Tarḫundassa

Tarḫundassa (luw. „(Land/Stadt) vom Tarḫund“) isch e hethitische Tailstaat i de Bronzezitt gsii. D Hoptstadt mit em gliiche Name isch no nöd uusgrabe woore und d Laag isch nöd bikannt.

Laag

D Grenze vo Tarḫundassa sind i zwee hethitische Verträäg greglet. Denoo cha da Land grob mit Lykaonie und em antike Ruuche Kilikie gliichgsetzt were. Im Süüde isch es woll as Mittelmeer grenzt, im Weste an Fluss Kastarya, em antike Kestros. Im Norde hets Tail vom antike Lykaonie iigschlosse. Im Oste isches aber nöd bis as Meer ggange, dai isch nämmli de wichtigi Hafe Ura glege, wo d Hethiter hend wöle direkt kontrolliere.

Gschicht

De hethitisch Groosskönig Muwattalli II. (öppe 1285–1275 v. Chr.) hett de ganzi Hoofstaat vo de hethitische Hoptstadt Ḫattusa uf Tarḫundassa züglet und die Stadt zo de noi Hoptstadt gmacht. Da isch drum gsii, well d Kaskäer vo Norde her immer stärcher is Hethiterriich iigfale sind und so Ḫattusa immer me bidroot woren isch. Nochdem de Groosskönig Ḫattusili III. (öppe 1265–1235 v. Chr.) dem si Soo Mursili III. (öppe 1275–1265 v. Chr.) abgsetzt hett, isch as Abfindig för de Kurunta, de Brüeder vom abgsetzte Mursili, und aigetli rechtmäässig Awärter as hethitische Groosskönig, s hethitische Vasalleland Tarḫundassa gschaffe wore. De Ḫattusili hett Ḫattusa wider zo de Hoptstadt gmacht. Im End het er denn o de Kurunta verjagt.

Literatur

• Birgit Brandau, Hartmut Schickert: Hethiter: Die unbekannte Weltmacht. Piper, München u. a. 2001, ISBN 3-492-04338-0.
• Peter Neve: Hattuŝa - Stadt der Götter und Tempel. von Zabern, Mainz 1993, ISBN 3-8053-1478-7, bes. S. 19 ff.
• John David Hawkins: The Hieroglyphic Inscriptions of the Sacred Pool Complex at Hattusa (Südburg). (= Studien zu den Boǧazköy-Texten. Beiheft 3). Harrassowitz, Wiesbaden 1995, ISBN 3-447-03438-6.