Taautos

De Taautos (altgriechisch: Τάαυτος) isch i de phönizische Mythologii de Erfinder vo de Buechstabeschrift und de erst, wo historischi Eraignis uufgschribe hett. De Taautos wert mitem ägyptische Schriibergott Thouth und mitem griechische Gott Hermes gliichgsetzt.

s Phönizische Alphabet

De Taautos werd nume im im Buech „Phönizischi Gschicht“ (Φοινικικὴ ἱστορία, Phoinikikè historía) vom Philon vo Byblos gnennt. De Philon birüeft sich uf de phönizischi Schriiber Sanchuniathon, wo zo de Zitt vom Trojanische Chrieg glebt ha söll. Deno isch de Taautos de Soo vom Misor (Μισὼρ, phön. *Mīšōr) und de Neff vom Sydyk (Συδύκ, phön. *Ṣidiq „Grechte“). Die beede Brüedere sind scho i de Bronzezitt z Ugarit as Doppelgotthait Ṣidqu wa-Mêšaru (ugar. ṣdq wmšr „Grechtigkait und Uufrichtigkait“) vereert wore.

De Taautos hett e Kosmogonii gschribe. Deno sai im Aafang nume d Eebigkait (Ούλωμός, phön. *‘Ūlōm) oder Zitt, de Äther und Luft gsii. Us „Verlange“ (Μώτ, phön. Môt) use het sich d Luft biwegt, ase isch de Huuch uufchoo und drususe isch s Urai entstande. Us dem Ai sind denn di erste Lebiwese entstande. De Taautos hett ono hailigi Büecher öber di göttlichi Natuur vo de Schlange verfasst. Er hett zodem a sinene Neffe, a de Kabire, bifole, die alte Gschichte, won er zämetrait hett, uufzschriibe. De Gott Ilos, wo bi de Grieche Kronos haissi, het em Taautos Ägypte as Königriich ggee. Spööter isch er aber vo sinene Finde us Ägypte vertribe wore.

De Name vom Taautos werd entweder as en Entleenig usem ägyptische Göttername Thoth aaglueget oder besser as phönizisch ta’awat, de Plural vo t’w „Zaiche“, aso öppe „Herr vo de Schriftzaiche“.

Literatuur

• O. Eissfeldt: Taautos und Sanchunjaton, Deutsche Akademie der Wissenschaften zu Berlin, Klasse für Sprachen, Literatur und Kunst, Sitzungsberichte, Jahrgang 1952, no. 1.
• James Barr: Philo of Byblos and his “Phoenician History”.