Lykos

De Lykos (altgriech. Λύκος „Wolf“) isch i de griechische Mythologi de Brüeder vom athenische König Aigeus und gelt as de Eponym vom chliiasiatische Volch vo de Lykier.

De Lykos isch de Soo vom Pandion und vo de Pylia. De Pandion isch de König vo Athen gsii, isch aber vom Metion vertribe wore. De Lykos und sini drei Brüedere, de Aigeus, de Nisos und de Pallas hend spööter vo Megara uus Athen zruggeroberet und s Land under sich uuftailt. Well de Aigeus hett wöle elai regiere, hett de de Lykos und die andere Brüedere vertribe.

De Lykos isch uf Messenie gfloche, woner vom Aphareus uufgnoo woren isch. Dai hett er z Andania d Myste grainigt und de Aphareus, dem sini Frau Arene zäme mit de Chind i d Mysterie vo de Grosse Göttine iigwiicht. Da isch imene Aichewald gschie, wo sitt den de Name „Lykoswald“ (agr. Λύκου δρυμόν, Lykou drymon) haisst.

Nochere andere Version isch er uf Lykie gfloche zom Sarpedon und vonem söll s Volch vo de Lykier binamst wore sii.

Quelle

• Apollodor: Bibliotheke 3.206.
• Herodot: Historie 1.173; 7.92.
• Strabon, Geographike 392; 573; 667.
• Pausanias: Raise z Griecheland 1.19.3, 4.1.4, 6-9; 4.2.6; 4.19.4; 4.20.4; 10.12.11.

Literatur

• Wilhelm Drexler: Lykos 6. In: Wilhelm Heinrich Roscher (Hrsg.): Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie. Band 2,2, Leipzig 1897, Sp. 2186 f. (Digitalisat).
• Johannes Scherf: Lykos. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 7, Metzler, Stuttgart 1999, ISBN 3-476-01477-0, Sp. 572.
• Edward Tripp: Reclams Lexikon der Antike Philipp Reclam jun. Stuttgart (1991), 5. Uuflaag. Lemma: Lykos, S. 323.