Picinisco

Picinisco (Pëcënìschë ìm lokààla Diàläkt, uff Làtiinisch Pisiniscum, Piciniscum, Piceniscum odd’r Pilzeniscum) ìsch a itàliaanischa Gmainda ìn dr Prowìnz Frosinone ìn dr Regioon Latium mìt 1130 Iiwoohner (Schtànd 31. Dezember 2022). D’ Iiwoohner nännt m’r Piciniscani uff Itàliaanisch.

Picinisco
Vorlage:Infobox Gemeinde in Italien/Wartung/Wappen fehlt?	Picinisco (Italien) Picinisco
Staat	Itaalie
Regioon	Latium
Browinz	Frosinone (FR)
Koordinate	41° 39′ N, 13° 52′ O41.64722222222213.8675725
Hööchi	725 m s.l.m.
Flechi	62 km²
Iiwooner	1.130 (31. Dez. 2022)
Bostläitzaal	03040
Vorwaal	0776
ISTAT-Nummere	060050
Bezäichnig vo de Iiwooner	Piciniscani
Schutzpatron	San Lorenzo (10. Àuigscht)
Website	Picinisco

Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

wu ’s lììgt

Picinisco lììgt 140 km eeschtlig vu Rom un 58 km eeschtlig vu Frosinone. ’S lììgt uff’ma Heecharucka, ema Üsslaifer vu da Monti della Meta, zwìscha da Taaler vum Rava un vum Melfa. Züa dr Gmainda gheera d’ Ortstaila Fontitune, Liscia un Valleporcina. A groosser Tail vum Gmaindagebiat g’heert zem Nàzionààlpàrk Abruzza, Latium un Molise. S’ Gmaindagebiat lììgt zwìscha 300 un 2.242 Meeter ìwwer’m Meer. Picinisco ìsch Mìtglììd vu dr Comunità Montana Valle di Comino.

D’ Nochbergmainda sìnn Alfedena (AQ), Atina, Barrea (AQ), Gallinaro, Pizzone (IS), San Biagio Saracinisco, Sant’Elia Fiumerapido, Settefrati un Villa Latina.

wia d’ Beveelkerung äntwìckelt hàt

Joohr	1861	1881	1901	1921	1936	1951	1971	1991	2001
Iiwoohner	3.275	3.510	2.563	3.837	2.529	2.884	1.477	1.261	1.206
Kwalla: Nàzionààl Ìnschtitüüt fìr Schtàtistik (ISTAT)

Àm 1. Janner 2017 hann z’ Picinisco 51 Üsslander g’woohnt — dàs ìsch 4,3 Prozant vu dr Beveelkerung gsìì. Bii dana sìnn 22 Rumääna, 9 Briita, 7 Àlbààner, 4 Ukràiner, 2 Màrokkààner un 2 Iira gsìì.

D’ Mehrhait vu dr Beveelkerung ìsch reemisch-kàthoolisch. D’ Gmainda g’heert zem Bìschtumm Sora-Cassino-Aquino-Pontecorvo.

wàs doo z’ sah ìsch

• 
  a Blìck uffs Dorf
• 
  a Blìck uffs Dorf
• 
  d’ Schtroossa Via Ponte un Via Maggiore
• 
  s’ Schloss Picinisco
• 
  s’ Schloss Picinisco
• 
  d’ kàthoolischa Laurenziuskìrìch San Lorenzo
• 
  dr Härrapàlàscht Palazzo signorile
• 
  a Turm z’ Picinisco
• 
  a Gedankfààfla-n-uff’m Geburtshüüs vum Wìssaschàftler Ernesto Capocci
• 
  d’ Gedanktààfla-n-uff’m Geburtshüüs vum Schrìftschtäller un Schurnàlìscht Giustino Ferri

Lìteràtüür zem Ort

• Alessandra Acconci: Picinisco (FR), S. Maria extra muros. Le testimonianze medievali, in: Latium 28/29, 2011/2012, S. 313–333.
• Marco Germani: Picinisco (FR), S. Maria extra muros. Contributo preliminare per lo studio della storia della collegiata e delle testimonianze archeologiche d'età romana, in: Ebd. S. 293–311.
• Dionigi Antonelli: La chiesa collegiata di S. Lorenzo L. e M., Picinisco (FR), dal 1305 ad oggi, Castelliri 1993 (G’laagahaitspublikàzioon).
• Dionigi Antonelli: Il castello medioevale di Picinisco. Le origini storiche del paese e la prima cinta muraria, Sora 1997.
• Dionigi Antonelli: L' antica chiesa parrocchiale e collegiata di S. Maria Assunta di Picinisco, tempio di stile romanico. Studi dal 1110 al 2000, Isola del Liri 2013.
• Dionigi Antonelli: Picinisco nei suoi primordi storici. Analisi ed approfondimento delle fonti narrative in ricorrenza del Primo Millennio di vita (1017–2017), Isola del Liri 2017.
• Virginia Arcari: Picinisco. Uncovering 1000 Years of History, Charleston 2017.
• Floriana Giannetti: Picinisco e il territorio della Valcomino dalla fine del 1500 all'inizio del 1900. Notazioni storiche e paesaggistiche, Cassino 2012.
• Laura Graziani u. a.: The 7 and 11 May 1984 Earthquakes in Abruzzo-Latium (Central Italy). Reappraisal of the Existing Macroseismic Datasets According to the EMS98, in: Journal of Seismology 21, 2017, S. 1219–1227
• Torquato Vizzacardo: Atina e Val di Comino, Cassino 1982.

Weblìnks

 Commons: Picinisco – Sammlig vo Multimediadateie

• Websitta vu dr Gmaindaverwàltung (itàliaanisch)
• a Websitta ìwwer Picinisco uff Frànzeesch