Palmrainbrugg

47.6008333333337.5927777777778

Palmrainbrugg
Palmrainbrugg Aktuelli Palmrainbrugg vom Hafè z Hüningè
Brucht as	StrõßPèbrugg
Goot über	Rhy
Ort	Weil am Rhy, Hüningè
Konstrukzioon	Spannbedonghool- kaschtèbrugg
Gsamtlengi	288,66 Meter
Bräiti	10,50 Meter
Hööchi	12 Meter
Aafang vom Baue	1977
Eröffnig	29. Septembèr 1979
Lage
Palmrainbrücke (Baden-Württemberg) Palmrainbrücke

D Palmrainbrugg übberschpannt bi Stròmkilometer 171,33 dè Rhy un vobindet s badische Weil am Rhy un s elsässische Hüningè mitènand. I dè Mitti vo dè Brugg volauft d Staatsgränz vo Dütschland un Frankrych. Vo 1878 bis 1937 isch si è Ysèbaanbrugg gsi, um s Elsass mit Südbaddè z vobindè. Sit 1979 isch d Palmrainbrugg è Strõßèbrugg.

Brugg vo 1878

Scho 1863 hèn diè Badischè Staatsbaanè bi Wyl am Rhy vosuècht, è witeri Rhybrugg z bauè, um asè dè Ysèbaavokeer uss èm Elsass übber yr Streggènetz z füürè. Allerdings isch es èrscht 1869 zuè nèm Übberychò mit dè französischè Oschtbaan bezüglich im Bau von èrè Holzbrugg cho. Uffgrund vom Uusbruch vom Dütsch-Französischè Chrièg isch sell allerdings nimmi uusgfüürt worrè.

Am 13. Mai 1874 isch schlièßlich mit èm Staatsvodraag zwûsche m Großherzogdum Baddè un èm Dütschè Rych, als neuem Dräger vo dè staatlichè Hoheit im Elsass, voybart worrè, è eingleisigi, 5,6 Kilometer langi Ysèbaavobindig zwûschè dè Leopoldshöchi (Wyl am Rhy) un St. Ludwig (Saint-Louis) mit èrè neuè Rhybrugg, uusglait für zwei Gleis, unter m Nammè Palmrainbaan z bauè. Im Juni 1875 hèt dè Bau vo dè Brugg agfangè, am 11. Februar 1878 isch s Bauwärch im Betrièb übbergää worrè. Am 20. Mai 1890 isch d Brugg mit dè strategischè Baanschtreggi Wyl am Rhy-Lerrach vobundè worrè. D Rhybrugg bi Hüningè hèt drei Hauptöffnigè mit Stützwittè vo 72 Meter uffgwisè, sowiè am weschtlichè Ufer zwei Flutöffnigè vo 36 Meter Stützwitti. Dè Bruggèübberbau hèt uss eisernè Fachwärchkonschtruktionè mit unnè ligender Faarbaan beschtandè un 7,2 Meter Bauhöchi bi dè Haupt- un 3,6 Meter bi dè Nebbèöffnigè gha. Zwûschè dè Johr 1905 un 1906 isch für ds nördlichi Gleis dè zweiti Übberbau errichtet worrè. Im Johr 1919 isch d Brugg uffgrund vom Versailler Vodraag komplètt i dè Bsitz vo Frankrych cho. Im Juli 1920 isch dè eingleisige Zugbetrièb widder uffgnõ worrè, zwei Johr spôter è neuè gmeinsamè Gränzbaanhof z Palmrain ygweiht worrè. Well sowoll im Reise- als au im Güètervokeer s Vokeersuffkõ i dè folgendè Johr stark zrugggangè isch, isch am 3. April 1937 dè Ysèbaabetrièb ygschtellt worrè. Nõ im glychè Johr isch dè Abbau vo dè Übberbautè durch Frankrych durrègfüürt worrè. D Stròmpfyler sin stò blibbè.

Brugg vo 1979

Sell am 29. Septembèr 1979 eröffneti Bauwärch isch Deil vo dè nu 2,5 Kilometer langè Bundesschtròß un hèt dè Fäärbetrièb ersetzt, wo 1947 ygrichtet worrè isch. Bauhèrrè vo dè neuè Palmrainbrugg sin Dütschland un s Département du Haut-Rhin gsi. Diè i dè Johr 1977 bis 1979 errichteti Strõßèbrugg hèt è 7 Meter breiti Faarbaan mit zwei Faarschtreifè un beidsitigi Trottoir. Diè inzwûschè stillglaiti Grènzkontrollyrichtungè befinded sich uff dè französischè Sitè. Bis zu dè Fèrtigschtellung vo dè Dreiländerbrugg Èndi 2006 isch d Palmrainbrugg diè einzigi feschti Übberquerungsmöglichkeit zwûschè Wyl am Rhy un dè französischè Sitè gsi.

Diè öppè 289 Meter langi Spannbedongbrugg wyst vir Öffnigè mit Fäldwittè in Wescht-Oscht-Richtig vo 64,71 – 105 – 73,20 un 45,75 Meter uff. Als Bauwärchssischteem isch in Längsrichtig vo dè Durchlaufdräger vorhandè. In Querrichtig hèt dè Übberbau èn einzelligè, gvoutetè Hoolkaschtèquerschnitt mit èrè Konschtruktionshöchi vo 2,2 Meter i dè Mitti vo dè Hauptöffnig un 5,08 Meter übber dè Stròmpfyler. Diè 10,5 Meter breiti Faarbaanblattè kragèt beidsitig 2,65 Meter übber diè senkrächtè Steeg usè, d Boddèblattè isch 5,2 Meter breit.

D Hèrschtellig vom Übberbau isch, bis uff s rächti Èndfèld, im Freivorbau als Wòògbalkè uusgfüürt. Für diè beidè Pfyler uff dè dütschè Sitè sin für d Gründig d Sènkkäschtè vo dè früènèrè Ysèbaabrugg bruucht worrè. Diè neuè Pfyler uff dè französischè Sitè wyset è Flachgründig uff, wo in èrè offenè, mit Spundwänd gsichertè Baugruèb, erschtellt worrè isch.

Literadur

• Detlef Knop, Joachim Urban: Neue, frei vorgebaute Spannbetonbrücken über den Rhein in Köln-Deutz, Konstanz und Weil. In: Beton- und Stahlbetonbau. 75. Johrgang, Auguscht 1980, Heft 8, ISSN 0005-9900, S. 199–200.
• Hans-Wolfgang Scharf: Eisenbahn-Rheinbrücken in Deutschland. EK-Volaag, Fryburg 2003, ISBN 3-88255-689-7.
• Jörg Schlaich, Matthias Schüller: Ingenieurbauführer Baden-Württemberg. Bauwärch Volaag, Bèrlin 1999, ISBN 3-934369-01-4.
• Julius Kraus: Die strategische Eisenbahn: Leopoldshöchi – St. Ludwig. Leopoldshöchi – Weil – (durch dè Dunnel) Lerrach. In: Das Markgräflerland, Heft 2/1986, S. 81–98

Weblingg

• Palmrainbrücke. In: Structurae.
• D Baanlinniè St. Ludwig - Leopoldshöchi auf www.wehratalbahn.de (enthaalted au d Bilder uss èm Bydraag i dè Zitschrift Das Markgräflerland); abgruèfè am 22. Novembèr 2013

Di nögscht Brugg flussufwärts: Dreiländerbrugg

Bruggene öber de Rhy

Di nögscht Brugg flussabwärts: Stauwehr Märkt bi Weil am Rhy, dennõch: Autobaanbrugg Ottmarsheim

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Palmrainbrücke“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.