De Immralli isch e luwischi Gotthait, wo i de Bronzezitt im Kult vo de Göttin Ḫuwaššanna vereert woren isch. D Bidüttig vo sim Epithet ḫardupi isch nöd bikannt. De Name isch en Ablaitig vom luwische Wort immra- ‘Feld, Fluer, Steppe’. Au anderi Gotthaite hend e Name, wo mit dem Wort bildet wore sind, so Immaršiya und Immarni. De Hirschgott Rundiya het de Biname Immrassi.

Denebt het no e hethitisch Stadt und e Fluss Imralla ghaisse.

Literatur

ändere
  • Heinrich Otten: Imralla. In: Dietz Otto Edzard (Hrsg.): Reallexikon der Assyriologie und Vorderasiatischen Archäologie. Band 5, Walter de Gruyter, Berlin/New York 1976–1980, ISBN 3-11-007192-4, S. 74.