Eduard August Rübel

Dr Eduard August Rübel (* 18. Juli 1876 z Fluentere (hit e Quartier vu Züri); † 24. Juni 1960 z Züri; Buurger vu dr USA, ab 1899 haimetberäächtigt z Züri) isch e Schwyzer Vegetazioonskundler, Titulaarprofässer vu dr ETH Züri, Grinder vum «Geobotaanische Foorschigsinschtitut Rübel», Genealoog un Zürcher Kantoonsroot un Kommunaalbolitiker gsii. Sy offiziäll botaanisch Autoorechiirzel haißt „Rübel“

dr Eduard August Rübel

Lääbe un Foorschig

Dr Eduard August Rübel isch s jingscht vu vier Chinder vum August Rübel (* 1827 z Elberfeld; † 1892 z Rigi), eme Chaufmann (Syydehandel), un sällem syre Frau Rosalie Rübel geb. Däniker (* 1838 z Rio de Janeiro; † 1896 z Züri) gsii. Sy Vater isch us ere alte Familie vu Elberfeld im Rhyyland gsii. As junge Mann isch er uf Amerika uusgwanderet, wun er z New York un z Philadelphia mit Syyde ghandlet het. As Gschäftsmann isch er au uf Züri chuu, wun er anne 1856 bi re Hochzyt di doodmool 17-jeerig Rosalie Däniker chännegleert het, wu us eme altzürcherische Gschläächt chuu isch. Zwai Joor speeter hän si ghyroote. Si hän zäme vier Chinder ghaa, zwoo Deechtere (Helene un Cécile) un zwee Siin (Alexander un Eduard). Wu s Handelshuus, wu dr August Rübel gschafft het, zämebrochen isch, het er si z Züri as Syydehändler sälbschtändig gmacht, derzue het er au Bankgschäft gmacht un si speeter an dr Maggifabrik z Kemptthal bedailigt.

Dr Eduard Rübel isch im Platanehof (au «Platanegüetli» gnännt) ufgwagse, eme Landsitz an dr Züribärgstraase 35 z Züri, wu dr Vater gchauft ghaa het. Wun er fimf Joor alt gsii isch, isch er bi me Uufall schwäär am Chnyy verletzt woore. S het drei Joor bruucht, bis des wider verhailt gsii, un im Alter het er wider Maläschte ghaa derwääge am Chnyy. Är isch uf d Beust-Schuel gange un uf s Stedtisch Gimnasium. Ai Joor isch er z Lausanne uf d Mittelschuel gange. Wun er sächzee gsii isch, 1892, isch dr Vater zmools gstorbe un vier Joor speeter, 1896, au d Mueter. Sy zee Johr eltere Brueder Alexander het s Gschäft ibernuu un isch sy Vormund wore, di 14 bzw. 13 Joor eltere Schweschtere hän dr Huushalt ibernuu. Die boode Schweschtere hän nie ghyroote.

Im Spootjoor 1895 het er am Polytächnikum Züri aafange Chemy studiere. Ass er Chemy as Fach gnuu het, isch wellewääg im Zämehang gstande mit dr Inträsse vum Vater an dr Maggi-Gsellschaft. Är isch aber vyylsytig inträssiert gsii un het as Freifächer Voorlääsige in Botaanik bim Carl Schroeter un Geology bim Albert Heim gheert. Do het er au e Hufe botaanischi un geoloogischi Exkursioone mitgmacht un het eso di ganz Schwyz chännegleert. Anne 1899 het er Stuudium mit em Diploomexaame abgschlosse. Im nämlige Joor het er si z Züri yybuurgere loo un nooderhand au Militeerdienscht glaischtet, wun er s bis zum Offizier brocht het. Är het e Dokteraarbet aagfange im Beraich organischi Chemy un anne 1901 bim Robert Gnehm, syt 1894 Brofässer fir tächnischi Chemy am Polytächnikum, mit dr Aarbet Über Derivate des p-Tolyl-Naphtylamins zum Dr. phil. promoviert.

Wel er nit räächt zfriide gsii isch mit dr Chemy, het er in dr Wiirtschaft aafange schaffe un het si z Zürich, z London un z New York in s Bank- un Böörsegschäft yygschafft. Z Berlin het er an dr sällzyt no sälbschtändige Bergakademie studiert. Anne 1901 isch er uf Züri retuur chuu un het im Handelsgschäft vum Brueder aagfange. Ab 1904 isch dr Eduard Rübel Mitgliid vum Verwaltigsroot vu dr Maggi-Fabrik z Kempthal gsii un vu 1933 bis 1948 Bresidänt vum Verwaltigsroot, derzue isch er vu 1904 bis 1933 Mitgliid vum Verwaltigsroot vu dr allgmaine Maggi-Gsellschaft gsii un au vu dr schwyzerische, dytsche, franzeesische un niiderländische Doochtergsellschafte.

Wel sy Brueder aber 1902 uf London zooge isch un bal druf uf New York, het si fir dr Eduard jetz d Froog gstellt, wuun er aane het welle im Lääbe. Är het si in däne Joor, aagregt dur dr Carl Schröter, aim vu dr Grinder vu dr Geobotaanik, dr Botaanik zuegwändet. Im Summer 1904 het er si entschiide, as freie Fäldfoorscher zue dr Pflanzewält z foorsche, nit im Laboor. Im Winter 1904/05 het er si in dr Pflanzegeografy yygschafft, un ab 1905 het er si bis 1910 intänsiiv mit dr Vegetazioon vum Bernina-Daal im Bündnerland bscheftigt. Wel er di klimaatische Bedingige vum ganze Joor het welle ufnee un au am aigene Lyyb erfaare, het er dr ganz Winter 1905/06 uf em Bernina-Bass verbrocht. In dr eerschte zwai Joor het er zäme mit em junge Josias Braun e Lischt vu allne Gfääßpflanze un Gfääßkryptogame ufgnuu, wu im Biet voorcheme, mit Aagoobe zue dr Verbraitig, dr Heechelaag un Informazioone zue dr Beede. In dr Joor druf het er, nääbe Ergänzige vu däre Lischt, vor allem d Pflanzegsellschafte studiert. Är het au anderi Spezialischte zuezooge, wie dr Geoloog Eduard Blösch, dr Bryoloog Theodor Herzog, dr Lichenoloog Gustav Lindau, dr Mykoloog Albert Volkart oder dr Limnoloog Gottfried Huber-Pestalozzi. Anne 1912 het er d Ergeebnis vu däne Stuudie unter em Titel «Pflanzengeographische Monographie des Berninagebietes» publiziert, ere grooße Daarstellig vu dr Pflanzewält vum Berninabiet un ire Umwältbedingige. In dr Krais vu syne Kamraade het em die Monografy dr Spitzname «Rex Berninae» oder chuurz «Rex» yybrocht. Mit em Buech het er in dr Fachwält wyti Anerkännig kriegt un isch fir mänki speeteri Vegetazioonsmonografie Voorbild gsii. Us syne Foorschige sin unter anderem au Publikazioone zue dr Iberwinterigsstaadie vu Loiseleuria procumbens (1908), iber d Alpematte-Iberwinterigsstaadie (1925) un au ne verglyychendi Analiis vu dr floristische Zämesetzig vu dr Carex curvula-Raase in dr Alpe (1922) entstande. Mit dr Kliimauntersuechige uf em Berninahoschpiz isch er uf d Uuswiirkig vum Liecht uf d Pflanze chuu. D Methood vu dr Liechtmässige het er anne 1905 vum Julius Wiesner z Wien gleert un die het er no in verschiidene Untersuechige bruucht un driiber publiziert. Unter anderem het er dr Liechtyyfall unter dr Schneedeckei gmässe, wu fir mänki Friebliejer in dr Alpe wiichtig isch. Anderi Stuudie zum «photochemische» Klima het er gmacht uf dr Kanaarische Insle (1908) un z Algeerie (1910).

Um die Zyt het er d Anna Luise Blass (* 9. April 1882 z Stadelhofe; † 8. Mai 1978 z Adliswil) vu Züri ghyroote, nämli am 28. Septämber 1908. Si isch e Doochter vum Chaufmann Hartmann Friedrich Blass us eme altzürcherische Gschläächt gsii. Mit iire het er segs Chinder ghaa:

• Friedrich Rübel, Chemiker (* 1909, Zwilling)
• Rosalie Rübel, Säuglingspflägeri (* 1909, Zwilling)
• Eduard Rübel, Oberrichter (* 1911)
• Peter Rübel, Chaufmann (* 1914)
• Regula Rübel (* 1918)
• Hans Ulrich Rübel, Lehrer (* 1919)

Är het mit syre Familie im e Huus gwoont, wun er um 1909 wysewyy vu sym Elterehuus in dr Züribärgstraass 34 het böue loo.

Anne 1917 het si dr Rübel an dr Abdailig fir Natuurwisseschafte vu dr ETH Züri habilitiert mit ere Aarbet iber «Die Beziehung zwischen Wasserleitungsbahn und Transpirationsverhältnissen bei Helianthus annuus», eme pflanzephysioloogisch Theema, wu ne dr Paul Jaccard, syt 1903 Profässer fir Allgmaini Botaanik un Pflanzephysiology am Polytächnikum, druf brocht het. Ab 1917 het dr Rübel an dr ETH Züri as Privaatdozänt fir Botaanik gleert un isch 1923 vu dr ETH zum Titulaar-Profässer fir Geobotaanik ernännt woore. As Dozänt het er bis 1934 zue geobotaanische Theeme glääse, vor allem iber ekoloogischi Untersuechigsmethoode un Pflanzesoziology. Bi dr wisseschaftlige Gsellschafte het er im Lauf vu dr Joor e Hufe Voordreeg ghalte zue syne Theeme.

Im Johr 1918 het er d Stiftig «Geobotanisches Institut Rübel» grindet go sy wisseschaftligi Bibliothek, s Herbaar un d Sammlig vu wisseschaftlige Inschtrumänt fir d Wissenschaft zuegängli mache un langfrischtig erhalte. Zyyl vu dr Stiftig isch d Feerderig vu dr junge geobotaanische Wisseschaft un vum freie Mainigsuusdusch unter botaanische Inschtitut gsii. Derzu het mer all Joor Briicht iber d Foorschig im Inschtitut un vu dr Lyt um s Inschtitut vereffetligt. Anne 1928 het s Geobotaanisch Inschtitut chenne in e nei Gebei yyzie, wu vu syne Schweschtere Helene und Cécile gstiftet wooren isch. Bis 1928 het er s Inschtitut sälber glaitet, derno het er Diräkter yygsetzt, zeerscht dr Heinrich Brockmann-Jerosch. Ab 1931 isch dr Werner Lüdi Diräkter gsii, 1958 bis 1966 dr Heinz Ellenberg un 1966 bis 1993 dr Elias Landolt. Syter 1993 isch dr Peter J. Edwards Diräkter. As Assischtänte hän am Inschtitut u. a. dr Josias Braun-Blanquet (bis 1926), dr Balthasar Stüssi (1936 bis 1944) un dr Heinrich Zoller (1945 bis 1954) gschafft.

Go dr Uusdusch in dr Wisseschaft feerdere het dr Rübel zäme mit em Albert Thellung un em Heinrich Brockmann-Jerosch s «Frei Geobotaanisch Kolloquium» grindet. Noch em Dood vum Thellung († 1928) un em Brockmann-Jerosch († 1939) het dr Rübel s Kolloquium zeerscht ellai, speeter zäme mit em Diräkter vum Geobotaanische Inschtitut wytergfiert un isch bis ins hooch Alter zue dr Sitzige un Diskussioone chuu.

Uf greeßere Raise ins Uusland het er syni Chänntnis iber d Vegetazioon uuswytet un het au Fachkolleege us andere Länder chänne gleert. Di wiichtigschte Raise sin die gsii:

Raise mit em Martin Rikli

• 1906 Oschtspaanie un Baleaare
• 1908 Spaanie un Kanaare
• 1910 Algeerie
• 1912 Siidrussland, Kaukasus un Armeenie
• 1920 Spaanie un Portugal
• 1921 Griecheland un Kreeta
• 1922 Koorsika
• 1924 Neaapel un Siziilie
• 1927 Egipte un Oase Shiwa
• 1928 Tuneesie

Raise mit em Heinrich Brockmann-Jerosch

• 1911 Koorsika
• 1923 Tuneesie

Raise mit em Josias Braun-Blanquet

• 1924 Zäntraal- un Siidfrankryych

Zue dr Internazionaale botaanische Kongräss isch er graist, solang s em us gsundhaitlige Grind meegli gsii isch, z Stockholm anne 1950 isch er Ehrebresidänt gsii:

• 1905 Wien mit Rais dur Eeschtrych-Ungarn
• 1910 Brüssel mit Rais dur Belgie
• 1926 Ithaca mit Rais dur d USA
• 1930 Cambridge mit Rais dur Ängland
• 1935 Amsterdam
• 1950 Stockholm

Wiichtig fir di internazionaal Zämenaarbet vu dr Geobotaanik sin di Internazionaale Pflanzegeograafische Exkursioone (international phytogeographic excursions, IPE) gsii, wu Pflanzegeograafe, Pflanzesoziolooge un Pflanzeekolooge us aller Wält zämechuu sin go, gfiert vu yyhaimische Foorscher, d Vegetazioon in eme Land chänneleere un dischpetiere. Aagregt het die Exkursioone dr Arthur George Tansley vu Oxford mit ere Rais dur Ängland, Schottland un Irland anne 1911, wu dr Rübel au derby gsii isch. Di zwoot IPE isch nooder 1913 dur d USA gange. Noch em Unterbruch dur dr Eerscht Wältchrieg het dr Rübel zäme mit em Schröter un em Brockmann-Jerosch anne 1923 e Exkursioon dur d Schwyz organisiert. Au bi speetere isch er allmool derbyy gsii (1925 z Schweede un Noorweege, 1928 in dr Tschechoslowakei un Poole, 1931 z Rumäänie un 1934 z Mittelitaalie), bis er syt 1934 wäg sym Chnyy nimi mit het chenne. Mit Uusnaam vu dr eerschte baide het s Rübel-Inschtit iiber d IPE Sammelbänd uusegee, wu d Ergeebnis un Yydrick vu dr Dailnämer din bschriibe woore sin.

Är het si in mänke Publikazioone mit methoodische Frooge vu dr junge Geobotaanik ussenandergsetzt, unter anderem zue dr Abgränzig vu dr Vegetaziooonsainhaite un wie mer Pflanzegsellschafte soll untersueche. Zem Byschpel het vereffetligt zue dr «Einteilung der Pflanzengesellschaften nach ökologisch-physiognomischen Gesichtspunkten» (zäme mit em Brockmann, 1912), zue dr «Oekologische Pflanzengeographie» (im «Handwörterbuch der Naturwissenschaften», 1913), iber «Programme für Geobotanische Arbeiten» (zäme mit em Schröter un em Brockmann, 1916), iber «Vorschläge zur geobotanischen Kartographie» (1916), d «Anfänge und Ziele der Geobotanik» (1917), «Die Entwicklung der Pflanzensoziologie» (1920), «Die Entwicklung der Gesellschaftsmorphologie» (1920), iber «Geobotanische Untersuchungsmethoden» (1922) un zue «Lichtklima und Lichtgenuss» (1928). Nit alles, was er zue dr Methoode publiziert het, isch hite no aktuäll, aber är het dodermit e grooße Yyfluss ghaa uf di geobotaanisch Foorschig sällmool.

E wiichtigi Publikazioon isch di umgfangryych «Flora von Graubünden» gsii, wu dr Rübel dr Grundstai glait het un wu d Fäldfoorschig derfiir in dr Hauptsach vum Braun-Blanquet in dr 1920er un frieje 1930er Joor gmacht wooren isch. Der Rübel sälber het um die Zyt scho nimi eso guet im Fäld chenne schaffe, wel em sy Chnyy wider z schaffe gmacht het un e Augelyyde. Vu 1932 bis 1936 hän dr Rübel un dr Braun-Blanquet no zäme die Floora vu dr Bindner Vegetazioon uusegee. Aagregt vum Władysław Szafer vu Krakau het dr Rübel anne 1932 s grooß Iibersiichtswäärch «Die Buchenwälder Europas» uusegee, wu Fachkolleege us ganz Europa di Buechewaldgsellschaft in dr verschiidene Länder din bschriibe hän.

Go ne braiteri Grundlaag fir Foorschig un Daarstellig vu dr Vegetazioon vu dr Schwyz schaffe un au Meegligkaite fir d Publikazioon het dr Rübel anne 1914 di Pflanzegeograafisch Kummissioon vu dr Schwyzerische Natuurfoorschende Gsellschaft (SNG) grindet, wun er bis 1928 au bresidiert het. Die Inschtituzioon het di geobotaanisch Fäldaarbet gfeerderet un d «Beiträge zur Geobotanischen Landesaufnahme der Schweiz» uusegee, wu dr Rübel aafangs au finanziäll unterstitzt het, bis d Kummissioon Bundesmittel iiberchuu het. Vu 1929 bis 1934 isch er Zäntraalbresidänt vu Schwyzerische Natuurfoorschende Gsellschaft gsii. Är het dr «Zentralfonds» grindet go d Finanze vu dr SNG uf e siicheri Grundlaag stelle. Iiber sy Amtszyt as Bresidänt uuse isch er, wie alli friejere Voorstandsmitgliider, duurhaft Mitgliid im Senaat vu dr SNG bliibe. In ere Stuudie vu 1934 het er d SNG as «Schwyzerischi Akademy vu dr Wisseschafte» gwiirdigt, wu em Staat mänki Ufgoob abnääm, wu in andere Länder dyyri Staatsinschtitut dieje mache. Im Joor 1952 isch er Eeremitgliid vu dr SNG woore.

Scho in syre Juuged isch er Mitgliid vu dr Zürcherische Botaanische Gsellschaft woore un deert 1906 bis 1926 su Voorstandsmitgliid, 1906 bis 1908 Aktuar, 1920 bis 1924 Bresidänt. Derno isch er au Mitgliid vu dr Zürcherische Natuurfoorschende Gsellschaft (NGZH) gsii (Voorstandsmitgliid 1912 bis 1928, Sekreteer 1912 bis 1917, Bresidänt 1918 bis 1920). Zum 200-jeerige Jubliäum vu dr NGZH anne 1946 het dr Rübel e umfangryychi Verainsgschiicht gschriibe. Im nämlige Joor isch er Eeremigliid woore.

Dr Rübel het si au iiber d Gränze vu dr Schwyz in verschiidene wisseschaftlige Gsellschafte un Organisaziooone engaschiert. Är isch Mitgliid vu dr Dytsche Botaanische Gsellschaft gsii un zytwyys as uuswäärtig Mitgliid im Voorstand. Anne 1930 isch er in di Dytsch Akademy vu dr Natuurfoorscher Leopoldina ufgnuu woore.

No sym 60. Gebuurstdaag anne 1936 het si dr Eduar Rübel us dr botaanische Foorschig zrugzooge un het si andere Theeme zuegcheert. Scho ase jung het er si fir Genealogy inträssiert un scho im Joor 1909 het er en Ufsatz zue «Vererbungsprobleme, die Wichtigkeit der Genealogie für die Anthropologie» publiziert. Är het jetz aagfange si mit dr Gschiicht vu dr aigene Familie z bscheftige. Är het d Daagbiecher vu syre Grooßmueter Cécile Däniker-Haller uusegee, wu die in dr Joor 1836 bis 1863 gschriibe ghaa het, un e Biografy iber sy Vater un d Gschiicht vum Platanehof gschriibe (1935). Au iber s Lääbe vu syne Gschwischter het er gschriibe (1953) un zäme mit em Edmund Strutz iber d «Stammfolge der Familie Rübel» (1922). Anne 1939 het er zäme mit em W. H. Ruoff d «Ahnentafel Rübel-Blass» uusegee un 1943 d «Nachfahrentafeln Rübel, Band Berg-Jülich», 1956 het er d «Geschichte der Rübel von Elberfeld» vum Edmund Strutz uusegee. Derzue het chlaineri Schrifte zue verschiidene Theeme publiziert, unter anderem e Raie vu Ufsätz in dr NZZ.

Bolitisch het si dr Rübel in dr Freisinnige Bartei engaschiert. Vu 1913 bis 1933 isch er Mitgliid im Voorstand im Zürcher Kraisverain 7 gsii un isch derno in verschiiedeni Ämter gweelt woore: Vu 1913 bis 1916 isch er in dr Styyrkummissioon vu dr Stadt Züri gsii, vu 1913 bis 1922 Kraisschuelpflääger, vu 1915 bis 1918 Beziirksschuelpflääger un vu 1922 bis 1925 Schuelpflääger vu dr Privaatschuele. Vu 1916 bis 1919 isch er Mitgliid un Sekreteer vum Grooße Stadtroot vu Züri gsii un anne 1926 fir chuurzi Zyt Mitgliid vum Kantoonsroot vum souveräne Stand Züri.

Scho mit 18 Joor isch er in d Zürcher Heraldika yydrätte, ere Gsellschaft vu dr Junge us altzürcherische Familie. Speeter isch er in verschiideni anderi altzürcherischi Gsellschafte ufgnuu woore, 1904 in dr Zouft zur Saffere, 1916 in d «Gelehrte Gesellschaft auf der Chorherrenstube», 1917 isch er Stubehitzer vu dr «Schildner zum Schneggen» woore un 1921 Vollmitgliid, 1939 Mitgliid vu dr «Gesellschaft der Bogenschützen». Bi allne däne Gsellschafte isch er au Mitgliid im Voorstand gsii.

Anne 1958, im Alter vu 82 Joor, het er d Stiftig «Geobotanisches Institut Rübel» dr ETH Züri gschänkt. Si isch hit ufgange im «Inschtitut fir Integratiivi Biology» (IBZ) vum Departemänt Umwältwisseschafte vu dr ETH.

Am 24. Juni 1960 isch dr Eduard Rübel im Alter vu 83 Joor gstoorbe. Dr wisseschaftli Nooloss vum Eduard Rübel mit Manuskript, Brief un Foto isch in dr ETH-Bibliotheek, dr genaloogisch Nooloss im Zürcher Staatsarchiiv.

Hauptwäärch

Lueg au di vollständig Lischt vu dr Publikazioone vum Eduard Rübel.

• 1912: Pflanzengeographische Monographie des Berninagebietes. Wilh. Engelmann 1912 (VI + 616 S., 1 synökologische Karte, 1 färb. Kunstdruck, 58 Vegetationsbilder, 20 Textfiguren).
• 1930: Pflanzengesellschaften der Erde. Hans Huber, Bern 1930 (464 S., 242 Abb. u. H. Brockmann-Jeroschs Vegetationskarte der Erde).
• 1932: Die Buchenwälder Europas. Redigiert von E. Rübel. Veröff. Geobot. Inst. Rübel Zürich 8 (509 S.).
• 1932: (zäme mit em Josias Braun-Blanquet) Flora von Graubünden. Veröff. Geobot. Inst. Rübel Zürich 7. 1. Liefg. 1932 (1—382), 2. Liefg. 1933 (385—820), 3. Liefg. 1934 (821—1204), 4. Liefg. (Schluss) 1936.

Eerschtbschryybige

Dr International Plant Name Index (IPNI) zellt zwoo Pflanzenaarte uf, wu dr Rübel (zäme mit em Braun-Blanquet) zum erschte Mool bschriibe het.

• Onosma cinerascens Rübel & Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxii. 611 (1917). in syn.
• Onosma delphinensis Rübel & Braun-Blanq., Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich lxii. 611 (1917), in syn.

Eerige un Mitgliidschafte

• 1921 Eeremitgliid vu dr Bairische Botaanische Gsellschaft
• 1921 Korreschpondierend Mitgliid vu dr Geograafische Gsellschaft z Finnland
• 1921 Korreschpondierend Mitgliid vu dr Tschechoslowaakische Botaanische Gsellschaft
• 1922 Korreschpondierend Mitgliid vu dr Foorschtwisseschaftlige Gsellschaft vu Finnland
• 1926 Korreschpondierend Mitgliid vu dr Zooloogisch-Botaanische Gsellschaft z Wien
• 1926 Eeremitgliid vu dr Natuurfoorschende Gsellschaft vu Graubünde
• 1929 Korreschpondierend Mitgliid vu dr Societas pro Fauna et Flora Fennica
• 1929 Korreschpondierend Mitgliid vu dr Botanical Society of America
• 1929 Korreschpondierend Mitgliid un 1937 Eeremitgliid vu dr Schweedische Pflanzengeograafische Gsellschaft
• 1930 Mitgliid vu dr Chaiserlige Leopoldinisch-Carolinisch Dytsche Akademy vu dr Natuurfoorscher z Halle
• 1940 Ständige Eeregascht vu dr Uniwersideet Züri
• 1943 Korreschpondierend Mitgliid vu dr Societas Zoologica-Botanica Fennica Vanamo
• 1943 Eeremitgliid vu dr Schwyzerische Heraldische Gsellschaft
• 1943 Eeremitgliid vu dr Schwyzerische Gsellschaft fir Familiefoorschig
• 1946 Eerebresidänt vu dr Pflanzegeograafische Kummissioon vu dr Schwyzerische Natuurfoorschende Gsellschaft
• 1946 Eeremitgliid vu dr Natuurfoorschende Gsellschaft z Züri
• 1950 Eeremitgliid vu dr Genealoogisch-Heraldische Gsellschaft Züri
• 1952 Eeremitgliid vu dr Schwyzerische Natuurfoorschende Gsellschaft
• 1952 Eeremitgliid vu dr Schwyzerische Botaanische Gsellschaft
• 1955 Eeremitgliid vum Bergische Gschiichtsverain

Zue sym 60. Gebuurtsdaag 1936 het sy Frynd Bernhard Peyer d Reptilienaart Hescheleria ruebeli us dr Oornig Thalattosauria noch em Rübel gnännt, wu mer in dr Trias vum Sidtessin gfunde het.

Literatuur

• Werner Lüdi un N. von Senger-Agthe: Verzeichnis der Veröffentlichungen (1901–1935) von Eduard Rüdel. In: Berichte der Schweizerischen Botanischen Gesellschaft = Bulletin de la Société Botanique Suisse, Bd. 46, 1936, S. 684–691 (Digitalisat).
• Werner Lüdi: Eduard August Rüdel (1876–1960). In: Berichte des Geobotanischen Institutes der Eidg. Techn. Hochschule, Stiftung Rübel, Bd. 32, 1960, S. 5–25 (Digitalisat).
• Eduard Rübel-Kolb: Eduard Rübel-Blass 1876-1960. In: Neujahrsblatt auf das Jahr 1970, Zürich 1969
• W. H. Ruoff: Eduard Rübel, 18. Juli 1876 - 24. Juni 1960. In: Zürcher Taschenbuch auf das Jahr 1962, Zürich 1961, S. 3-21

Weblink

• Elias Landolt: Rübel, Eduard August. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
• Autoryydrag un Lischt vu dr bschribene Pflanzenämme fir Eduard August Rübel bim IPNI
• Porträt Eduard Rübel. In: Stiftung Geobotanisches Forschungsinstitut Rübel
• Websyte zur Gschiicht vum eemoolige Geobotaanische Inschtitut Stiftig Rübel
• Briicht iber s Geobotaanisch Foorschigsinschtitut Rübel z Zürich. (E-Periodica)