Meie
E Meie isch es handwärklech gstaltets Objäkt us Blueme und meischtens no anderne Sache.
Als Synonym wird under em Yfluss vom Standarddüütsch s Wort Bluemestruuss pruucht, wo s alte alemannische Mundartwort Meie i dr Umgangssprooch wytgehend verdrängt het.
Zum Wort und zum volchskuntleche Bruuchtum rund um de Meie het s Schwiizerischen Idiotikon vil Kwellen und Bischpiil.[1] Me vernimpt dört, ass me me früener nid nume es Bluemegsteck, sondern au die chlyne Tannli eso bezeichnet het, wo me als Schmuck oder Gschänk zu bsundere Glägeheite bi de Hüüser ufgstelt het.
I dr Kulturgschicht chöme d Meie scho sid dr antike Zyt i vilne Läbenssituazioone vor, öppen als Verzierig bi Opferritual und als Tootegschänk bi de Ägüpter, z Japan i dr Form vom Ikebana, und im nöizytlechen Europa algemein verbreitet als Gschänk für Lüüt wome gärn het, für Gaschtgäber und für erfolgrychi Persoone als Pryys.
Chlyni Meie sind für id Hand z nää wie bim ene Fäschtzuug oder vo dr Bruut bim Hochsig (Bidermeierstrüüss und Bouquet), grossi Bluemegebinde wärde in Bluemevase bi fyrleche Momänt id Fäschtsääl oder id Chile und id Privatrüüm gstellt.
Wil me ad Meie und d Bluemekomposizioon grossi ästhetischi Erwartige het, isch s Handwärch vo de Florischtinne – usg’üebt meischtens vo Froue – immer vilsytiger worde und het sech vo däm vo de Gärtner losglöst. Es het vil mit em künschtlerische und kreatyve Schaffe z tue, und d Fachlüüt luege uff bestimti gstalterischi Prinzipie, was d Form, d Farb und d Bewegig vo de Blueme und au s Komponiere betrifft; es git au verschideni Bindetechnike. Schöni floristischi Objäkt chame mit numme einere Blueme mache, wo sparsam mit usgwählte Bletter komponiert wird, und es giit Strüüss mit gmischte Blueme, setigi mit Pflanzen und andere Stoff und au Gschteck, wo ganz oni Blueme gstaltet sind. Die gstalterischi Arbet mit Blueme und bassende Sache cha men au als Kunschthandwärch aluege. Es git spezialisierti Schuele für d Bluemekunscht.
Meie in ere Bluemevase sind immer es beliebts Sujet vo de Kunschtmooler gsi und chöme als “Stilllääben” i alne Variante vor.
Me cha Meie zum Zimmer usschmücke au mit Kunschtblueme mache.
I dr Literatur chunt s Wortbild vom Meie vor bi Wärch, wo drinn gmischti Sache oder Stück vo verschidene Autoore versamlet sind, so wie bim “Schwyzer Meie” mit ere Uswaal vo schwiizerdütsche Gedicht oder au bim “Liedermeie” und em Theodor Meyer-Merian sim Buech Us der Heimet. Es neues Büscheli Wintermayeli vo 1860.