Arpelistock
wo dr Bäärg isch
ändereEr ghöört zum Bäärgmassyv vom Wildhorn, wo i de Bäärner Alpe lyt. Dr Gipfel vom Arpelischtock isch uf dr Hööchi vo 3035 Meter über Meer. Me luegt dr Arpelischtock au öppen als em Wildhorn sy weschtlich Vorgipfel aa. Dä Bäärg isch chly meh weder zwöihundert Meter hööcher; sy Hauptgipfel isch uf 3250 Meter über Meer. Und vo der weschtliche Flangge vom Wildhorn goot e vier Kilometer längi Kreete vo der Gältelücke bis zum Arpelischtock.
Es isch en Bäärg mit drüü Syte, im Südoschte isch dr Bäärghang zum Tal vo dr Morge, im Weschte d Felswand über dr Sanetschalp, wo d Saane afoot, und im Nordoschte lyt s Roottal, wo zhinderscht im Tal vo Lauene isch. Weschtlich vom Bäärg lyt dr Sanetschpass.
Übere Bäärg lauft d Gränze zwüsche de Kantöön Bäärn und Wallis.
Me cha vo drüü Syte uf en Arpelischtock: vom Sanetschpass übere Graat Arête de l’Arpille, us em Roottal und vom Col des Audannes häär.
der Bärgname
ändereDer Arpelischtock isch e markanti Hööchi uf der düütsch-französische Sproochgränze i dr Schwiiz. Sy Name isch es guets Bischpiil für d Wanderig vo Wörter vo einere Sprooch in en anderi. Uf dr Südsyte vom Bärg, im Wallis, wo me früener es Patois vom Frankoprovänzalisch gredt het, isch d Alp, wo no hüt Arpille heisst. S uralte Wort arpille isch e Verchlyrigsform vo arp; das bedüütet im Frankoprovänzalische «Alpweid», und arpille heisst derno «Älpli». Und jetz het men i der Regioon Saaneland füre düütsch Bärgname wäge däm alte romanische Fluername vo ännet dr Sproochgränze ebe d Form «Arpelischtock» gmacht.[1]
Fuessnoote
ändere- ↑ Paul Zinsli: Ortsnamen. Struktuern und Schichten in den Siedlungs- und Flurnamen der deutschen Schweiz. 1975, S. 30.