan vergrabe syy. Wu sy Grab lyt, waißt mer nit.

Zellig

In ere alternative Zellig wird dr Prieschter Stephan (II.) as Papscht anerkännt, wu zum Papscht gwehlt, aber no vor syre Bischofswei gstorben isch. In Folg wären alli andere Päpscht mit däm Name mit ere hechere Nummere zellt, dr Stephan III. also as Stephan IV.. In dr Fachliteratur brucht mer vlmol d Schrybwys Stephan III. (IV.) go Missverständniss vermyde.

Literatur

Ekkart Sauser: Stephan III. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 10, Herzberg 1995, ISBN 3-88309-062-X, Sp. 1354–1355.
Rudolf Schieffer: Stephan III. In: Lexikon des Mittelalters (LexMA). Band 8, LexMA-Verlag, Münche 1997, ISBN 3-89659-908-9, Sp. 117.
Eugenio Susi: Stefano III. In: Massimo Bray (Hrsg.): Enciclopedia dei Papi. Band 1: Pietro, santo. Anastasio bibliotecario, antipapa. Istituto della Enciclopedia Italiana, Rom 2000, S. 677–681 (treccani.it)..

Weblink

Commons: Stephan III. – Sammlig vo Multimediadateie

Stephan III., In: Salvador Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church, online uf fiu.edu, Websyte vu dr Florida International University, abgruefen am 27. November 2011. (änglisch)

Vorgänger	Amt	Nachfolger
Paul I.	Papscht 768–772	Hadrian I.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Stephan_III._(Papst)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.