Phalanthos

De Phalanthos (altgriech. Φάλανθος) isch de Gründer vo de apulische Stadt Tarent, wo um 706 v. Chr. vo spartanische Uuswanderer gründet woren isch.

Münze us Tarent zaiget vermuetli de Phalanthos, wo vomene Delphin grettet werd.

De Phalantos hett z Sparta de Uufstand vo de Parthenier agfüert. Da sind di uneheliche Söö vo de Spartanerine gsii, wo die im Erste Messenische Chrieg mit Liebhaber zügt ghaa hend, well d Mane im Chrieg gsii sind und si elai loo hend.

Well die Parthenier weniger Recht ghaa hend, hend si zäme mit de Helote en Uufstand azettlet. De Striit isch gschlichtet wore und d Parthenier sind under de Füerig vom Phalanthos uf Süüditalie uusgwandered. S Orakel vo Delphi het em gsait, as er dai e Stadt erobere weri, wos us haiterem Himmel regni. Er isch uf Italie graist, het aber kann Erfolg ghaa. Wo wege demm sini Frau Aithra („haitere Himmel“) hett afange brüele, hett er erchennt, as dodemit s Orakel erfüllt isch und hett di grööst Hafestadt a de Chüste eroberet.

Nochem Pausanias het de Phalanthos i de Bucht vo Delphi Schiffbruch erlitte und isch vomene Delphin grettet wore, bivor er uf Itaalie uusgwanderet isch.

De Phalanthos isch z Tarent und z Brindisi kultisch vereert wore. Antiki Münze vo Tarent zaiget e Delphinriiter, wo woll de Phalantos darstellt, obwoll di maiste anemed, da sai de Taras, well uf de Münze ΤΑΡΑΣ stoot, da isch aber de antiki Name vo Tarent.

Quelle

• Antiochos vo Syrakus, FGrH 555 F 13
• Ephoros, FGrH 70 F 216
• Pausanias: Raise z Griecheland 10.10.6-8; 10.13.10

Literatur

• Lutz Käppel: Phalanthos. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 9, Metzler, Stuttgart 2000, ISBN 3-476-01479-7, Sp. 723–724.