Wolga
D Wolga (russisch Волга, tatarisch Идел/İdel, mordwinisch Рав, tschuwaschisch Атăл , mari Юл, altgriech. Ῥᾶ Rha) isch e Fluss im öiropäische Däil vo Russland. Si isch öbbe 3530 km lang und dr lengsti und wasserriichsti Fluss in Öiropa und äine vo de lengste Flüss uf dr ganze Wält.
Wolga | ||
S Iizugsgebiet vo dr Wolga | ||
Date | ||
---|---|---|
Laag | westligs Russland | |
Flusssystem | Wolga | |
Quelle | in de Waldaihööchene in dr Nööchi vom Dorf Wolgowerchowje 57° 15′ 31″ N, 32° 28′ 22″ O | |
Quellhöchi | 228 m | |
Mündig | in s Kaspische MeerKoordinate: 46° 44′ 0″ N, 47° 51′ 0″ O 46° 44′ 0″ N, 47° 51′ 0″ O | |
Mündigshöchi | 28 m unter em Meeresspiegel | |
Höchiunterschiid | 256 m | |
Lengi | 3530 km[1] | |
Iizugsgebiet | 1.360.000 km²[1]
| |
Abfluss am Pegel Wolgograd[2] | NNQ (1920 (Novämber)) MQ HHQ (1926 (Juni)) |
1140 m³/s 8064 m³/s 39.400 m³/s |
Rächti Nääbeflüss | Oka, Sura u. a. | |
Linggi Nääbeflüss | Wetluga, Kama, Großer Irgis u. a. | |
Groossstedt | Twer, Rybinsk, Jaroslawl, Nischni Nowgorod, Tscheboksary, Kasan, Uljanowsk (früener Simbirsk), Togliatti (früher Stawropol), Samara (früher Kujbyschew), Saratow, Wolgograd (früener Zarizyn, Stalingrad), Wolschski, Astrachan (früener Itil) | |
D Wolga z Uljanowsk |
D Kwelle vo dr Wolga isch in de Waldaihööchene bi 228 m. Si fliesst zerst gege Oste, denn gege Süde dur die Ostöiropäischi Eebeni und mündet ei 28 m under em Meeresspiegel (Kronstädter Pegel) ins Kaspische Meer. Dr Hööchiunderschiid zwüsche dr Kwelle und dr Mündig isch 256 m.
D Wolga het öbbe 200 Nääbeflüss, in iirem Iizugsgebiet, wo 1,36 Millione km² grooss isch, git s im Ganze 151'000 Flüss, Bäch und zitwiiligu Wasserlöif. Am Underlauf z Wolgograd isch die middleri Abflussmängi 264 Milliarde m³ im Joor.[1][2]
Über e Wolga-Ostsee-Kanal isch d Wolga in Richdig Weste mit dr Ostsee verbunde, über e Wissmeer-Ostsee-Kanal, wo vo däm Kanal gege Norde abzwigt, mit em Wisse Meer und eso au mit em Nordpolarmeer. Über e Wolga-Don-Kanal und dr Don, wo gege Weste fliesst, isch si mit em Schwarze Meer und em Middelmeer verbunde.
Fuessnoote
ändere- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ardikel Wolga in dr Groosse Sowjetische Enzyklopädii (BSE), 3. Uflaag 1969–1978 (russisch)
- ↑ 2,0 2,1 UNESCO – Volga at Volgograd Archivlink (Memento vom 25. März 2016 im Internet Archive)
Litratuur
ändere- Max Kießling: Ra. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band I A,1, Stuttgart 1914, Sp. 1–8.
- Tatjana Kuschtewskaja: Die Wolga. Geschichte und Geschichten von Moskau bis Astrachan. Berlin 2011
Weblingg
ändere- Die Wolga – Russlands Schicksalsstrom (PDF-Datei; 170 kB)
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Wolgs“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |