Chöllerli
Chöllerli | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Systematik | ||||||||||
| ||||||||||
Wüsseschaftlige Name | ||||||||||
Parus major | ||||||||||
Linnaeus, 1758 |
S Chöllerli oder s Chollmaisli (Parus major; alemanischi Näme) isch en aapassigsfääige Singvogel wo hüüffig vorchunnt und nöd selte handzoom si cha. In Mitteleuropa sind Chöllerli im ganze Joor aaztreffe und chömet i de Alpe bis 2400 müM vor.
Uussie
ändereS Chöllerli isch e bunte guet erchennbare Vogel. S het e geele Buuch mit eme schwarze Straiife, wo bim Mandli echli braiter isch as bim Wiibli, de Rugge isch grüenlich und Flögel bloilich. De Hals und de Chopf sind schwarz, d Bäggli aber sind wiiss. De chorzi Schnabel isch schwarz. S Chöllerli isch e chliine Vogel wo 13 bis 15 cm gross werd und e Spannwiiti vo 22 bis 25 cm het. S wögt öppe 16 bis 21 Gramm.
De Gsang vom Chöllerli isch eener echli aitöönig.
Lebeswiis
ändereS Chöllerli mag Wälder aler Art, Obstgärte und Pärk mit Büsch und lebt au i Sidlige. Im Winter isch s e regelmässige Gast vo Fuetterhüsli. Chöllerli brüetet i Bommhööline und i Vogelhüsli. D Uufzucht goot drai Wuche und di Junge wered mit Rauppe gfüetteret. Uusgwachsni Cholmaisli fresset Insekte, Spinne, Söömli und Cherne, Chnospe und im Herpst au Ops. D Naarig suechets i de Nööchi vo Muure und Bömm und under em Laub ufem Bode. Si tüend nöd för de Winter vorsoorge und plünderet lieber d Vorrööt vo Dreckmaisli und Holzerli. I de Sidlige henket d Mensche Maisesäckli uuf, wo vo Chöllerli, aber au anderne Maise, wie Bloieli und Huubemaisli uufgsuecht werd. Wenn Chöllerli nöd em brüete sind, öbernachtet si elai i gaignete Hoolrüüm.
Lueg au
ändereBüecher
ändere- Heinz Staffelbach: Handbuch Schweizer Alpen. Bern 2008.ISBN 978-3-258-06895-4
- Stefan Ineichen (Hrsg.): Stadtfauna, 600 Tierarten der Stadt Zürich. Bern 2010; ISBN 978-3-258-07561-7
- Urs N. Glutz von Blotzheim, K. M. Bauer: Handbuch der Vögel Mitteleuropas. Band 13/I, Passeriformes (4. Teil): Muscicapidae – Paridae. AULA-Verlag, Wiebelsheim 1993/2001, ISBN 3-923527-00-4, S. 678–808
- S. Harrap, D. Quinn: Chickadees, Tits, Nuthatches and Treecreepers. Princeton University Press, Princeton/New Jersey 1995, ISBN 0-691-01083-8
- Hans-Günther Bauer, Einhard Bezzel, Wolfgang Fiedler (Hrsg.): Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas. Aula-Verlag, Wiebelsheim 2012, ISBN 978-3-89104-758-3
Weblink
ändere- Parus major in dr Rote Lischt vu dr gfehrdete Arten vu dr IUCN 2008. Yygstellt vu: BirdLife International, 2008. Abgruefe am 30. Januar 2009
- Video, Foto und Tonufnahme zue Parus major in dr Internet Bird Collection
- ä Vogelhisli fir Meise baue