Ḫebat

e hurritschi, urprüngli aber en altsyrischi Göttin

D Ḫebat (z Ugarit: ḫbt) isch e hurritschi, urprüngli aber en altsyrischi Göttin, wo scho z Ebla underem Name Ḫabatu vereert woren isch. S werd agnoo, as de Name en Ablaitig vom Ortsname Halba (hütt: Aleppo) isch, won en alts Kultzentrum vom Wettergott vo Aleppo isch. Si wäär denn vo Aafang a d Frau vom Wettergott.

d Hebat ufeme Panther und de Tessub, Felshailigtum Yazılıkaya, 13. Jh. v. Chr.

D Hurriter hend d Ḫebat as Göttin öbernoo. Si isch d Frau vom Wettergott Tessub gsii und d Muetter vom Sarrumma und vo de Allanzu. D Hethiter hend de Kult vo de Ḫebat vo de Hurriter öbernoo. Si isch denn au im hethitische Felshailigtum Yazılıkaya abbildet, wo si d Prozession vo de Göttine aafüert, hinder ere stoot aber de Sarrumma und vor ere de Tessub, wo d Prozession vo de männliche Götter aafüert.

I de neohethitische Zitt isch si uf hieroglypheluwisch as Hiputa oder Hipatu gnennt woore. Si isch zäme mitem Sarrumma abbildet wore, werd aber au zäme mitem luwische Wettergott Tarhunza gnennt.

Literatur ändere

  • Einar Schuler: Kleinasien. Die Mythologie der Hethiter und Hurriter, i: Hans Wilhelm Haussig: Götter und Mythen im Vorderen Orient. Ernst Klett Verlag, Stueggert 1965.
  • Piotr Taracha: Religions of Second Millennium Anatolia. Harrassowitz, Wiesbaden 2009, ISBN 978-3-447-05885-8.