D Angela Schanelec (* 14. Februar 1962 z Oola) isch e dytschi Filmreschiseeri un Draibuechautoori. Si schafft au as Schauspiileri un Ibersetzeri un isch Brofässeri. Si zellt zue dr „Berliner Schuel“.

d Angela Schanelec (2018)
d Schanelec uf dr Berlinale 2019

Lääbe

ändere

D Angela Schanelec het vu 1982 bis 1984 e Schauspiil an dr Hochschuel fir Darstellendi Chunscht z Frankfurt am Main studiert. Noch em Studium het si bis 1991 as Theaterschauspiileri gschafft un het Engaschmänt am Schauspiel Köln, Thalia Theater z Hamburg, an dr Schaubühne am Lehniner Platz z Berlin (wu sie u. a. in dr Reschy vum Jürgen Gosch mit em Ulrich Wesselmann im Zwoopersonestuck Trio in Es-Dur vum Eric Rohmer] ufdrätte isch)[1] un am Schauspielhaus Bochum.

Anne 1990 het si ne Filmreschystudium an dr Dytsche Film- un Färnsehakademy Berlin aagfange, wu si 1995 mit em Diplom abgschlosse het. Syterhär schafft si aas freii Filmreschiseeri. Fir ire Film Marseille isch si anne 2005 vu dr dytsche Filmkritik mit em Bryys vum beschte Draibuech uuszaichnet wore. Zum Episodefilm Deutschland 09 het si s Kapitel Erster Tag drillt. Ire Spiilfilm Orly isch im Rame vum Forum vu dr Internazionale Filmfeschtspiil Berlin 2010 ufgfiert wore. Dr Film het im nämlige Johr dr Filmchunschtbryys vum Feschtival vum dytsche Film z Ludwigshafen/Rhyy gwunne. Wu „ire“ Kameramann Reinhold Vorschneider im Merz 2013 dr Marburger Kamerabryys ieberchuu het, het si d Lautazio ghalte.

Anne 2012 isch d Angela Schanelec as Brofässeri fir narrative Film an d Hochschuel fir bildendi Chinscht Hamburg gruefe wore.

Im Februar 2018 isch si mit em Bryys vu dr dytsche Filmkritik 2017 in dr Kategory Beschte Schnitt fir Der traumhafte Weg uuszaichnet wore.[2]

Anne 2019 isch d Schanelec fir s Familiedrama Ich war zuhause, aber… in Wettbewärb vu dr 69. Berlinale yyglade wore, wu si zum erschte Mol mit eme Film um dr Guldene Bär kunkerriert het un d Reschybryys gwunne het.

D Schanelec isch d Partneri vum Jürgen Gosch gsii un het mit ihm zwai Chinder.

Filmografy

ändere
  • 1991: Schöne gelbe Farbe
  • 1992: Über das Entgegenkommen
  • 1992: Prag, März 1992
  • 1994: Ich bin den Sommer über in Berlin geblieben
  • 1995: Das Glück meiner Schwester
  • 1997: Daily Chicken
  • 1998: Plätze in Städten
  • 1999: Dealer
  • 2001: Mein langsames Leben
  • 2004: Marseille
  • 2007: Nachmittag
  • 2009: Deutschland 09 – Erster Tag
  • 2010: Orly
  • 2014: Ponts de Sarajevo
  • 2015: Take What You Can Carry
  • 2016: Der traumhafte Weg
  • 2019: Ich war zuhause, aber…
  • 2023: Music

Schrifte

ändere

Heerspiil

ändere
  • 1990: Paul Hengge: Ein Pflichtmandat – Reschy: Robert Matejka (Heerspiil – RIAS Berlin)
  • 1995: Adolf Schröder: Der Trompetenspieler – Reschy: Jörg Jannings (Heerspiil – MDR)

Literatur

ändere
  • Revolver Heft 5 – Interview: Angela Schanelec (Antonia Ganz am 8. März 2001)
  • Angela Schanelec: Marseille 1.–10. März, in: new filmkritik für lange texte vom 12. März 2002 – Tagebuch von Angela Schanelec während eines Aufenthalts in Marseille zur Vorbereitung ihres Films Marseille[3]
  • Revolver Heft 13 – Interview: Angela Schanelec, Reinhold Vorschneider (vom 6. April 2005)
  • James Lattimer, Eva Sangiorgi (Hg.): Textur #1 – Angela Schanelec. Viennale – Vienna International Film Festival, Vienna 2019, ISBN 978-3-901770-470
ändere
  Commons: Angela Schanelec – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote

ändere
  1. Rolf Michaelis: Trio zu viert. In: zeit.de. Zeit Online GmbH, 6. September 2009, abgruefen am 11. September 2019.
  2. Preisträger 2017. In: vdfk.de. Verband der deutschen Filmkritik e.V., 19. Februar 2018, abgruefen am 11. September 2019.
  3. Angela Schanelec: Marseille 1. - 10. März, in: new filmkritik für lange texte vom 12. März 2002, abgerufen am 30. Maerz 2013
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Angela_Schanelec“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.