Fritz Hauser
Dä Artikel behandlet dr Schwizer Musiker. Zum Schwizer Politiker lueg Fritz Hauser (Politiker). |
Dr Fritz Hauser (* 29. Merz 1953 z Baasel) isch e Schwizer Schlaagzüüger und Komponist. Mit sine Solo-Brojekt het er „nöiji Rüüm in dr Perkussionsmuusig ufdoo“ und e wichdige Schritt zur Entwigglig vom Schlagzüüg vom Rhüthmusgrät zum äigeständige Instrumänt gmacht.[1]
Dialäkt: Baseldütsch |
Läbe und Wärk
ändereDr Hauser het am Konservatorium z Baasel klassischs Schlaagzüüg studiert. Vo 1972 bis 1980 het er zur Artrock-Grubbe Circus ghöört, isch mit ere uf internazionali Turneä gange und het vier Album ufgnoo. Denn het er mit dr Grubbe Blue Motion gschafft, aber au mit Ansambls im Beriich vo dr Alte Musik und vo dr Awanggarde.
1983 isch er zum erste Mol mit e Solo-Brogramm ufdrätte (CD Solodrumming), wo e ganze Oobe gfüllt het, und isch uf internazionali Turnee gange. Es si no mee Solo-Brogramm cho und Brojäkt für Schlaagzüüg und Perkussion, wo dr Hauser uf dr ganze Wält ufgfüert het. Er het Arbäite mit dr Dänzere und Choreografin Anna Huber gmacht und mit em Archidekt Boa Baumann. Es si Komposizioone für Schlaagzüügansambls und -soliste entstande, Klanginstallazioone in dr Therme Vals, im Castel Burio, im Archidektuurmuseum Baasel, und Film, Radiohörspiil und Lääsige. Dr Hauser isch au für spektakuläri Freiluft-Groossbrojekt bekannt.
Uf em Gebiet vo dr improvisierte Muusig spiilt er mit vile Musikerinne und Musiker zämme wie mit em Urs Leimgruber, dr Joëlle Léandre, dr Marilyn Crispell, dr Christy Doran, dr Pauline Oliveros, dr Lauren Newton, em Joe McPhee, em Franz Koglmann, em Patrick Demenga oder em Bob Becker. Im Beriich vo dr Perkussioon schafft er sit em «Stockholm International Percussion Event» 1998 mit verschiidene Perkussionssoliste und -ansambls zämme und drätet mit ene uf dr ganze Wält uf: Kroumata, Steven Schick, Keiko Abe, Vanessa Tomlinson, Synergy Percussion, Michael Askill, Speak Percussion, Nexus.
Dr Hauser het für si Hörspiil Steinschlag 1990 dr Hörspiilbriis vo dr Stifdig Radio Baasel überchoo und 1998 für si Hörspiil Fantasia Zolliologica. 2012 isch er mit em Kulturbriis vo dr Stadt Baasel uszäichnet worde.
Litratuur
ändere- Hubertus Adam (Hrsg.): Architektur Musik – Boa Baumann Fritz Hauser. Niggli Verlag, Sulgen 2011, ISBN 978-3-7212-0813-9.
- Alfred Ziltener: Fritz Hauser. In: Andreas Kotte (Hrsg.): Theaterlexikon der Schweiz. Band 2. Chronos, Zürich 2005, ISBN 3-0340-0715-9, S. 806 f.
- Martin Kunzler: Jazz-Enzyklopädie. Bd. 1. ISBN 3-499-16512-0.
Film
ändere- Erich Busslinger: Fritz Hauser – Klangwerker. Dokumentarfilm. 61 Min. Schwiiz, 2011.[2]
Weblingg
ändere- Fritz Hauser Website vom Fritz Hauser mit eme Wärkverzäichnis und Diskographii
Fuessnoote
ändere- ↑ Martin Kunzler: Jazz-Enzyklopädie. Bd. 1. ISBN 3-499-16512-0.
- ↑ Fakte drüber bi Swiss Films, abgrüeft am 10. Septämber 2012.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Fritz_Hauser“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |