Artur Beul (* 9. Dezämber 1915 z Äisidle; † 9. Jänner 2010 z Chüsnacht) isch en Schwiizer Komponischt gsi.

Artur Beul (2007)

Dr Artur Beul het sin Vatter verlore, won-er zwäi Joor alt gsi isch. Er isch derno z Äisidle bi sinere Mueter und dr Grosmueter ufgwachse. Er het d Stiftsschuel i sym Dorf psuecht, derno a dr Uni Friburg und dr Uni Züri studiert. Vo ane 1940 aa het er als Lehrer gschaffet, und spööter het er meischtens z Zolike am Zürisee gwoont. Am Konsi z Züri het er au no Musig studiert.

Schaffe als Komponischt

ändere

Als Lehrer het dr Beul agfange für d Schuelchind Lieder z mache; er het d Tegscht und au d Melodie dezue sälber gfunde. Vil dervo sind Gsäng i dr Mundart. En Deil vo syne Lieder isch i dr Düütschschwiiz seer bekant und beliebt worde, grad au die, wo vom dozmol populääre Trio vo de «Geschwister Schmid» gsunge worde sind. Zum mid dere Gruppe zämezschaffe het er d Schuel ufgggèè und sech ganz dr Musig gwidmet. Öpen achzg Lieder vom Beul sind dozmol uf Schallpladde ufgnoo worde.

Anderi Sänger und Sängerine, wo dr Artur Beul für se Lieder und Schlaager gschribe hät, sind s Duo Martheli Mumenthaler–Vreneli Pfyl, dr Vico Torriani, d Lys Assia und dr Hans Albers gsi. Ane 1949 het dr Beul di düütsch Sängeri Lale Andersen ghürootet, wo di berüemtischti Interpreetin vom Lied Lili Marleen gsi isch. Au für d Andersen het er Lieder komponiert, uf Hochdüütsch. Syni zwöiti Frou isch d Pat Gysin gsi, wo bim Schwiizer Radio gschaffet het.

Ane 1985 het dr Artur Beul en Guldegi Schallpladde übercho, wil er scho mee as 50'000 Toontreeger verchauft gha het. Es baar vo de schöne und ygängige Lieder vo iim sind zu äigetleche modärne Schwiizer Volchslieder worde. Tondokumänt vom Komponischt hets i dr Schwiizerische Nazionalfonoteek z Lugano.

Psunders bekanti Mundartlieder

ändere
  • Übre Gotthard flüged Bräme
  • Stägeli uf, Stägeli ab.
  • Am Himmel staht es Sternli z'Nacht
  • Nach em Räge schint Sunne

Bilder

ändere

Literatur

ändere
  • Artur Beul: Nach Regen scheint Sonne. Winterthur 1994.
  • Adrian Michael: Artur Beul. I: Zolliker Jahrheft 1995.
ändere
  Commons: Artur Beul – Sammlig vo Multimediadateie