Artikulationsarte
Sekundärartikulation
Nüt-polmonischi Luut


Mit eme Flap (vùm änglische to flap ‚flattre‘) oder eme Tap (vùm änglische to tap ‚chlopfe, lycht beriere‘) meint mer in de Foneetik e Artikulationsart. Mer meint demit en Konsonant, wo de aktivi Artikulator (also de Deil vùm Muul, wo sich aktiv bewegt zùme de Luut usszspräche) ei Mool ganz chùrz gäge de passive Artikulator (also de Deil vùm Muul, wo sich nit bewegt sùndern beriert wird) schlait. Bi de Flaps oder Taps isch de aktiv Artikulator entweder d Ùnterlippe oder d Zùng. Die Konsonant sin also eme Plosiv wie [t] oder [d] äänlig, aber mit em Ùnterschid, dass d Zùng nùmme ei ganz chùrzi Berierig macht. S Muul wird also nit eso lang vo de Zùng verschlosse, dass sich Lùft chönnti ùffstaue.

Hüt sait mer in de Regel zum alveolare Luut vo derre Art „Tap“ ùn zue de andre „Flap“. Es het e Zytlang Linguischte gee, wo gmeint hen, dass zwüsche Flaps ùn Taps en Ùnterschid isch. De beriemt Foneetiker Peter Ladefoged het des au e zytlang denkt, aber het syni Meinig spööter gäänderet ùn kei Ùnterscheidig mee gmacht[1][2]

Im Internationale foneetische Alfabet sin Zeiche für die Taps oder Flaps vorgsänne. Andri chönne mit eme Sùnderzeiche, vorallem mit ˘ bildet werde. Andri Flaps ùn Taps wie die do sin zwar uss verschiidne Sprooche als Allofoon bekannt, aber nit als Foneem, also als eigeständigi Sproochluut.

IPA-Zeiche Bschryybig vùm Luut Audiobyspil Byspilwort uss ere Sprooch
Labiodentale Flap Mangbetu: [nɛⱱjàⱱjá] ‚schwarze Vogel‘
Alveolare Tap Spanisch: cuatro Es-am-lat-cuatro.ogg [ˈkwatɾo] ‚vier‘
Alveolare laterale Flap Japanisch: 心/kokoro ; ja-kokoro.ogg [kokoɺo] ‚Härz‘
Retroflexe Flap Bengalisch: গাড়ি ; [gaɽi:] ‚Auto‘

Fuessnote

ändere
  1. Peter Ladefoged: A Course in Phonetics. Harcourt Brace Jovanovich, New York NY u. a. 1975, ISBN 0-15-515180-0.
  2. Siniša Spajić, Peter Ladefoged, Peri Bhaskararao: The Trills of Toda. In: Journal of the International Phonetic Association. Bd. 26, Nr. 1, 1996, ISSN 0025-1003, S. 1-21, hier: S. 2.