De Pausanias (altgriechΠαυσανίας) isch e spartanische Feldherr usem Gschlecht vo de Agiade gsii.

De Pausanias isch de Soo vom Kleombrotos und de Neff vom spartanische König Leonidas I. gsii. Nochdem de Leonidas I. ane 480 v. Chr. i de Schlacht bi de Thermopyle gfallen isch, isch er zom Vormund vo dem no unmündige Soo Pleistarchos wore. Ane 479 v. Chr. het er s griechische Heer i de Schlacht vo Plataiai aagfüert. De Siig vo de Grieche hett zor Folg gha, as d Perser us Griecheland vertribe wore sind.

E Joor drufabe, ane 478 v. Chr. hett er mittere Flotte Byzantion vo de Perser bifrait. Well er e paar persischi Adligi i d Haimet entlo haa söll, isch er verdööchtigt wore, mit de Perser gmaini Sach z mache. Dromm isch er z Sparta vor s Gricht choo und hett e Geldbuess müese zale und sis Amt as Flottekommandant verloore. Er isch denoo wider uf zrugg uf Byzantion, isch denn vo de Athener 471 v. Chr. vertribe wore. Well er verdööchtige Umgang ghha hett, isch er under Todesdrooig uf Sparta bifole wore. Er isch dai is Gfengnis choo, aber glii wider entloo wore, obwoll em noi no der Vorwurf gmacht woren isch, er wöri d Helote ufwiegle.

D Pausanias hett e junge Gliebte ghaa. Demm hett er e versiglete Brief för de Artabazos ggee, wo drinn gstanden isch, as er d Öberbringer vom Brief tööte söll. De Gliebti hett aber s Sigel vom Brief broche und glese wa dine stoot und denn de Brief a de Ephore zaigt. Die hend e List usgsune, demit de Pausanias sich selber verrooti. De Gliebti isch in Tempel vom Poseidon am Vorpirg Tainaron gange und hett Asyl verlangt. Wo de Pausanias da ghört hett, isch er zonem in Tempel ggange und hett en gfröögt wa passiert sai. De hett em gsait, waner im Brief glese hett. De Pausanias isch verschrogge und hetten bette, da jo niemertem z verroote und er wöli en dodeför o guet biloone. D Ephore aber hend sich im Tempel versteckt ghaa und ales agloset.

Woner zrugg uf Sparta ggangen isch, hett er gmerkt, as er verlooren isch und isch in Tempel vo de Athena Chalkioikos gfloche. D Spartaner hend aber de Iigang zuegmuuret. Chorz bivoor er verhungeret isch, hends en usegfüert, und er isch denn gstorbe. E paari hend en denn wöle as Verbrecher in Kaiadas abewörffe, d Spartaner hend em denn aber doch e Grab ggee, am Platz, woner gstorben isch.

De Pausanias het zwee Söö ghaa, de Könif Pleistoanax und de Heerfüerer Kleomenes

Literatur

ändere
  • Karl-Wilhelm Welwei: Pausanias. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 9, Metzler, Stuttgart 2000, ISBN 3-476-01479-7, Sp. 442–443.
  • William T. Loomis: Pausanias, Byzantion and the Formation of the Delian League. A Chronical Note. In: Historia. Band 39, 1990, S. 487–492.