Flusschraftwärk Stallegg
S Flusschraftwärk Stallegg lyt i dè Wuètèschlucht unterhalb vo Göschwyler, eme Ortsdail vo de Stadt Leffinge, un isch 1895 in Betrièb gnõ worrè. Es isch s drittälteschtè Flusschraftwärk vo Dütschland un stòt unter Denkmõlschutz.
Flusskraftwerk Stallegg | ||
---|---|---|
Staumuèr | ||
Laag | ||
| ||
Koordinate | 47° 51′ 36″ N, 8° 17′ 1″ O | |
Land | Dütschland | |
Gwässer | Wuètè | |
Kraftwärk | ||
Eigedümer | Norbert Blaustein | |
Bauzit | 1894–1895 | |
Betribaafang | 1895; 2000 | |
Stilllegig | 1979 | |
Denkmõlgschützt sit | Jo | |
Technik | ||
Durchschnittliche Fallhöchi |
10 m | |
Regelarbetsvomögè | 2,1 Millione kWh/Johr | |
Turbinè | 1 Kaplan-Turbynè 1 Francis-Turbynè | |
Suschtiges |
Es bschtòt uss èrè aafänglich 6 m hochè Dalschperri un èm Turbinèhuus, wo übber èn 191 m langè Uusleitigskanaal mit 10 m Nutzgfälle vobundè sin. Dè Beu hèt 1894 aagfangè, neu sin zum eintè s Bauprinzyp vo dè Bogèschtaumuèr un dè neue Bauschtoff Bedong gsi. Erbauè hèt s dè Karl Egon IV. vo Fürschtèbärg lõ, um sy Schloss z Donaueschingè z belüchtè un d Energy für diè Fürschtebärgischi Brauerei bereitzschtellè. Dè Bau isch mit Ufflagen verbundè gsi, s Sägewärk Schattèmülli nit im Betrièb z schtörè un uusreichend Wasser für d Fische übrig z lõ.
Bim Bsuèch vom Kaiser Wilhelm II. z Donaueschingè isch dè Schlossgartè belüchtet worrè. Ab èm 6. Oktober 1895 sin d Strõßè z Donaueschingè un 3480 Wohnungen mit elegtrischem Stròm belüchtet worrè.[1]
Im Johr 1939 isch d Staumauèr höcher gmacht worrè un 1940 è zweitu Turbinè ybaut worrè, um dè Energybedarf vo dè Gegènd z deckè. S Chraftwärk isch 1979 a s Chraftwärk Laufèburg vokauft und am 1. Juli 1979 stillglait worrè. Im Jahr 2000 isch es nõch gründlicher Reschtauryrig durch dè derzitige Bsitzer Norbert Blauschtei widder as Netz gangè un broduzyrt hüt ca. 2,1 Mio. Kilowattschtundè pro Johr für d NaturEnergie AG. Sell bassyrt mit zwei Turbinè, einèrè Kaplan-Turbynè mit 40 kW a dè Staumuèr und èrè Francis-Spiralturbynè mit 355 kW. Vo dè Originalturbynè use èm Johr 1895 isch nimmi mee vorhandè, d Francis-Turbynè mit 150 kW vo 1900 cha bsichtiget wörrè.
I dè Nöchi vom Chraftwärk stòt d „Stallegger Dannè“, è aalti Wyßdannè, wo als „Gschütztes Nadurdenkmõl“ uusgwisè isch. Ebbèfalls i dè Nöchi befindet sich d Ruinè vo dè ehemõligè Burg Stallegg.
-
S Stauweer vom Chraftäwärch Stallegg i dè Wuètèschlucht.
-
D Staumuèr vom Chraftwärch Stallegg vo dè Beggèsitè uus.
-
D Staumuèr vom Chraftwärch Stallegg vo dè Ablasssite aagluègèt.
-
S Staubeggi vom Chraftwärch Stallegg i dè Wuètèschlucht.
-
Grundabfluss vom Chraftwärch Stallegg i dè Wuètèschlucht.
Weblinks
ändereLiteradur
ändereStefan Limberger-Andris: Das Wasserkraftwerk Stallegg, in: Heimat am Hochrhein Band XXXI., 2006, S. 60 bis S. 64, ISBN 3-86142-377-4.
Einzelnõchwys
ändere- ↑ Hochschwarzwald Tourismus GmbH: Flußchraftwärk Stallegg, (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) abgruèfè am 5. Dezember 2011.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Flusskraftwerk_Stallegg“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |