Alemannische Wikipedia

Rasser & Vadi

en ehemooligs Baasler Archidektebüro

Rasser & Vadi isch e Baasler Archidektduurbüro gsi, wo vo sinere Gründig 1951 aa fast zwäi Joorzäänt läng e fachlig beachdets Wärk im Stiil vom Nöije Baue fürebrocht het.

Rasser & Vadi
Unternähmensform Partnerschaft
Gründig 1951
Sitz Baasel, Schwiz
Branche Archidekduurbüro
Dialäkt: Baseldütsch
S Schuelhüus Spiegelfäld, Progymnasium Binnige 1965
D Realschuel Bräiti, Allschwil 1969
S Domus-Huus, vo 1983 bis 2003 s Archidekduurmuseum Baasel, 1959

S Büro und d Wärk

ändere

Dr Tibère Vadi het 1949 an dr Sorbonne studiert und het denn e Wettbewärb für d Erwiterig vom Niederholzschuelhuus z Rieche gwunne und het sich druf mit em Max Rasser zämmedoo, wo mee Erfaarig gha het.[1] Mit däm Schuelhuus und Woonhüüser am Spaalering, wo dr Max Rasser im Ufdraag ghaa het, het 1952 e Partnerschaft aagfange, wo bis zum Dood vom Vadi 1984 duurt het. Si si drbii nid schüüch gsi und häi sich immer emol wider mit de Behörde aagläit, wie s zum Bischbil en Ardikel über en allzu modärns Äifamiliehuus us iire erste Joor zämme dokumentiert.[2] Dr Vadi isch in eme Noochruef as e Mensch beschriibe worde, wo nit grad zimperlig gsi isch und vo sinere Blaanig und dene, wo dra mitgschafft häi, vil verlangt und d Entwürf bis in die letschti Konsekwänz duuregsetzt het. Dr Rasser het im Büro für d Konstrukzioon und d Wirtschaftligkäit gsorgt.

Fachlig anerkennt worde isch iir Äifamiliehuus am Hang über Dornach, wo mä vom Woonzimmer us e herrligi Ussicht über s Birsdaal gha het.[3]

1953 het Rasser & Vadi dr Wettbewärb für s Gartebaad St. Jakob gwunne, wo s zwäite Baasler Freibaad gsi isch noch em Eglisee, wo 1932 ufdoo worde isch.[4] In dr Schüry vo däm Wettbewärb isch dr Max Frisch gsässe, wo denn für si Schwümmbaad bekannt gsi isch. 1955 isch s «modärnste, gliichzitig aber au s grösste» Freibaad in dr Schwiz ufdoo worde (National-Zeitung, 8. Juli 1955). E halbi Generazioon spööter het dr Vadi über d Archidekduursprooch noochdänkt, wo vo dr konkrete Kunst beiiflusst gsi isch und sich eender mit Flechene wo im Ruum gstande si befasst het, as mit volumetrische Körper. E Däil vo dr Archidekduur isch s au gsi, Aalaage überall sorgfältig z beschrifte, was dr Tüpograaf Armin Hofmann gmacht het.[5]

Ass s Büro d Ufdrääg für e Baasler Zolli für e Raubdierhuus[6] und e Nashornhuus[7] bechoo het, isch e groosse Erfolg gsi und vo denn aa häi si au anderz Zoologischi Gärte berootet und in de 1960er Joor d Groossaalaag für Elifante und Raubdier für d Wilhelma z Stuttgart baut.[8]

Iir äinzigs Chrankehuusbrojet, d Erwiterig und d Ufstockig vom Frauespiddaal vom Bürgerspiddaal Baasel im Joor 1958 isch wägen em Bau vom ene Chinderspiddaal im Joor 2011 abgrisse worde.[9]

Mit em Bau vom Domus-Huus in dr middelalterlige Innestadt het sich s Büro nid nume Fründ gmacht.[10] S Domus isch e guets Bischbil vom Neue Baue, wo d Archidekte iiri modärnistische Ideä noch de Theorie vom Le Corbusier häi chönne uslääbe.[11]

S Büro het immer wider emol e Wettbewärb für e Schuelhuus gwunne, wie s Schuelhuus Boppmige, e Geböid mit zwäi Stöck wo e Pausehalle umschlosse het.[12] Bim Progymnasium Binnige isch d Pausehalle denn zum e groosse, zentrale Ort vom kubischen Baukörper worde. Über Stääge chunnt mä in e Atrium, wo zringsume d Klassezimmer si. Dr Grundriss isch exakt e Kwadrat, wo in vier mol vier Fälder iidäilt isch. Eso isch au d Fassaade in gliichgroossi Fälder iidäilt, wo 8.44 m bräit und 3.20 m hooch si. D Klasse häi uf äinere Site e Wand us Sichtbeton, wääred dr Räst komplett verglaast isch. En Ooberliechtband goot in jedem Stock um s ganze Geböid ume und het e Fortsetzig au in de Innewänd.[13] Vier Joor spööter isch d Realschuel z Allschwil entstande. Dere iire Hauptbaukörper bestoot us Glaas und Edelstaal und sitzt wien e Metallchiste uf e zrugggsetzte Soggel. Au dr Nääbebau mit äim Stock isch eso konzipiert. Mä het Präfabrikazioonsmethoode iigsetzt, für dass dr Baukörper exakt gnueg konstruiert und wirtschaftlig sig.[14] D Äihäit vo dr Gstaltig isch bis zum Mobiliaar gange, wo bsundrigs für die Schuel entworfe worde isch.[15]

En Uswaal vo Wärk

ändere
  • Schuelhuus Niederholz, Rieche 1953
  • Meerfamiliehuus, Spaalering/Nonnewääg, Baasel 1953–54
  • Kindergarte Niederholz, Rieche 1954
  • Gartebaad St. Jakob, Baasel 1955
  • Raubdierhuus, Baasler Zolli 1955–56
  • Nashornhuus, Baasler Zolli 1957–59
  • Frauespidaal, Erwiiterig und Ufstockig, Basel 1958 (2011 abgrisse)
  • Domus-Huus, Gschäftshuus, Pflueggässli, Baasel 1958–59
  • Laadegeböid mit Woonige, Allgemäine Consumveräin (ACV), Rennwääg, Gellertareal, Baasel 1959–60
  • Schuelhuus, Boppmige 1960
  • Alterssiidlig, Karl-Jaspers-Allee, Gellertareal, Baasel 1958–61
  • Schuelhuus Spiegelfäld, Progymnasium, Binnige 1961–62
  • Woonhuus und Ateliee Moeschlin, Austrooss, Baasel 1964
  • Sportbaad St. Jakob, Baasel 1965
  • Schuelhuus Bräiti, Realschuel, Allschwil 1967–69
  • Busdepo, Rankstrooss, Baasel 1969–70
  • Staalskeletthuus, Hungerbachwääg, Rieche 1969

Litratuur

ändere
  • Ulrike Jehle-Schulte Strathaus: Rasser und Vadi. In: Isabelle Rucki, Dorothee Huber (Hrsg.): Architektenlexikon der Schweiz, 19./20. Jahrhundert. Birkhäuser, Basel 1998. ISBN 3-7643-5261-2. S. 433 f.
  • Walter Wurster: Zum Gedenken an Tibère Vadi. In: Werk, Bauen + Wohnen. Band 71, Nr. 6, 1984, S. 6 (e-periodica.ch).

Fuessnoote

ändere
  1. ↑ Wettbewerbsergebnis:In: Das Werk. Band 38, Nr. 10, 1951, S. *142* (Online).
    Ausgeführtes Bauwerk: Ernst Zietschmann: Niederholzschulhaus in Riehen bei Basel. In: Bauen + Wohnen. Band 8, Nr. 10, 1954, S. 314–317, doi:10.5169/seals-328784.
  2. ↑ Max Sulzer: Das Flachdach oder die gestörte Bauordnung. In: Das Werk. Band 43, Nr. 3, 1956, S. *142*, doi:10.5169/seals-33266.
  3. ↑ N.N.: Wohnhaus am Hang in Dornach (Solothurn). In: Das Werk. Band 40, Nr. 5, 1953, S. 152 ff., doi:10.5169/seals-30969.
  4. ↑ Ernst Zietzschmann: Gartenbad St. Jakob, Basel. In: Bauen + Wohnen. Band 9, Nr. 5, 1955, S. 336 ff., doi:10.5169/seals-329037.
  5. ↑ Erwin Mühlestein: Rückblende: Gartenbad St. Jakob, Basel. In: Bauen + Wohnen. Band 25, Nr. 10, 1971, S. 467 ff., doi:10.5169/seals-334105.
  6. ↑ N.N.: Raubtierhaus im Zoologischen Garten Basel. In: Das Werk. Band 43, Nr. 11, 1956, S. 348 ff., doi:10.5169/seals-33343.
  7. ↑ N.N.: Nashornhaus im Basler Zoo. In: Bauen + Wohnen. Band 14, Nr. 12, 1960, S. 460 ff., doi:10.5169/seals-330503.
  8. ↑ Walter Wurster: Zum Gedenken an Tibère Vadi. In: Werk, Bauen + Wohnen. Band 71, Nr. 6, 1984, S. 6 (e-periodica.ch).
  9. ↑ Ernst Zietschmann: Behandlungstrakt des Frauenspitals Basel. In: Bauen + Wohnen. Band 20, Nr. 2, 1966, S. 77 ff., doi:10.5169/seals-332506.
  10. ↑ N.N.: Eingriffe. Eine Typologie. In: Werk - Archithese. Band 66, Nr. 25–26, 1979, S. 50 f., doi:10.5169/seals-50761.
  11. ↑ N.N.: Geschäftshaus in Basel. In: Bauen + Wohnen. Band 14, Nr. 12, 1960, S. 457 ff., doi:10.5169/seals-330502.
  12. ↑ N.N.: Primarschule in Bottmingen. In: Bauen + Wohnen. Band 14, Nr. 11, 1960, S. 414 ff., doi:10.5169/seals-50761.
  13. ↑ Ernst Zietzschmann: Progymnasium in Binningen bei Basel. In: Bauen + Wohnen. Band 20, Nr. 4, 1966, S. 130 ff., doi:10.5169/seals-332524.
  14. ↑ Tibère Vadi: Vorfabrizierter Schulbau. In: Bauen + Wohnen. Band 24, Nr. 2, 1970, S. 57 ff., doi:10.5169/seals-347771.
  15. ↑ Hans Bieri: Schulmöbel heute – Repression oder Befreiung? In: Bauen + Wohnen. Band 25, Nr. 1, 1971, S. 3 ff., doi:10.5169/seals-333969.
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Rasser_und_Vadi“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.
Vun "https://als.wikipedia.org/w/index.php?title=Rasser_%26_Vadi&oldid=1007228"